تاریخچهی تست هوش یا آی کیو
در سال 1924، ایالت ویرجینیا امکان عقیم سازی اجباری افراد با نمرات IQ پایین را با تصمیم دادگاه عالی ایالات متحده تایید کرد و در آلمان نازی، دولت اجازه کشتن کودکانی با ضریب هوشی پایین را صادر کرد!
در سال 1905، برای اولین بار در جهان دو روانشناس به نامهای آلفرد بینه و تئودور سیمون آزمونی را برای یکسری از بچههای حاضر در مدرسهای در فرانسه طراحی کردند تا به کمک آن بتوانند دانشآموزان نیازمند به توجهی بیشتر در امر آموزش را شناسایی کنند. در اواخر قرن نوزدهم، محققان این فرضیه را مطرح کردند که تواناییهای شناختیای مانند استدلال کلامی، حافظهی کاری و مهارتهای دیداری و فضایی از هوشی عمومی یا فاکتور جی نشات میگیرد. بنابراین بینه و سیمون مجموعهای از تستها را با هدف بررسی هر یک از این تواناییها و دریافت نمرهای کلی طراحی کردند. به طور کلی این سوالات بر اساس سن افراد تنظیم شده بود و نمرهی یک کودک منعکس کنندهی نحوه عملکرد او نسبت به سایر همسن و سالهایش بود.
استفاده خطرناک از تست هوش
جدا از استفادههای نادرستی که تا همین چند سال پیش هم در ارگانها و محیطهای آموزشی متنوع از تست هوش میشد، یکی از اولین پیاده سازیهای نادرست این تست در مقیاس بزرگ، در طول جنگ جهانی اول در ایالات متحده رخ داد. در آن زمان ارتش ایالات متحده با استفاده از این تست شروع به دسته بندی آمریکاییها در کنار مهاجران و غربالگری آنها برای آموزش افسری کرد. از آنجایی که در آن زمان مردم به اصلاح نژادی اعتقاد داشتند، متاسفانه این نوع از دستهبندی به شدت رونق گرفت.
در آن زمان اینطور تصور میشد که هوش نه تنها ثابت و وراثتی است بلکه به نژاد افراد هم مرتبط است. بر همین اساس هم دانشمندان بر اساس نتایج خروجی از تست هوش ارتش، ادعاهای غلطی در مورد گروههای نژادی خاص کردند و مردم را به سمت این تفکر سوق دادند که برخی گروه های نژادی خاص از نظر هوشی نسبت به دیگران برتری دارند. اما چیزی که متوجهی آن نبودند این بود که این ادعاها بدون توجه به این مساله مطرح شده بود که بسیاری از افراد مهاجر به کشور آمریکا فاقد تحصیلات رسمی یا آشنایی با زبان انگلیسی بودند، بنابراین طبیعی بود که نمرهی پایینی دریافت کنند.
کشتن افرادی که امتیاز تست هوش آنها پایین بود!
در کنار هم قرار گرفتن تفکر اصلاح نژادی و تست ضریب هوشی بر هر چیزی حتی سیاست هم تاثیر گذاشت. این مساله حتی تا آنجایی پیش رفت که در سال 1924، ایالت ویرجینیا امکان عقیم سازی اجباری افراد با نمرات IQ پایین را با تصمیم دادگاه عالی ایالات متحده تایید کرد و در آلمان نازی، دولت اجازه کشتن کودکانی با ضریب هوشی پایین را صادر کرد!
اما پس از هولوکاست و جنبش حقوق مدنی، استفاده تبعیض آمیز از تست های هوش هم از نظر اخلاقی و هم از نظر علمی به چالش کشیده شدند و دانشمندان شروع به جمع آوری شواهدی از اثرات محیطی و غیر وراثتی بر این نمره کردند. همین تلاشها هم به تغییر دیدگاه بر روی مبحث هوش منجر شد و جامعه و محققان را به این سمت سوق داد که تواناییهای فردی تنها با استفاده از نمرهی IQ افراد قابل تعیین نیست.