پایگاه تحلیلی خبری هم اندیشی: التهابات سیاسی و امنیتی کشور دیر یا زود فروکش خواهد کرد، اما شاهد آن هستیم که در ایران، گسست اجتماعی و دوگانگی قابل ملموسی در بین آحاد جامعه شکل گرفته است. چگونه باید در جهت رفع این گسست اجتماعی که منشأ آن موضوعات مختلفی نظیر اقتصاد و معیشت، سیاست، روابط اجتماعی و... است، قدم برداریم. با مسعود رضایی، پژوهشگر حوزه سیاست در این باره سخن گفتیم.
نشناختن وضعیت کلی کشور، موجب تصورات تاریک می‌شود
مسعود رضایی ابتدا گفت: اولین موضوع در این رابطه، توجه به علل و ریشه‌هایی است که موجب به وجود آمدن اتفاقات اخیر شده است. تا زمانی که ما علل و عوامل را به خوبی نشناسیم و درک نکنیم، همواره شاهد دلخوری‌ها، اغتشاشات و التهابات اجتماعی خواهیم بود. به عقیده بنده، یکی از دلایلی که موجب ناراحتی و برداشت‌های غلط و سرانجام این نوع اعتراضات در سطح کشور می‌شود، نشناختن وضعیت کلی کشور است.
ناامیدی، تنش و عصبانیت می‌آورد
وی افزود: ما اگر با این دید به کشورمان نگاه کنیم که ایران سرزمینی است رو به توسعه و پیشرفت، طبیعتا نگاهمان به آینده امیدوارانه‌تر خواهد بود. در مقابل اگر با چنین دیدگاهی به کشور نگاه کنیم که ایران ضعیف، رو به افول و زوال، ورشکسته و... است طبیعتاً تصورمان از آینده مأیوسانه‌تر خواهد بود و همین یأس و ناامیدی موجب ایجاد تنش‌های عصبی بین آحاد مردم و بلکه همه آن‌ها خواهد شد.
ما ضعف داشتیم و دشمن مردم ما را با خودتحقیری مواجه کرد
رضایی ادامه داد: کشور با وجود اینکه در کلیت امور صنعتی و سایر زمینه‌ها که بخش‌های حیاتی و ضروری کشور هستند، دارای پیشرفت‌های قابل قبولی شده است، اما این مسیر پیشرفت و توسعه را نتوانست به مردم خودش، بالاخص قشر جوان و نوجوان انتقال دهد. یعنی نتوانستیم در وضعیتی که معیشت دچار ضعف شده است و مردم نارضایتی دارند، با انتقال موفقیت‌های به دست آمده در مسیر اقتصاد، آنان را امیدوار کنیم. در مقابل اما جوان و نوجوان ما تحت یک عملیات رسانه‌ای گسترده قرار گرفت که در طول ۱۰ سال گذشته دائماً بر این تأکید داشت که ایران کشوری بدبخت و بیچاره است. این خودتحقیری ادامه داشت و روی هم انباشته شد و از بُعد روانی فشاری بر فشارهای اقتصادی و معیشتی بود.
پژوهشگر حوزه سیاست بیان کرد: وقتی جوان ایرانی برای خودش هیچ آینده‌ای را تصور نکند و بلکه آن را تاریک و سیاه قلمداد کند و این امر به مدت سالیان طولانی ادامه داشته باشد، طبیعتاً جوان کشور من را این القائات تبدیل به کسی می‌کند که به شدت عصبی است و مستعد دست زدن به عملیات‌های تخریبی خواهد بود.
پرده سیاه باید از پیش چشم جوانان کنار برود
او ادامه داد: به نظر من در چنین اوضاعی اگر به دنبال خلق یک وفاق اجتماعی و انسجام ملی هستیم، ابتدا باید هماهنگی اطلاعاتی و رسانه‌ای به حدی برسد که بتواند واقعیت کشور را آن طور که هست به مردم برساند. باید بیان شود و به قشر جوان تفهیم بشود که اگر فلان نقایص و ضعف‌های اقتصادی و اجتماعی در کشور وجود دارد، در عوض فلان اقدامات برای رفع معضلات و مشکلات در نظر گرفته شده. باید آن پرده سیاه را از جلوی چشم جوانمان برداریم و او را نسبت به آینده امیدوارتر کنیم. من نمی‌گویم همه مشکلات به این وسیله حل می‌شود، اما بخش قابل توجهی از آن قطعا با اطلاع‌رسانی صحیح و بموقع حل شدنی است.
مردم به سبک زندگی متعادل نیاز دارند
مسعود رضایی در انتها گفت: فارغ از موضوعی که گفته شد، در حال حاضر جامعه ما محتاج یک سبک متعادل در زیست اجتماعی خودش است. به هرحال در جامعه تنوع عقاید و سبک زندگی بسیار است. باید با اتخاذ روشی این زیست اجتماعی ادامه پیدا کند که افراد جامعه با قبول تفاوتی که دارند، برای هم قابل تحمل باشند. برای رسیدن به این نقطه تعادل باید افراد جامعه درباره مناسبات خودشان یکسری حدود را مشخص کنند که مبادا با تجاوز از آن دلخوری و ناراحتی برای سایر افراد ایجاد شود.