مراجعه 70 درصدی زوجین نابارور به مراکز خصوصی/ چر از مراکز دولتی درمان ناباروری استقبال نمی‌شود؟

به گزارش مشرق، مهدی رضایی معاون بیمه سلامت گفت: مادران باردار تا دو سال تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرند و همچنین نوزادان تا ۵ سال تحت پوشش بیمه خواهند بود، اینکه زوجین نابارور تحت پوشش بیمه قرار بگیرند همانند سایر افراد است و خدمات ویژه‌ای برای بیمه شدن زوجین نابارور نداریم و مانند سایر افراد جامعه می‌توانند تحت پوشش بیمه قرار گیرند.

وی با بیان اینکه زوجین نابارور بر اساس مصوبات اخیر می‌توانستند سه بار خدمات درمانی دریافت کنند افزود: این موضوع بر اساس پروتکل‌های درمانی است و با توجه به دوره درمانی زوج بیشتر از سه دوره در سال نمی‌توانند درمان بیشتری دریافت کنند و عملاً محدودیتی برای دریافت خدمات وجود ندارد و هر سیکل درمانی سه الی چهار ماه زمان می‌برد.

رضایی با بیان اینکه نود درصد هزینه‌های درمانی توسط بیمه پوشش داده می‌شود افزود: این هزینه‌ها شامل ویزیت، هزینه‌های دارویی، آزمایشگاه و بستری و سایر هزینه‌های درمانی است.

معاون بیمه سلامت در پاسخ به این پرسش که درمان در بیمارستان‌های خصوصی نیز تحت پوشش بیمه سلامت هست یا خیر توضیح داد: درحال حاضر چهار نوع تعرفه درمانی از جمله تعرفه دولتی، تعرفه خصوصی، تعرفه خیریه و تعرفه عمومی در کشور جاری است. بر اساس مصوبات تعرفه عمومی را پوشش می‌دهیم، یعنی ازگر فردی به بخش خصوصی مراجعه کند به میزان تعرفه عمومی پوشش داده می‌شود و ما به التفاوت آن را بیمار باید پرداخت کند، یعنی بیمه سلامت تعرفه خصوصی را پوشش نمی‌دهد.

وی ادامه داد: مردم به چند دلیل برای درمان از شهرستان‌ها به تهران مراجعه می‌کنند که یکی از دلایل امکانات موجود است، درحال حاضر بیمه سلامت با ۱۳۰ مرکز طرف قرارداد است. مراکز دولتی از نظر تجهیزات وضعیت خوبی دارند اما مردم اعلام می‌کنند که این مراکز به خوبی خدمت نمی‌دهند و مردم به بخش خصوصی مراجعه می‌کنند.

معاون بیمه سلامت گفت: مراجعه مردم به بخش دولتی به میزان امکانات و خدمات این مراکز نیست و شکاف بین این دو مورد موجود دارد، شاید بتوان گفت ۷۰ درصد مراکز دولتی هستند اما ۷۰ درصد مراجعان به بخش خصوصی مراجعه می‌کنند و دچار سیکلی معکوس شده‌ایم و وزارت بهداشت باید در این زمینه علت‌یابی کند.

وی ادامه داد: قاعده این است که ۷۰ درصد مراجعان به بخش دولتی مراجعه کنند اما این اتفاق نیفتاده است که باید توسط دانشگاه‌های علوم پزشکی ریشه‌یابی شود.