بهشت گمشده ایران کجاست؟+ عکس

به گزارش مشرق، این شهرستان که در جنوب استان سرسبز گیلان واقع‌شده محل استقبال از میهمانانی است که از استان‌های قزوین، تهران، زنجان، همدان و دیگر استان‌های همسایه با جنوب گیلان به این استان سفر می‌کنند.

مسافران و گردشگران، از هر اقلیمی که به گیلان سفر می‌کنند قطعاً در گذرگاه خود از شهرستان رودبار توقف می‌کنند و به‌راحتی از این شهرستان نخواهند گذشت حتی شده برای خریدن انواع زیتون!

رودبار که در ایران آن را با محصول استراتژیک و مخصوص آن یعنی زیتون می‌شناسند، شهرستانی است که نه‌تنها به دلیل خلاقیت در تنوع خوراکی‌های محلی که به دلیل مناطق طبیعی بکر و بی‌همتایش در ایران شناخته‌شده و گردشگر پذیر است.

انبوه رودبار

اگر می‌خواهید با فرهنگ عمیق ایرانی-اسلامی مردم رودبار آشنا شوید، هیچ‌جا همچون روستای انبوه که شباهت زیادی به شهرک تاریخی ماسوله در گیلان دارد، شما را قانع خواهد کرد تا بارها و بارها به این روستای تاریخی که هنوز چهره و شمایل سنتی خود را حفظ کرده سفر کنید.

انبوه رودبار که در دورترین نقطه شهرستان رودبار و در بخش عمارلوی این شهرستان قرار دارد ازلحاظ جغرافیایی به قزوین متصل بوده و به آزاد راه قزوین-رشت در قزوین حدود هفت کیلومتر فاصله دارد اما اگر بخواهید از شهرستان رودبار وارد انبوه شوید باید مسیر لوشان به جیرنده و سپس به سمت روستای توریستی و تاریخی انبوه حرکت کنید که حداقل فاصله‌ای سه‌ساعته با مرکز شهرستان یعنی رودبار دارد.

کناره دهکده انبود، پُلی تاریخی وجود دارد که بر روی رودخانه شاهرود و در مسیر قدیمی و کاروان رو قزوین به دیلمان واقع شده و احتمالاً از ساخته‌های شاه‌عباس اول صفوی است، پل انبوه یکی از زیباترین، مستحکم‌ترین و درعین‌حال فنی‌ترین پل‌های تاریخی ایران به شمار می‌آید که در عرض تنگه‌ای، تنها با یک دهانه عریض و مرتفع ساخته‌شده است.

مردمان انبوه سرشار از مهربانی، سخاوتمندی و مهمان‌نوازی هستند، آنچه در ابتدای ورود شما به این روستای دیدنی توجه شما را جلب می‌کند، لباس‌های رنگی و محلی زنان و مردان این روستاست که بیش از هر چیز چشم‌نوازی می‌کند و بیانگر روحیه پاسداری از سنت‌های مردم دیار انار دارد.

محصول استراتژیک انبوهیان، انار است که طعم و مزه آن در شمال و حتی کل کشور زبانزد خاص و عام است، اما مردم انبوه علاوه بر انار، گردو، فندق و بادام نیز کشت می‌کنند.

ماسوله دوم گیلان

خانه‌های پلکانی انبوه نماد هنر، فرهنگ و تمدن اصیل ایرانی را به نمایش می‌کشد و به‌نوعی ماسوله دوم گیلان است، نماهای کاه‌گلی و خشتی خانه‌های انبوه هر بیننده‌ای را به اعماق تاریخ فرومی‌برد و نمایان‌گر خوی سنت محوری مردمان این دیار است، این روستا بیش از ۵۰۰ خانوار جمعیت دارد و با تقدیم شهدا و ایثارگران عزیز نقش بی‌بدیلی در هشت سال دفاع مقدس داشته است.

حلیمه جان، عروس رؤیایی رودبار

گیلان، منبع روستاهای زیبایی است که هنوز با قدم گذاشتن در آن‌ها می‌توان ذهن را از امروز دور کرد و به گذشته‌ای طبیعی و فراموش‌نشدنی سپرد، هنوز روستاهای گیلان یاد و خاطره کودکی مردم شمال را در خود دارند و سبک زندگی بومی و محلی خود را به نیکی حفظ کرده‌اند و این امر در نظر مردم استان اهمیت به‌سزایی دارد و گردشگران نیز به همین دلیل استان‌های شمالی خصوصاََ گیلان را برای مسافرت انتخاب می‌کنند.

روستای حلیمه جان، یکی از این روستاهاست که با حفظ ظاهر و نیز سبک زندگی روستایی خود اهمیت زیادی برای مردم گیلان دارد، وجود دریاچه رؤیایی این روستا بر اهمیت و زیبایی آن افزوده و به‌قدری زیبا و چشم‌نواز است که به عروس گیلان شناخته می‌شود، از زیباترین منظره‌های این دریاچه جلبک‌های روی آب هستند، این جلبک‌ها سراسر دریاچه را پوشانده‌اند و هنگام ظهر با وزش باد کنار می‌روند و آب دریاچه مشخص می‌شود، روستای حلیمه جان آب‌وهوای مساعدی دارد و در تابستان‌ها نیز بسیار خنک و مطبوع است.

تپه ۳۰۰۰ ساله مارلیک

تپه مارلیک یا «چراغعلی تپه» در دره گوهر رود با وسعت حدود یک هکتار در کنار باغ‌های زیتون و بیجارهای برنج قرار دارد، تپه مارلیک بقایای به‌جای مانده از تمدن باستانی متعلق به دست‌کم سه هزار سال پیش است، عزت اله نگهبان باستان‌شناس و استاد باستان‌شناسی دانشگاه تهران در کاوش‌های انجام‌شده در تپه مارلیک ۵۳ گور کشف کرد که مربوط به سلاطین آماردی بوده است، در همهٔ آرامگاه‌ها اشیایی مانند ظروف سفالین، دکمه‌های تزئینی، انواع سرگرز، پیکان، جام‌های چینی، طلا، نقره و مفرغ، خنجر، شمشیر، مجسمه‌های برنزی و سفالی، سرنیزه و کلاه‌خود پیداشده‌ است.

گروهی از پژوهشگران نام مارلیک را برگرفته از واژگان گیلکی «مار» و «لیک» (سوراخ) می‌دانند که افسانه مار و گنج در این تپه صدق می‌کند، گروهی دیگر مارلیک را برگرفته از نام قوم آمارد می‌شمارند، آن‌ها مارلیک را ساخته‌شده از دو واژه «مارد» (اشاره به آماردها) و «لیک» (قوم) می‌دانند؛ اگر این نظریه درست باشد این تمدن به مردم آمارد تعلق دارد. در این دشت تپه‌های باستانی زیادی وجود دارند که پنج تپه مارلیک، زینب بیجار، دور بیجار، پیلاقلعه و جازم کول از همه مهم‌تر هستند.

آتش‌فشان و غار یخی قله درفک

قله درفک بی‌شک از زیباترین کوهستان‌های ایران و از زیستگاه‌های گیاهی و حیوانی مهم کشور است، قله درفک بام استان گیلان و آتش‌فشان خاموشی است که بین دو شهرستان رودبار و سیاهکل بر بالای منطقه دیلمان، عمارلو و خورگام قرار دارد.

روایت است که زلزله سال ۱۳۶۹ بخش‌هایی از این قله را در هم فروریخت و پس‌ازآن هرسال برشدت فرسایش قله افزوده‌شده است؛ قله‌ای که اهالی معتقدند اسرار سالیان سال اقوام گیل و دیلمی‌ را در خود نهفته دارد، رازهایی که هنوز در دل غارها و جنگل‌های انبوه سربه‌مهر باقی‌مانده‌اند.

ارتفاع قله درفک دو هزار و ۷۰۰ متر است و از سمت جنوب به کوه‌های منجیل متصل و از مشرق و جنوب شرقی تا کوه‌های پیشکوه و رشته‌کوه‌های عظیم تخت سلیمان ادامه دارد و تا دره سه هزار تنکابن ادامه می‌یابد.

یک غار یخی به طول ۱۰۰ متر نیز در این منطقه وجود دارد که آب شرب مردم منطقه را تأمین می‌کند، این غار روی قله قرار دارد و عشایر در داخل کاسه قله با سنگ خانه ساخته‌اند و از داخل این غار که براثر جمع شدن برف در زمستان تبدیل به یخچال می‌شود یخ بیرون می‌آورند و برای سیراب کردن احشام خود از آن استفاده می‌کنند.

این قله و غار زیبا و ذابش به قدری محسور کننده است که کوهنوردانی که برای صعود به درفک رفته‌اند و تحت تأثیر محیط آرام و دل‌نشین مسیر قله درفک قرار گرفته‌اند معتقدند که محل عبور فرشتگان آسمان است و با نصب تابلویی به گردشگران و مردم یادآور شدند که: اینجا محل عبور فرشتگان است، زمین را آلوده نکنید!

سرزمین بادها

اگر از مسیر پایتخت به سمت گیلان حرکت کنید پس از گذر از شهر لوشان به منجیل می‌رسید، شهری که از دور جزیره‌ای زیبا، کم‌نظیر و رؤیایی را در برابر چشم‌ها به نمایش می‌گذارد.

شاید نام سرزمین بادها بارها به گوشتان خورده باشد، مکانی‌که توربین‌های بادی در طول شبانه روز در حرکت‌اند و این منطقه را زیباتر از آن‌چه هست می‌کند، شهر منجیل به علت موقعیت جغرافیایی و آب و هوایی و نیز وزش‌های بادهای سنگین و مستمر، به سرزمین بادها معروف شده است و این بادهای گاه ملایم و گاه تندبادهای سهمگین هوای این شهر را در هر فصلی دلپذیرتر از دیگری می‌کند.

جزیره منجیل که به‌واسطه سد سپیدرود ایجادشده جذابیت خاصی به این شهر بخشیده تا جایی که بسیاری از مسافرین با دیدن این منظره، فراموش می‌کنند که در وسط شهر هستند و گمان می‌کنند در جزیره‌ای میان دریا ایستاده‌اند، ساعاتی در کنار این جزیره زیبا سکنی گزیدن خالی از لطف نیست چه‌بسا مسافران عزیز چه شب‌ها در کنار جزیره منجیل اُتراق می‌کنند.

سرو ۳۰۰۰ ساله هرزویل

جذابیت‌های این سرزمین محدود به جزیره و توربین‌های بادی نیست، روستای هرزویل منجیل یکی از روستاهای استثنائی گیلان است که قدمتی بسیار زیاد دارد و روستایی زیبا و تاریخی است، اما اهمیت این روستا به دلیل وجود درخت سروی است که بیش از هزار سال و به گفته برخی مورخان سه هزار سال قدمت دارد و با ریشه دواندن در خاک این روستای زیبا اهمیت و جذابیت این روستا را دو چندان کرده است.

سرو کهنسال هرزویل که در سال ۱۳۶۶ از سوی شورای عالی محیط زیست به‌ عنوان یک اثر طبیعی ملی ثبت شده، در نزدیکی منجیل در دامنه کوه ‌های شمالی جاده رشت-تهران که سرسبز از درختان زیتون و زربین در ارتفاع ۶۰۰ متری از سطح دریا، پابرجاست، اهمیت این سروز و ارزش آن به قدری زیاد است که حتی ناصرخسرو قبادیانی در سفرنامه خود از این درخت زیبا و کهنسال در منطقه هرزویل یاد کرده است.

ییلاق سلانسر، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان رودبار و یکی از زیباترین ییلاقات رودبار رستم آباد از شهرهای شهرستان رودبار در استان گیلان و در ۱۵ کیلومتری رودبار قرار دارد. این منطقه دارای طبیعت بی‌نظیر و بسیار زیبایی است که هر بیننده‌ای را جذب خودش می‌کند. ییلاق سلانسر در ارتفاع هزار ۲۵۰ متری از سطح دریا قرار دارد و در دامنه این ییلاق درختان تنومند و بزرگ و در بلندای آن پوشش جنگلی زیبایی است. این ییلاق پوشش گیاهی متنوعی دارد؛ این گیاهان علاوه بر خواص دارویی، مناظر سلانسر را رنگی و دیدنی‌تر کرده‌اند.

این منطقه ییلاقی و زیبا به حدی مجذوب کننده است که اصطلاحاََ آن را بهشت گمشده می‌نامند. برای سفر به این روستا بهتر است در اردیبهشت ماه که گل‌های زیبای آن می‌رویند به سلانسر بروید.

دریاچه ویستان بره سر، آبشار کلشتر، منطقه حفاظت شده سیاهرود، چشمه آب معدنی داماش، آبشار خلشکوه، غار آبی دیورش و محوطه باستانی گنج پر از دیگر مناطق جذاب و دیدنی شهرستان زیبا و تاریخی رودبار هستند.

تابستان زمان برداشت زیتون در رودبار است و آب‌وهوای مناسبی دارد؛ بنابراین بهترین زمان برای سفر به این نقطه بهار و تابستان و بهار است که در بهار با شکفتن غنچه‌ها طبیعت بهشتی رودبار از بیننده دلبری کرده و در تابستان ثمره خود را به مردم می‌بخشد.

منبع: فارس