برج ایفل الهام‌بخش شاهکار ون‌گوگ شد؟

کارشناسان هنری از مدت‌ها پیش تلاش کرده‌اند که عنصر الهام‌بخش «ون‌گوگ‌» برای خلق تابلو نقاشی «شب پر ستاره»‌ که در آن درختان بلند سرو زیر آسمان پر انحای یک روستا به تصویر کشیده شده‌اند را کشف کنند.

به گزارش گاردین، «ون‌گوگ»‌ نقاشی «شب پرستاره»‌ را در دوران اقامتش در آسایشگاه «سن رمی»‌ واقع در جنوب فرانسه خلق کرد و این تابلو یکی از مجموعه نقاشی‌هایی با موضوع سرو است که «ون‌گوگ»‌ در قالب آن‌ها طبیعت را از دید انتزاعی‌تری به تصویر می‌کشید.

اکنون یک مورخ هنری به نام پروفسور «جیمز هال»‌ که پیش‌تر به عنوان یکی از منتقدان هنری برای «گاردین» فعالیت می‌کرد،‌ فرضیه جدیدی را درباره علاقه «ون‌گوگ» نسبت به درختان بلند سرو مطرح کرده است و پای برج ایفل را به میان کشیده است.

این مورخ معتقد است که این هنرمند روند خلق این مجموعه نقاشی‌ها را از ژوئن سال ۱۸۸۹ میلادی یعنی کمی پس از رونمایی برج ایفل آغاز کرد. این بنای یادبود فرانسه در جریان نمایشگاهی بین‌المللی رونمایی شد که افتتاحیه آن با نمایشی تماشایی به همراه آتش‌بازی و نور الکتریکی همراه بود؛ عناصری که در نقاشی «ون‌گوگ» مشهود است.

«هال» بیان کرد: «برای ون‌گوگ، درخت سرو جایگزینی از جنس طبیعت برای برج ایفل در مرکز نمایش است. شب پرستاره همتای روستایی و کیهانی نمایش نوری است که افتتاحیه نمایشگاه را رقم زد.»

«ون‌گوگ» در ژوئن سال ۱۸۸۹ میلادی در نامه‌ای به برادرش «تئو»‌ نوشت:‌ «سروها هنوز فکر مرا به خودشان معطوف می‌کنند، دوست دارم برای آن‌ها کاری بکنم مانند بوم‌های گل‌های آفتابگردان، چراکه سروها من را شگفت‌زده می‌کنند، چراکه هنوز کسی آنها را آنطور که من می‌بینم ندیده است. سرو از نظر خطوط و تناسبات زیباست، مانند هرم‌سنگ مصری.»

«هال»‌ تاکنون چندین کتاب منتشر کرده است که از جمله آن‌ها به «کارگاه هنرمند:‌ تاریخچه فرهنگی»‌ می‌توان اشاره کرد. او هم اکنون یک استاد دانشگاه و محقق در دانشگاه «ساوت‌همپتون» است. تحقیقات او در چاپ ماه آوریل مجله تخصصی «برلینگتون»‌ منتشر خواهد شد.

«هال»‌ معتقد است که «شب پر ستاره» اثر «ون‌گوگ» پاسخ طبیعت و تاریخ به هیولای فلزی لرزان و غم انگیز ایفل است که می‌خواست از مصری‌ها پیشی بگیرد ... سرو هرمی نقاشی «شب پرستاره»‌ همان‌طور بر «سن رمی»‌ و مناره کلیسای آن چیره شده است که برج ایفل ۳۰۰ متری بر پاریس چیره شده است.

این کارشناس همچنین معتقد است که درخت سرو نخستین بخشی بود که در «شب پرستاره»‌ نقاشی شد. بخش پایینی این سرو با یک درخت کوچک‌تر حجیم شده است تا شکل آن هرمی‌تر و به شکل برج شبیه‌تر شود. چیز مشابهی در تابلو نقاشی «سرو و گندم‌زار» نیز اتفاق می‌افتد؛‌ جایی که ون‌گوگ شکافی بین سرو بزرگ و کوچک گذاشت و به نظر می‌رسد هر دو مانند پایه‌های برج به یکدیگر متمایل شده‌اند.