علی علیزاده در حاشیه بازدید از نهالستان چوغلگیر شاهرود در گفتگو با خبرنگار مهر، در پاسخ به این پرسش که آیا امکان تحقق احیای ۳.۷ میلیون هکتار نهال کاری برای احیای جنگلها وجود دارد؟ ابراز داشت: یکی از وظایف مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور پرداختن به مباحث توسعه جنگلها در کشور است بر اساس طرح راهبردی و مطالعاتی، عدد مذکور برآورد نیاز شد و ظرفیت انجام کار آن نیز دشده شده است.
وی با بیان اینکه نیاز به کاشت درخت در کشور داریم، افزود: طرح کاشت یک میلیارد درخت با توجه به تراکم کاشت در مکانهای مختلف کشور، متفاوت است لذا حدود ۱.۵ میلیون هکتار زمین برای آن تأمین شده است البته این عدد توسط مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور تعیین و شاید کمتر از نصف یک میلیارد را بتواند تحقق ببخشد.
رئیس سازمان مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور در پاسخ به این پرسش که برنامه سازمان برای مبارزه بیولوژیک با آفتها به ویژه برای درختان اورس چیست، ابراز داشت: در این خصوص سازمان منابع طبیعی برنامهریزی و تصمیمگیری میکند و ما به عنوان محققان جنگلها و مراتع فقط میتوانیم طرحهای تحقیقاتی را ارائه و روشهای مدنظر را مطرح کنیم و آنها به تناسب امکانات و تجهیزات طرح را پیاده سازی کنند.
علیزاده در ادامه تصریح کرد: در استان سمنان روی درختان اورس شاهد ظهور انگلی به نام «دارواش» هستیم که با بذر جا به جا و روی شاخه درختان دیگر منتقل میشود، این گیاه انگل مزاحمی است که به درختان حمله میکند با توجه به اهمیت حفظ درختان اورس باید به هر شکل ممکن با این آفت مبارزه شود.
وی افزود: این گیاه باید به صورت دستی از روی درختان جمعآوری شود اما تراکم در بسیاری درختان بسیار بالا رفته و متأسفانه اورس ها را خشک کرده است البته یکی از راهکارها قطع این درختان بود که راهکار همیشگی نیست اما میبایست درختان با این قدمت حفظ و این اورس واش یا دارواش به صورت دستی و مکانیکی آلوده زدایی شوند.
رئیس مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور در پاسخ به این پرسش که برای مقابله با ملخهای کوهان دار در منطقه رضا آباد راهکاری غیر از شعله افکنه راهکار دیگر دیده شده است، ابراز داشت: اینگونه ملخها همه ساله باعث بروز خسارت سنگین در منطقه میشوند که معمولاً تنها گزینه مبارزه شیمیایی و استفاده از سمپاشی خاص است اما از آنجا که در رضا آباد دام زیادی وجود دارد سمپاشی شاید تلف شدن دام را به همراه داشته باشد لذا راهی جز شعله افکنه نیست.
وی در پاسخ به این پرسش که برخی گونههای مهاجم در کشور عمدی یا غیر عمدی کاشته و پخش شدند، افزود: اصل رویکرد پیشگیری از ورود گونههای مهاجم به کشور است زمانی این گیاهان مستقر شوند کنترل و امحا گیاهان مهاجم بسیار کار سختی خواهد بود و در بسیاری مواقع نظیر سنبل آبی و آزولا تنها استفاده از برداشت دستی است اما قرنطینه نباتی کشور باید اجرا و امکانات، تجهیزات آموزشهای کافی داده شود تا از ورود جلوگیری به عمل آید.