توی اینستاگرام چند نفر رو دنبال می‌کنی؟

برای کسی که مدام حواسش هست که تعداد دنبال‌شونده‌هایش در اینستاگرام از یک عدد و میزانی بیشتر نشود، دیدن حساب‌هایی که هزار یا دوهزار صفحه را دنبال می‌کنند، عجیب است. یعنی به خودم می‌گفتم که من با دنبال کردن حدود ۲۰۰ صفحه، روزانه یک ساعت از وقتم صرف دیدن پست‌ها و استوری‌های دیگران می‌شود، پس این رفقایی که دوهزار صفحه را دنبال می‌کنند، چطور به کار و زندگی‌شان می‌رسند؟ البته بعد از این‌که ادمین صفحه‌ای در اینستاگرام شدم، تا حدودی به جواب این پرسش رسیدم.

با آماری که اینستاگرام به ادمین یا همان مدیر صفحه می‌دهد. برای مثال، با نگاهی به آمار یکی از پست‌های صفحه چلچراغ، معلوم می‌شود که فلان پست به ۱۰هزار نفر نشان داده شده، و از این تعداد تنها ۵۰۰ نفر پست را لایک کردهاند. آن ۹۵۰۰ نفر دیگر چه؟ هیچ! صرفا پست را دیده‌اند و سریع رد شده‌اند. به همین سادگی. درواقع آن‌ها در حال «اسکرول کردن صفحه» یا رد شدن سریع از پست‌ها هستند؛ انگشت مبارک روی نمایشگر گوشی است و یک حرکت عمودی را با سرعت تکرار می‌کند و تصویرها در چشم برهم‌زدنی رد می‌شوند؛ بدون این‌که وقت کند نگاهی درست به عکس بیندازد، چه برسد به این‌که توضیح یا همان کپشن را بخواند.

لابد می‌دانید عده زیادی در اینستاگرام در حال تولید محتوای آموزشی هستند و شما می‌توانید بدون پرداخت یک ریال، آن نرم‌افزاری را که احتمالا چهار، پنج سال پیش باید بابت یادگیری‌اش چندصدهزار تومان خرج می‌کردید، می‌بینید. طی این یکی دو هفته، دو نفر از همین بلاگرها را دیدم که دیگر خسته شدند از بی‌تفاوتی کاربرها. یکی‌شان که با وجود سابقه چندساله آموزش در اینستاگرام، رسما از ادامه کار پشیمان شد و خداحافظی کرد. مشکل چه بود؟ همان چیزی که در مقدمه مطرح کردم؛ رد شدن سریع از پست‌ها.

طبیعتا این لایک نکردن کاربرها، نه‌تنها باعث می‌شود میزان تاثیرگذاری صفحه آن بلاگر مدام پایین بیاید، که حتی همان پست هم دیگر به تمامی دنبال‌کننده‌هایش نشان داده نمی‌شود؛ چرا؟ سازوکار اینستاگرام به شکلی تعریف شده که ابتدا پست را فقط به ۱۰ یا ۲۰ درصد دنبال‌کننده‌ها نشان می‌دهد و اگر ببیند این تعداد هیچ واکنش مثبتی به پست نشان نداده‌اند، دیگر آن پست را برای ۸۰ درصد باقی‌مانده به نمایش نمی‌گذارد. چه بلایی سر آن بلاگر بخت‌برگشته می‌آید؟ همان‌طور که عرض کردم، تاثیرگذاری صفحه‌اش پایین می‌آید و کسی برای دادن تبلیغ یا اسپانسر شدن سراغش نمی‌رود. یعنی آن همه زحمت برای آموزش و ساخت ویدیو و وقت گذاشتن، دود می‌شود می‌رود هوا.

کاش کسی پیدا می‌شد که فرهنگ استفاده از اینستاگرام را به کاربران این شبکه پرمخاطب یاد می‌داد. خیلی‌ها اصلا نمی‌دانند الگوریتم اینستاگرام چطور کار می‌کند، نمی‌دانند پست‌ها با چه ترتیبی برایشان نشان داده می‌شود، نمی‌دانند با دنبال کردن دوهزار نفر نمی‌توانند تمامی پست‌ها و استوری‌ها را ببینند. و اتفاقی که این وسط می‌افتد، این است که بسیاری از صفحه‌ها که محتوای مناسب و درست و باکیفیتی ارائه می‌دهند (ازجمله همان بلاگر)، از کار ناامید می‌شوند. یادتان نرود که چندین هزار نفر از همین اینستاگرام کسب درآمد می‌کنند و این «ناامید شدن» صرفا یک احساس ساده نیست، که حرف از درآمد یک یا چند خانواده است.

امیدوارم فرصتی پیش بیاید که بتوانم این حرف‌ها را مفصل‌تر بزنم، بلکه عده‌ای آگاه شوند و به دیگران هم آگاهی بدهند، تا به حضور و فعالیتی آگاهانه و درست در اینستاگرام منجر شود.

نویسنده: فرید دانش‌فر

هفته‌نامه چلچراغ، شماره ۸۵۰