عجیب‌ترین خودروهای ساخت اروپای شرقی، از لادا و داچیا تا اشکودا و تاترا

زمانی که جهان به دو بلوک شرق و غرب تقسیم شده بود، در اروپای شرقی خودروهای عجیب زیادی ساخته شد. در اینجا قصد داریم با عجیب‌ترین خودروهای ساخت اروپای شرقی آشنا شویم.

تاترا T603 سال ۱۹۵۶

تاترا یک شرکت اهل کشور چک بود که با شروع فعالیت خودروسازی در سال ۱۸۹۷، یکی از قدیمی‌ترین خودروسازان جهان محسوب می‌شود. این شرکت در دههٔ ۵۰، سدان لوکسی بنام T603 را تولید کرد که برای ثروتمندان چکی در نظر گرفته شده بود. تاترا که از پیشگامان آیرودینامیک در طراحی خودرو بود، برای T603 ظاهر عجیبی را طراحی کرده بود که شبیه سوسک به نظر می‌رسید. یک پیشرانهٔ ۲.۵ لیتری V8 هوا خنک با ۹۹ اسب بخار قدرت که در عقب نصب شده بود هم عجایب این سدان لوکس اروپای شرقی را تکمیل می‌کرد.

زاز ۹۶۸ سال ۱۹۷۱

۹۶۸ که ساخت اوکراین بود، به‌عنوان خودرویی مردمی راهی بازار اروپای شرقی شد. این ماشین شاید در نگاه اول چندان عجیب به نظر نرسد اما ورودی‌های هوای روی گلگیرهای عقب ما را به یک پیشرانهٔ ۱.۲ لیتری V4 هوا خنک می‌رساند که ۴۱ اسب بخار قدرت را از طریق یک گیربکس چهار سرعتهٔ دستی به چرخ‌های عقب تحویل می‌داد. ۹۶۸ تا سال ۱۹۹۴ یعنی چهار سال پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی همچنان تولید می‌شد.

اسمایک B30 سال ۱۹۵۷

در سال ۱۹۵۷ در دفتر طراحی صنعت خودرو در ورشو، لهستان، پروژهٔ تولید یکی از عجیب‌ترین خودروهای اروپای شرقی آغاز شد. این قرار بود ارزان‌ترین میکروکار جهان با ظرفیت ۲+۲ یعنی دو بزرگ‌سال و دو کودک باشد. ویژگی عجیب این خودرو، دری بود که در قسمت جلو تعبیه شده و به سمت پایین باز می‌شد. به همین دلیل، دسترسی به صندلی‌های عقب فقط با خواباندن صندلی‌های جلو امکان‌پذیر بود. پیشرانه هم یک نمونهٔ تک سیلندر ۳۵۰ سی‌سی متعلق به موتورسیکلت با ۱۵ اسب بخار قدرت بود که در عقب قرار داشت. نهایتاً اما لهستان میکروکار دیگری بنام میکروس MR-300 را برای تولید انبوه تأیید کرد و پروژهٔ B30 پس از ساخت ۲۰ پروتوتایپ در سال ۱۹۵۹ متوقف شد.

ملکوس RS1000 سال ۱۹۶۹

شاید فکر کنید این یکی از ساخته‌های انزو فراری است ولی RS1000 در کشوری ساخته شد که دیگر وجود ندارد: آلمان شرقی. این ماشین با ظاهری شبیه خودروهای لمان، درهای گالوینگ و بدنهٔ فایبرگلاس، فراری سوسیالیستی لقب گرفت. احتمالاً انتظار دیدن یک موتور V8 قدرتمند یا یک V12 خوش‌صدا را در چنین خودرویی دارید اما پشت صندلی‌های عقب RS1000 یک پیشرانهٔ ۱ لیتری سه سیلندر دو زمانه با تنها ۶۸ اسب بخار قدرت قرار داشت. در طول ۱۰ سال تنها صد دستگاه از این خودرو ساخته شد.

ترابانت ۶۰۱ سال ۱۹۶۴

این خودرو را می‌توان فولکس‌واگن بیتل آلمان شرقی دانست. ترابانت خودروی مردمی ارزان‌قیمتی بود که به نماد کمونیست تبدیل شد. پیشرانهٔ ۶۰۰ سی‌سی دو سیلندر ۲۱ اسب بخاری این خودرو به‌گونه‌ای طراحی شده بود که با سوخت بی‌کیفیت کار کند. بدنهٔ ترابانت از کامپوزیت ارزان‌قیمت دوروپلاست ساخته شده بود که برخلاف فلز زنگ نمی‌زد و به همین دلیل امروز تعداد زیادی از این خودرو باقیمانده است.

لادا ۲۱۰۱ سال ۱۹۷۰

لادا ۲۱۰۱ که از سال ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۸ تولید شد، نسخه‌ای بسیار اصلاح‌شده از فیات ۱۲۴ بود که برای بلوک شرق و اتحاد جماهیر شوروی طراحی شد. در این لادا، برای زمانی که باطری خودرو در هوای سرد می‌خوابید، یک هندل برای روشن کردن پیشرانه تعبیه شده بود. در طول دوران تولید ۲۱۰۱ بیش از ۸۰۰ تغییر در آن ایجاد شد تا با جاده‌های خشن و هوای سرد روسیه مطابقت پیدا کند.

اشکودا ۱۱۰ R سال ۱۹۷۰

اشکودا قصد داشت سدان ۱۰۰۰ MB عجیب خود را به یک کوپه تبدیل کند اما به دلیل مشکلات ساختاری این پروژه کنار گذاشته شد. در عوض، این شرکت سراغ سدان ۱۱۰ خود رفت و با تغییر فرم قسمت عقب، مدل ۱۱۰ R را خلق کرد. یک پیشرانهٔ ۱.۱ لیتری چهار سیلندر در عقب این خودرو قرار داشت که ۵۲ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. از ۱۱۰ R حدود ۵۷ هزار دستگاه ساخته شد.

داچیا ۱۳۰۹ سال ۱۹۹۲

داچیا در سال ۱۹۶۹ تولید خودرویی بنام ۱۳۰۰ را آغاز کرد که بر اساس رنو ۱۲ ساخته شده بود. در سال ۱۹۷۹، این شرکت مدل جدید ۱۳۱۰ را به‌عنوان جایگزین ۱۳۰۰ معرفی کرد که همچنان بر اساس رنو ۱۲ بود و تا سال ۲۰۰۴ که با لوگان جایگزین شد در انواع مختلفی به تولید رسید. داچیا در سال ۱۹۹۲ اما نسخهٔ وانت عجیبی از این خودرو را با نام ۱۳۰۹ معرفی کرد. در این مدل، صرفاً صندوق بار ۱۳۱۰ به اتاق بار تبدیل شده بود.

زاستاوا ۷۵۰ سال ۱۹۶۲

پس از جنگ جهانی دوم، روی خودروهای وارداتی به یوگسلاوی، ۴۰ درصد تعرفه اعمال می‌شد و به همین دلیل فقط ثروتمندان می‌توانستند خودرو بخرند. ازاین‌رو، مردم عادی باید از خودروهای داخلی استفاده می‌کردند و به همین دلیل، شرکت صربستانی زاستاوا که فرصت را مناسب می‌دید، قراردادی با فیات برای تولید مدل ۶۰۰ در یوگسلاوی منعقد کرد که منجر به ساخت زاستاوا ۷۵۰ شد. به‌طور عجیبی، درحالی‌که این دو خودرو اساساً یکسان بودند، ۷۵۰ کمی کشیده‌تر از فیات ۶۰۰ بود.

گاز ۹۵-۲۴ سال ۱۹۷۳

گاز ۲۴ که در سال ۱۹۷۰ روی خط تولید رفت، سدان ماژولاری بود و درنتیجه، برخی نمونه‌های آن به کانورتیبل برای رژه‌های نظامی و برخی به وانت تبدیل شدند. عجیب‌ترین نسخهٔ این خودرو اما ۹۵-۲۴ بود که یک سدان بلندقامت محسوب می‌شد. این نسخه برای کمک به مقامات بلندپایهٔ پلیس و شبه‌نظامیان در زمستان‌های سخت روسیه به‌صورت چهارچرخ محرک ساخته شد. این خودرو لاستیک‌های بزرگ‌تری داشت و برای محور جلوی آن از محور عقب سدان گاز ولگا استفاده شد که چرخانده شده بود.