بار دیگر شهری که دوست نمی‌داشتم

اگر قرار بود رتبه‌بندی شهرهای برتر دنیا از نظر کیفیت زندگی را اینفلوئنسرهای ایرانی انجام بدهند، بی‌‌شک استانبول اول می‌شد! چند سالی می‌شود که اینفلوئنسرهای مشهور یکی بعد از دیگری به ترکیه کوچ می‌کنند و در پست‌های خوش‌آب‌ورنگشان از شهرهای ترکیه، بهشت می‌سازند.

انگار در این شهرها نه از تورم و بی‌کاری خبری هست، نه هیچ نوع محدودیت‌ سیاسی و اجتماعی. زن و مرد شاد و خندان با لباس‌های رنگی در سواحل خوش می‌گذرانند و در کوچه‌ پس‌کوچه‌هایی خوش‌رنگ با خانه‌های مجلل ویلایی قدم می‌زنند. استانبول و ازمیر و بقیه شهرهای پرطرفدار ترکیه به لطف اینستاگرام حالا به کعبه آمال عده‌ قابل‌ توجهی از ایرانیان تبدیل شده‌اند؛ حتی چند قدم جلوتر از وین و ونکوور و کپنهاگ!

ترس از آینده بیشترمان را به فکر مهاجرت انداخته، قبول؛ ولی وقتی قرار است رنج و سختی مهاجرت را به جان بخریم، بهتر است با یک تصویر واقعی از مقصد مواجه شویم، نه تصاویر فیلتردار اینستاگرامی. تحریف واقعیت این‌جا دیگر مثل تجربه خرید ناموفق از یک پیج نامعتبر یا قالب کردن پکیج لاغری قلابی نیست، بلکه ممکن است به بهای چند سال از عمر و هدر رفتن سرمایه نه‌چندان هنگفت عده‌ای تمام شود که با هزار امید و آرزو، دسته‌دسته برای کار و تحصیل و سرمایه‌گذاری راهی کشور همسایه می‌شوند.

لطفا پای مهاجرت که به میان می‌آید، بی‌فیلتر حرف بزنید.

نویسنده: مریم عربی

هفته‌نامه چلچراغ، شماره ۸۷۲