به من فحش می‌دهند و بعد سلفی می‌گیرند/ منصوریان: دفعه بعد آن بنرتان را بشوئید!

به گزارش "ورزش سه" علیرضا منصوریان، سرمربی فولاد بعد از توقف تیمش برابر آلومینیوم گفت: "به ارباب جراید و رسانه خسته نباشید می‌گویم. یک سال پر تلاطم در فوتبال ما بود. بالاخره در مسیر زندگی ورزشی، شما همیشه در کنار ما بودید و در مسیری که ما به فوتبال شناخته شویم قدیمی‌های شما و حالا هم شما برای جوانان ما خیلی زحمت می‌کشید. خدا را شکر می‌کنم که این فصل را تمام کردیم و در زمانی که من بودم مصدومیت عجیب و غریبی نداشتیم.

خوشحالم که تیمم با صلابت لیگ را تمام کرد. لیاقت فولاد در جدول مسابقات هفتم نیست. می‌دانم که این تیم قبل از شروع سال برای کسب سهمیه بسته شده بود. می‌دانم قبل از من دوستان زحمتشان را کشیدند و بقیه زحمت گردن من افتاد. خیلی خوشحالیم که در مجموعه خوب و با امکانات فولاد هستیم. خسته نباشید می‌گویم و تشکر می‌کنم از تیم پزشکی، تیم ماساژورها، دکتر مرادی و تیم تدارکات و مسئولین جراید آقایان ابراهیمی، احیایی و مجموعه عکاسان. از اعضای هیئت مدیره هم تشکر می‌کنم."

منصوریان در ادامه گفت: "من تقریبا ۱۰ بازی اینجا بودم. در این مدت خیلی یاد گرفتم و توانستیم فعالیت‌های خیلی خوبی را انجام دهیم و از بچه‌ها هم تشکر می‌کنم. اگر به طور اصولی به فوتبال نگاه کنیم ما نتیجه هفتم را داریم و بالاتر از آن هم نمی‌توانستیم باشیم. در جریان بازی بچه‌ها زحمتشان را کشیدند اما دو غفلت کردند. ما می‌توانستیم بعد از ٢-٠ گل سوم و چهارم را بزنیم. بعد از بازی در رختکن به بچه‌ها گفتم که خدا و بعد فوتبال یک درس بزرگ به شما داد. ٢-٠ بدترین نتیجه است. شما روی ۱-۰ می‌توانید برنامه‌ریزی کنید اما روی ۲-٠ نه چون مجبوری جان فشان بازی کنی.

ما هر کاری که می‌خواستیم انجام دادیم. از شروع نیمه اول که حریف عقب رفت. حتی وقفه‌هایی هم در بازی به وجود آوردند و ما ناراحت نمی‌شویم. ما یک مسیری را می‌رویم و آن را سال آینده پر فشار دنبال می‌کنیم. ما بعد از ٢-٢ هم خیلی شانس برای گل داشتیم. از تک تک بچه‌ها تشکر کردم. دوستان خبرنگاران بدانید که فولاد با یک هزینه سنگین البته نه نسبت به سه تیم اول استقلال، پرسپولیس و سپاهان، پا به مسابقات گذاشت. فکر نمی‌کنم که هیچ مربی‌ای خودش پای کوره رفته باشد. چون افتخار می‌کنم پدرم با کارگری شروع کرد و با سرپرستی تمام کرد. رفتم این را هم به بچه‌ها گفتم. مجموعه فولاد و سهامداران زحمت می‌کشند. این تیم به نوعی افتخار خوزستان و تیم چهارم کشور در نتایج است."

صحبت‌های جنجالی منصوریان از این به بعد آغاز شد: "از هوادارانمان آنهایی که روبه‌روی من سمت راست هستند دستشان را می‌بوسم، آن‌هایی که پشت من هستند دستشان را می‌بوسم. آنهایی که سمت چپ با بنر می‌آیند هوادار نیستند و من این‌ها را هوادار فولاد نمی‌دانم. این‌ها اگر هوادار فولاد باشند عقل می‌کنند، روز بازی با آلومینیوم دردسر برای تیم درست نمی‌کنند. اگر با من مشکلی دارند اجازه دهند فصل که تمام شد، بروید با باشگاه صحبت کنید. یک بنر دارند که کهنه هم شده است، حداقل بنر را عوض کنید کثیف هم شده بود. یک بنر می‌آورید، یک گوشه پنجاه نفر، بعد نماینده‌هایتان می‌آیند سر تمرین با من سلفی می‌گیرند.

با تمام احترام قسم حضرت عباستان را باور کنیم یا دم خروستان را. روبه‌رو سمت چپ که یواش یواش هم می‌رفتند چپ‌تر و من احساس می‌کنم وسطی‌ها می‌خواستند دنگشان را جدا کنند. روبه‌رویی‌ها که دستشان را می‌بوسم فولادی بودند. آن‌هایی که می‌آیند در خیابان من را می‌بینند. اما آنهایی که آن گوشه می‌نشینند همان جا بمانند. نه که فقط من، بیایید ببینید در رختکن راجع به شما چه می‌گویند. اگر بازیکنانم از شما دفاع کنند دلم نمی‌سوزد. بازیکنان من خیلی شما را بی‌ارزش می‌دانند. مجموعه من، تدارکات من، پزشکان من و همه اصلا شما را نمی‌بینند. به خاک پدرم شما که اصلا پنجاه نفر هستید، ما در استادیوم ١٢٠ هزار نفری مربیگری کردیم. بعد می‌گویید ما فولادی هستیم، من نمی‌دانم کدام فولاد، مگر فولاد دیگری جز فولاد نوین اینجاست. آن فولاد را اگر می‌خواهید تشویق کنید اشتباه آمده‌اید. آدرس را لیدرها به آنها بدهند شاید اشتباه می‌آیند.

هر دفعه چه اعتماد به نفسی هم دارند. یک بنر می‌آورند. بنر را هم دفعه بعد بشوئید، کثیف شده است. می‌آیید اینجا با شعار مربی خارجی، مربی خارجی. من می‌دانم پشتش چیست. در هر صورت همه هواداران که عاشق این تیم هستند امروز از بقیه تفکیک شدند. من منصوریان با آن سابقه از سال ١٣٧٠ دارم جلوی آقا سیاوش بختیاری زاده و آقا کوروش و خدریان و علی فرتوت و برادران سه لفته و... هستم.