به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، چیزی مشابه همین موضوع در تراشههای کامپیوتری کوانتومی اتفاق میافتد. این تراشهها دستگاههایی در کوچکترین مقیاسها هستند که به ویژگیهای عجیب کیهان دست میزنند؛ جایی که اطلاعات میتوانند بهسرعت درهم ریخته شوند و قابلیتهای حافظه این ابزارها را محدود کنند.
«راهول ناندکیشور»، دانشیار فیزیک در دانشگاه کلرادو بولدر میگوید لزومی ندارد که اوضاع اینطور پیش برود!
در یک ایده جدید برای فیزیک نظری، او و همکارانش از ریاضیات استفاده کردهاند تا نشان دهند که دانشمندان میتوانند اساساً سناریویی ایجاد کنند که در آن شیر و قهوه هرگز باهم مخلوط نشوند و مهم نیست چقدر آنها را بههم میزنیم.
یافتههای این گروه ممکن است منجر به پیشرفتهای جدیدی در تراشههای کوانتومی شود که روشهای جدیدی را برای ذخیره اطلاعات در اجسام بسیار ریز در اختیار مهندسان قرار میدهد.
ناندکیشور، نویسنده ارشد این مطالعه جدید میگوید: «به الگوهای چرخشی اولیه فکر کنید که وقتی خامه را به قهوه صبح خود اضافه میکنید، ظاهر میشوند. تصور کنید این الگوها بدون توجه به مدتزمانی که تماشا کردهاید به چرخش و رقص ادامه میدهند.»
محققان هنوز باید آزمایشهایی را در آزمایشگاه انجام دهند تا مطمئن شوند که چرخشهای بیپایان واقعاً امکانپذیر هستند. اما نتایج این گروه یک گام بزرگ روبهجلو برای فیزیکدانانی است که بهدنبال ایجاد موادی هستند که برای مدت طولانی خارج از تعادل یا در تعادل باقی میمانند.
متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.
۲۲۷۲۲۷