"داشتن رابطه جنسی در طول بارداری" برای بدن، ضربان قلب، و رابطه شما مناسب است ". "مزایای آن همانند زمانی است که حامله نیستید". داستان ها و افسانه ها خانم ها را از نزدیکی جنسی در بارداری می ترسانند. اما اگر پزشک شما به شما اطمینان داده است که حاملگی شما طبیعی است، در معرض خطر زایمان زودرس نیستید و عوارض دیگر حاملگی را ندارید بنابراین هیچ دلیلی برای نداشتن رابطه جنسی در دوران بارداری وجود ندارد.

حتما برای شما هم این پرسش ها مطرح است: آیا ارگاسم در بارداری مجاز است؟ ارگاسم چگونه بر جنین تاثیر می گذارد؟ چه زمانی ارضا شدن در بارداری مضر است؟ و سئوالاتی از این قبیل.

آیا ارگاسم در طول بارداری مجاز است؟
بارداری یک بیماری نیست و باید به عنوان یک وضعیت طبیعی درمان شود. یکی از مسائل بحث برانگیز که بر کیفیت زندگی خانوادگی تأثیر می گذارد این است که آیا ممکن است در طول بارداری رابطه جنسی داشته باشید و ارگاسم داشته باشید یا خیر. اما باید بگویم ارگاسم یا ارضا شدن زن برای جنین هیچ ضرری نداره و در طول بارداری امکان پذیر است، پس نگران نباشید. البته قبل از هر گونه نزدیکی در بارداری از پزشکتان اجازه بگیرید. این بهترین کار است. در صورت درد شکمی و لکه بینی و سایر شرایط ممکنه توصیه به انجام نزدیکی نشود.

چه زمانی ارضا شدن در دوران بارداری مضر است؟

اگر موارد منع پزشکی وجود داشته باشد از جمله باز شدن دهانه رحم، تهدید سقط جنین، موارد از دست رفتن حاملگی در گذشته، لکه بینی، انقباض جفتی، درد رحم و درد در قسمت پایین شکم، بهتر است رابطه جنسی انجام نشود. امن ترین دوره برای رابطه جنسی سه ماهه دوم بارداری است. ارگاسم در اوایل بارداری غیر ممکن است زیرا وضعیت سلامتی ضغیف است: به دلیل سردرد، حالت تهوع، درد پستان.
کارشناسان هشدار می دهند ارگاسم در هفته سی و هفتم بارداری همراه با زایمان زودرس است. اکسیتوسین، ماده ای است که در بدن در هنگام ارضا ترشح می شود، باعث می شود دیواره رحم منقبض شود. علاوه بر این، اسپرم مرد حاوی پروستاگلاندین است که دهانه رحم را نرم می کند و باعث باز شدن آن می شود. این فرآیند در بدن باعث خطرناک شدن ارگاسم در هفته 36 تا 37 می شود. ارگاسم در هفته 39-41 بارداری می تواند روند طولانی مدت زایمان را به وجود آورد.

چگونه ارگاسم در طول بارداری بر جنین تاثیر می گذارد؟
جنین در محیطی با مایع آمنیوتیک قرار دارد بنابراین هیچ خطری در طول رابطه جنسی او را تهدید نمی کند. ارگاسم در دوران بارداری با ورود خون به اندام تناسلی و رحم و اکسیژن مورد نیاز و مواد مغذی به جنین همراه است. احساس خوشایند آزاد شدن هورمون اندورفین، منبع شادی و لذت است.
در مقابل، استرس دائمی ناشی از نارضایتی، ترس، انکار ارگاسم در دوران بارداری ممکن است تأثیر منفی بر سلامت جنین داشته باشد. او کوچکترین نوسانات حالت مادر را احساس می کند. بعضی از زنان در طول بارداری در هنگام نزدیکی جنسی احساس ناراحتی می کنند، اما زمان هایی وجود دارد که در طول بارداری ارگاسم امکان پذیر است.
1. ارگاسم تهدیدی برای بارداری سالم نیست:
تنها مواردی که توصیه می شود نزدیکی جنسی انجام نشود، زمانی است که او در معرض خطر زایمان زودرس یا خونریزی جفتی است.
2. ارگاسم در دوران بارداری می تواند بهتر از حد معمول باشد:
جریان خون به رحم و سایر اندام های جنسی می تواند ارگاسم را بسیار شدیدتر کند. هورمون ها همچنین نقش مهمی دارند، مخصوصا اکسیتوسین، که در اواخر بارداری و بعد از زایمان تولید می شود.
3. شکم در طول ارگاسم تغییر می کند:
هنگامی که عضلات رحم و شکم منقبض می شوند، شکم به شکل مثلثی می شود. نقطه سر مثلث می تواند به طور مستقیم در وسط باشد. این حالت طبیعی است و خطرناک نیست.
4. انقباض بعد از ارگاسم در دوران بارداری طبیعی است:
پس از ارگاسم، احساس گرفتگی عضلات در رحم طبیعی است. این انقباضات رحمی بعد از ارگاسم اتفاق می افتند. در دوران بارداری، ممکن است احساس گرفتگی قاعدگی داشته باشید. اما شدت می تواند از زن تا زن متفاوت باشد.
5. بارداری می تواند توانایی شما را برای رسیدن به ارگاسم (اغلب برای بهتر شدن) تغییر دهد:
جریان خون به اندام تناسلی اولین قدم در روند تحریک انسانی است. بسیاری از زنان در بارداری راحت تر ارضا می شوند. اما بارداری می تواند با توانایی ارگاسم تداخل دارد. در اواخر بارداری، ارگاسم برای برخی خانم ها سخت می شود.

مهم‌ترین مطالب در این‌باره:
بسیاری از زوجها در طی بارداری، تغییراتی را در روابط خود تجربه می کنند. اکثر آنها نزدیکی عاطفی و تعهد بیشتری نسبت به هم حس می کنند ولی عده ای هم ممکن است تصاد و کشمکش بیشتری احساس کنند.
زوجهایی که در دوران پیش از بارداری مشکلاتی را در روابط خود تجربه کرده و مسائل آنها تا پیش از بارداری حل نشده است، احتمالا با تضاد بیشتری مواجه می شوند.
زنانی که از نظر عاطفی احساس تنهایی می کنند، ممکن است نسبت به همسر خود احساس انزجار کنند. صحبت و همدردی در این زمان از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

عوامل موثر بر فعالیت جنسی در طول بارداری
الگوهای جنسی پیش از بارداری که شامل تعداد ، دفعات نزدیکی ، رضایت جنسی و راحتی و توانایی زوج در برقراری ارتباط جنسی است.
معنی و مفهوم مسائل جنسی از نظر هر کدام از زوجها
مفهوم بارداری برای هر کدام از زوجین و تجربه های قبلی در این مورد
وضعیت عمومی زن در دوران بارداری
خواسته یا ناخواسته بودن بارداری حاضر
مشکلات و عوارض پزشکی تجربه شده توسط زن در دوران بارداری
توصیه های مراقبین بهداشتی در مورد عدم برقراری روابط جنسی
ترس از صدمه به جنین و از دست دادن حاملگی در اثر برقراری روابط جنسی در دوران بارداری
نحوه پاسخ دهی هر کدام از زوجین به تغییرات ظاهری و بدنی زن در دوران بارداری

فعالیت جنسی در دوران بارداری
اکثر مطالعات نشان دهنده آنست که تمایل جنسی زنان در طول دوران بارداری دارای تنوع دوره ای است. اما متاسفانه نظریه قدیمی و نادرست در مورد منع فعالیت جنسی در طی ۶ هفته آخر بارداری هنوز هم توصیه و ترویج می شود.سایر رفتارهای معمول جنسی معمولا خطری در بر ندارد.
البته از آنجا که فعالیت جنسی می تواند موجب ایجاد انقباضات رحمی و تغییر جریان خون رحمی شود، بعضی از پزشکان به زنان پیشنهاد می کنند از فعالیتهای جنسی که منجر به بروز هیجانهای جنسی و ارگاسم می گردد تا حد امکان پرهیز کنند.
بر اساس پژوهشها فعالیت جنسی زنان در طول بارداری ، تحت تاثیر الگوهای جنسی آنها پیش از بارداری بوده و اغلب آنها با کاهش در میزان فعالیت جنسی در دوران بارداری روبرو می شوند.
با افزایش سن بارداری ، معمولا تعداد نزدیکی ها بشدت کاهش می یابد.اما در تحقیقات مختلف ، هیچ ارتباطی بین مقاربت مکرر و زایمان پیش از موعد به دست نیامد.

شرایط محدودیت فعالیت جنسی در دوران بارداری
سابقه تهدید به سقط
سابقه زایمان زودرس
وجود جفت سر راهی ( جفتی که در پایین رحم قرار گرفته است. )
نارسایی گردن رحم ( وقتی طول آن در سونوگرافی کمتر از 3 سانتی متر گزارش شودو گردن رحم زودتر از موعد آماده زایمان گردد. )
انقباض زودرس رحمی و خونریزی واژینال
سابقه زایمانهای زیاد ( بیش از 5 بارداری )
سابقه فشار خون افزایش یافته در اثر بارداری
4 هفته آخر بارداری
پارگی زودرس پرده ها ی دور جنین
وجود بیماریهای آمیزشی در همسر و یا شک به آن

آیا ارضا شدن زن باردار خطرناک است؟
موانع فرهنگی مذهبی و فعالیت جنسی در دوران بارداری
در بسیاری از فرهنگها، ممنوعیتی برای فعالیت جنسی در دوران بارداری وجود ندارد.
بسیاری از آمریکاییهای مکزیکی تبار، فعالیتهای جنسی را برای لغزنده نگه داشتن واژن در طی بارداری لازم می دانند. از سوی دیگر برخی فعالیت جنسی را در تمام طول بارداری منع کرده و آن را برای مادر و جنین خطر ناک می دانند.
در برخی فرقه ها مانند هندوییسم، نیز افراد از فعالیت جنسی در طی بارداری منع شده اند اما در شرع مقدس اسلام فعالیت جنسی در دوران بارداری مجاز بوده و لذت بردن از این امر از حقوق هر زوجی محسوب می شود.

الگوی علایق جنسی در دوران بارداری
دانشمندان ،۴ الگو برای بروز علایق جنسی در زمان بارداری پیشنهاد کرده اند:
1- افزایش یکنواخت در علایق جنسی در طی بارداری
۲- کاهش میل جنسی در سه ماهه اول، افزایش نسبی در سه ماهه دوم و کاهش برانگیختگی جنسی در سه ماهه سوم.
3- کاهش یکنواخت علایق جنسی در طی بارداری
۴- فقدان تغییر در انگیزش جنسی در طی بارداری

سه ماهه اول بارداری
تهوع و استفراغ دوران بارداری از هفته ۶ بارداری آغاز می شود، در این دوران روابط جنسی و یا حتی تصور آن نیز ممکن است موجب بروز حالت تهوع در زنان باردار شود. اغلب زنان حس می کنند بویایی شان تقویت شده و هر بویی به نظرشان تهوع آور می رسد.
بروز حساسیت سینه ها بویژه در سه ماهه اول در زنان چند زا شایع است و تحریک سینه ها در هنگام برانگیختگی جنسی می تواند دردناک باشد. بنابراین باید متوقف و یا محدود گردد.

چه اقداماتی باید انجام دهیم؟
در صورت خستگی ،زمان آمیزش باید کوتاهتر شود.این خستگی فیزیکی به دلیل تغییرات هورمونی ایجاد می شود و می تواند منجر به توقف فعالیت جنسی در بعضی از خانمها شود.
به همسرتان اجازه دهید تا احساسات شما را در مورد امیزش و لمس سینه ها درک کند. به او اطمینان دهید که هنوز دوستش دارید.

بسیاری از خانمها در طی سه ماهه اول بارداری از زیر دل درد و کرامپها وکمر درد پس از ارگاسم شکایت می کنند.ماساژ کمر در این دوره علاوه بر مفید بودن احساس خوشایندی را نیز برای زنان باردار فراهم می نماید.
بنابراین می توانید از همسرتان بخواهید محبتش را با ماساژ دادن، در آغوش گرفتن و بوسیدن به شما ابراز کند. اگر دچار تهوع و استفراغ شدید هستید ، رابطه عاشقانه تان را با فرستادن پیام کوتاه و ای میل با همسرتان حفظ کنید.
ترس از سقط ، یکی از عواملی است که زوجها را ناچار به چشم پوشی از روابط جنسی می نماید. نگران نباشید پس از هفته 20 بارداری خطر سقط کاهش می یابد و شما در سه ماهه دوم معمولا می توانید با خیال راحت براساس توصیه پزشک و یا ماما به آمیزش بپردازید.
بنابراین در طی این دوره ،روابطتان را با ماساژ و بوسه با همسرتان حفظ کنید.

سه ماهه دوم بارداری
بافتهای داخل و اطراف واژن در این دوره دچار احتقان می شوند که این پرخونی ناشی از افزایش عروق خونی و خونرسانی در دوره بارداری است.
بافتها متورم و قرمز مایل به ارغوانی می شوند و در تمام زمان باقیمانده از بارداری همین حالت را حفظ می کنند، بنابراین زنان باردار در حالت برانگیختگی فیزیولوژیک به سر می برند.
این حالت برانگیختگی می تواند منجر به لغزنده شدن واژن بشود. در این دوره بازگشت به حالت عادی پس از ارگاسم ، نیازمند وقت بیشتری بوده و هیچگاه بصورت کامل انجام نمی شود.
این حالت به همراه پرخونی لگن می تواند منجر به بروز کرامپها و کمردرد شود. دیس پارونی(درد در حین آمیزش عمیق) یکی از عوارض شایع این دوره است و می تواند ناشی از عفونت مجاری ادراری ؛ عدم لغزندگی واژن یا فشرده شدن آلت روی دهانه رحم باشد. بنابراین علل اولیه باید بررسی و رد شوند.

چه اقداماتی باید انجام دهیم؟
در طی سه ماهه دوم بارداری، بدن زن باردار ویژگیهای حاملگی را بیشتر نشان داده و شکم نیز بزرگتر می شود.بنابراین قرار گرفتن در بعضی از وضعیتها از جمله پوزیشن رو در رو که مرد در بالا قرار گرفته؛ می تواند موجب بروز نارحتی در زنان گردد، زیرا ایجاد هر فشاری بر سینه ها و شکم دردناک است.
بنابراین می توانید از وضعیتهایی استفاده کنید که ، که فشار کمتری بر روی سینه و شکم شما وارد بیاورند. قرار گرفتن در وضعیت پهلو،وضعیت بهتری برای این دوره از بارداری است
حرکت جنین نیز می تواند موجب کاهش میل جنسی دربعضی از خانمها گردد. بسیاری ازخانمها، با احساس حرکت جنین در طی فعالیت جنسی احساس گناه کرده و تصور می کنند جنین در حال مشاهده آنهاست. در حالی که این نگرانی کاملا بی مورد است بنابراین اصلا احساس گناه نکنید.
بسیاری از خانمها در این دوران و آغاز سه ماهه سوم افزایش فعالیت جنسی را گزارش کرده اند. این امر را می توان به افزایش میل جنسی زنان و کاهش ترس از سقط جنین درطی این دوره از بارداری نسبت داد.

سه ماهه سوم بارداری
سه ماهه سوم بارداری با مشکلات گوارشی و سوزش سردل، اغلب موجب آزار خانم باردار می شود و اگر هنگام نزدیکی زیر همسر قرار گیرد، مشکل شدیدتر می شود. این حالت می تواند با نزدیکی از پهلو که به انرژی کمتری احتیاج دارد برطرف شود.
وجود هموروئید دردناک وملتهب نیز می تواند بر علایق و روابط جنسی،اثر مهار کننده ای داشته باشد.

بنابراین توصیه های لازم برای کاهش یبوست را باید جدی بگیرید. رحم نیز ممکن است به دنبال نزدیکی دچار انقباضی مداوم و طولانی مدت گردد( بویژه اگر ارگاسم یک دقیقه یا بیشتر طول بکشد).
برای بعضی از زنان این احساس خوشایند و لذت بخش بوده و برای دیگر زنان موجب بروز ترس و وحشت می شود زیرا نگرانند که اکسیژن به جنین نرسد یا او در طی انقباضات رحم صدمه ببیند. در حالی که این ترس بیهوده است و نباید نگران بود.

چه اقداماتی باید انجام دهیم؟
به محض احساس فشار و انقباض رحم، به پهلوی چپ دراز کشیده و مدتی استراحت کنید.گرچه ضربان قلب جنین کمی کاهش می یابد، اما هیچ مدرکی مبنی بر خطر آفرین بودن این حالت موجود نیست.
در این دوران، فاز بازگشت نیز پس از ارگاسم ناقص بوده و احساس برانگیختگی در زن، ادامه می یابد. بنابراین مدت معاشقه پس از امیزش را کمی طولانی تر کنید تا این مدت به خوبی طی شود.
بسیاری از زنان از عدم ارضای جنسی در طی نزدیکی یا ارگاسم شکایت دارند. این حالت نیز طبیعی است. فقط می توانید در صورت تمایل، مدت معاشقه پیش از امیزش را کمی طولانی تر کنید. بازگشت احساس خستگی در سه ماهه سوم بارداری برای بسیاری از زنان ازار دهنده است. (به دلیل کمبود خواب و تحمل وزن زیاد شکم) .
به محض احساس خستگی، وضعیتتان را تغییر دهید و یا به پهلوی چپ استراحت کنید. ماساز کمر علاوه بر کاهش درد و گرفتگی می تواند خوشایند بوده و ارتباط شما را با همسرتان حفظ کنید.
از همسرتان بخواهید با جنین، حرف بزند این کار می تواند احساس نزدیکی بیشتری را بین شما،همسرتان و جنین ایجاد کند.
افزایش سن حاملگی و بزرگ شدن شکم، باعث تصور منفی برخی زنان در مورد خودشان می شود، در حالی که بسیاری از زنها این تغییرات را خوشایند می دانند و فکر می کنند برای همسرشان جذابتر شده اند. برخی از مردان نیز این حالت را خوشایند توصیف می کنند.

چه زمانی با پزشک یا ماما تماس بگیریم؟
اگر مطمئن نیستید که فعالیت جنسی در طی بارداری برای شما بی ضرر است حتما با پزشک یا ماما تماس بگیرید و یا در ملاقات حضوری موضوع را با او مطرح کنید.
یا اگر پس از آمیزش، درد، خونریزی، ترشحات غیر طبیعی و انقباضاتی را تجربه کردید که مدتی طول می کشند. حتما با پزشک در این مورد صحبت کنید.