انتقاد یک روزنامه اصولگرا از سیاست‌های دارویی دولت ابراهیم رئیسی

ماجرای کمبود دارو و روند ادامه‌دار سیاست‌های تامل برانگیز متولیان آن، در یک سال گذشته، نقل هر محفل دارویی و بهداشتی حتی در سطوح کلان کشور بوده است.

سه روز قبل سلمان اسحاقی، سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در نشست این کمیسیون با حضور فعالان صنعت، رئیس سازمان غذا و دارو، مسئولان وزارت صمت، گمرک، سازمان برنامه و بودجه و بانک مرکزی گفت: «کمیسیون به دفعات موضوع بحران دارویی را به دولت گوشزد کرده اما توجه چندانی به این موضوع نشده و نتیجه این بی‌توجهی، کمبود بیش از ۲۰۰ قلم دارو در کشور است و تداوم این بی‌توجهی‌ها، افزایش مرگ و میرها را در پی خواهد داشت.» (خبرگزاری مهر / 16 مرداد)

مثل روز روشن است که با وجود تمامی تصریحات و تاکیدات قانونی و وضوح شرایط بحرانی حوزه دارو به‌ویژه برخی داروها و البته پیش‌بینی‌های خطرناک کمبود آن در ماه‌های آینده ، همچنان دستگاه‌هایی هستند که از وظایف خود سرپیچی می‌کنند. از همین رو در نشست کمیسیون بهداشت مقرر می‌شود که: « بر اساس ماده ۲۳۴، گزارش ترک فعل دستگاه‌ها به صحن علنی مجلس ارائه شود و با موافقت نمایندگان، متخلفان به قوه قضاییه معرفی شوند.»

در تحلیل این اتفاقات دارویی، نایب رئیس انجمن داروسازان ایران می‌گوید: تولید 99 درصدی که سازمان غذا و دارو اعلام می کند، مساوی با تامین نیازهای داخل نیست. هم‌اکنون، نوعی ناهمگونی میان عرضه و تقاضا وجود دارد. برای نمونه ما سال قبل در بحبوحه عفونت های زمستانی با کمبود داروی آزیترومایسین مواجه شدیم و تولید داخل پاسخگو نبود. از طرفی ، تولیدکننده در برابر قیمت دستوری غذا و دارو قرار گرفته بود و تولید بر اساس قیمت آن‌ها برایش توجیه نداشت. نتیجه این شد که آزیترومایسین کم کیفیت یکی از کشورها را وارد کردند که بیمار باید سه شیشه آن را مصرف می کرد تا به اندازه یک شیشه ایرانی افاقه کند. ضمن این که حدود 100 هزار تومان هم برای بیمار درمی‌آمد، به دلیل لج و لجبازی‌هایی که ما دلیل آن را نمی دانیم. منفرد ادامه می دهد: نتیجه این سیاست های حوزه دارویی کشور به کجا می‌خواهد برسد، ما نمی‌دانیم. حتما ما می‌توانیم ادعا کنیم که 99 درصد داروی مورد نیاز کشور را تولید می‌کنیم اما به چه قیمت؟ در صورتی که همه می‌دانیم نیاز کشور خیلی بیشتر از این حرف هاست.