داستان شورلت کوروت C3 چهاردر، سوپرسدان دهه 80 جنرال موتورز
اواخر دههٔ ۷۰، جنرال موتورز به فکر ساخت کوروت چهاردر افتاد اما این خودرو به دلیل قیمت گران نتوانست موفق عمل کند و تنها شش دستگاه از آن ساخته شد. آنچه در این مطلب میخوانید: ساخت کوروت آمریکاطراحی کوروت آمریکاتولید کوروت آمریکا هرچند امروز فراری...
اواخر دههٔ ۷۰، جنرال موتورز به فکر ساخت کوروت چهاردر افتاد اما این خودرو به دلیل قیمت گران نتوانست موفق عمل کند و تنها شش دستگاه از آن ساخته شد.
آنچه در این مطلب میخوانید:
هرچند امروز فراری شاسیبلند و پورشهٔ سدان میبینیم اما چند دهه پیش، زمانی که همهچیز سر جای خودش بود، هیچکس انتظار دیدن یک کوروت چهاردر را نداشت. حتی هنوز هم تصور اضافه شدن دو در به کوروتی که ۷۰ سال آن را به شکل یک خودروی اسپرت دونفره دیدهایم دشوار است اما در سال ۱۹۸۰ این رؤیا به واقعیت تبدیل شد. عجیب اینکه کوروت داستان ما، ساختهٔ یک مکانیک متفرقه نیست بلکه کوروت C3 چهاردر پروژهای در خود جنرال موتورز بود که رسماً تأیید و بودجه به آن اختصاص داده شد. البته پروژه در خود جنرال موتورز به تولید نرسید و یک شرکت اتاقسازی (کوچ بیلیدنگ) محصول نهایی را به اتمام رساند.
ساخت کوروت آمریکا
به هر دلیل، شورولت نمیخواست خودش اقدام به ساخت کوروت سدان کند. به همین دلیل، جنرال موتورز سراغ یک شرکت اتاقسازی به نام کالیفرنیا کاستوم رفت تا این خودرو را هم طراحی و هم تولید کند. با توجه به طراحی سپر جلوی یکپارچهٔ خودرو، این کوروت چهاردر بر اساس C3 مدلهای ۱۹۷۹ و ۱۹۸۰ ساخته شده است. به نظر میرسد کالیفرنیا کاستوم، کار زیادی برای ساخت کوروت چهاردر انجام نداده و صرفاً دو کوروت را بریده و با جدا کردن کاپوت یکی و صندوقعقب دیگری، خودروها را به هم جوش داده است. این خودرو که کوروت آمریکا نام گرفته بود، حدود ۷۶ سانتیمتر طول و ۲۲۵ کیلوگرم وزن بیشتر نسبت به C3 معمولی داشت.
طراحی کوروت آمریکا
کوروت آمریکا با وجود طول بیشتر، خطوط طراحی جذاب نسل سوم را حفظ کرده بود و صرفاً دو در بیشتر داشت. برای این ماشین همچنین سقف T-Top هم در جلو و عقب نظر گرفته شده بود. درهای عقب به کوروت ستون B را هم اضافه کرده بود که با لوگوی زیبای کوروت تزئین شده بود. یکی دیگر از ویژگیهای جالب این ماشین، سیستم ورود آن بود. کوروت امریکا دستگیرهٔ در بیرونی نداشت و بجای آن، صفحه کلیدی روی پنجرهٔ سمت راننده نصب شده بود که قفل درها را بهصورت الکترونیکی باز میکرد. دیگر قسمتهای این ماشین ازجمله پیشرانه اما تفاوتی با کوروت معمولی نداشت. در اواخر دههٔ ۷۰ و اوایل دههٔ ۸۰، پیشرانههای آمریکایی بسیار ضعیف شدند و قویترین موتور کوروت C3 تنها ۲۲۵ اسب بخار قدرت داشت. کوروت آمریکا هم با پیشرانهٔ ۵.۷ لیتری و فقط ۱۹۵ اسب بخار قدرت تولید شد.
تولید کوروت آمریکا
برنامهٔ اولیهٔ جنرال موتورز این بود که سفارش ساخت سالانه ۴۰ دستگاه از کوروت آمریکا را به کالیفرنیا کاستوم بدهد اما درنهایت پروژهٔ تولید کوروت چهاردر را لغو کرد زیرا قیمت آن بسیار گران بود. این ماشین با قیمتی بیش از ۳۵ هزار دلار عرضه میشد که معادل ۱۳۵ هزار دلار امروز است. این در حالی است که آن زمان کوروت پایه تنها حدود ۱۳ هزار دلار قیمت داشت و این رقم در نسخهٔ فول آپشن به ۱۴,۳۵۰ دلار میرسید. همچنین برای مقایسه، در آن سالها جگوار XJS با قیمت ۳۰ هزار دلار و لامبورگینی کانتاش با ۴۱ هزار دلار به فروش میرسیدند.
به همین دلیل، نهایتاً تنها شش دستگاه از کوروت آمریکا ساخته شد که یکی پروتوتایپ بود و پنج نمونهٔ دیگر فروخته شدند. با توجه به این تعداد ساخت اندک، انتظار میرود نمونههای کوروت چهاردر هماکنون در کلکسیونها نگهداری شوند یا در حراجیها با قیمتهای بالایی به فروش برساند اما عجیب اینکه چنین نیست و اخیراً یک نمونه از کوروت آمریکا با قیمتی در حدود تنها ۱۰۰ هزار دلار به فروش رسید. بهطورکلی، اضافه کردن دو در به کوروت ایدهٔ بدی نبود اما نه با قیمت لامبورگینی. به همین دلیل، هرچند این ایده بعداً با خودرویی مثل پورشه پانامرا موفق عمل کرد اما جنرال موتورز نتوانست از آن بهره ببرد.