کلام پاک

کلام پاک یزدان و چراغ این جهان هستی
چو اقیانوس آرامی‌ کران تا بیکران هستی


به لطف خالق یکتا، تو را از حفظ میخوانم
خوشا بر من، که یار و همدمم درهر زمان هستی


بدون نورت از راه ضلالت میروم حتما
صراط المستقیمِ من، در این گم گشته جان هستی


تو آن اعجاز زیبایی ،که نازل گشته ای از حق
به قلب پاک پیغمبر شرابی ارغوان هستی


عجیب است این معّمارا که طبق سوره ی اسراء
برای کافران درد و شفای مومنان هستی


دل هر مرغ حقّ می لرزد از آهنگ آیاتت
طنین جان فزای عشق ،هنگام اذان هستی
‌

خوشا روزی، کنم تاجِ سرم را، سی گل از باغت
که درتقویم عمرم چون، بهاری بی خزان هستی


اگر عامل به آیات تو باشم، روزمحشرهم، برایم بی گمان ازآتش دوزخ امان هستی


بیاید از سفر روزی شریک و ناطقت حتما
یقینا صورت مکتوبی از صاحب زمان هستی


زینب شمسی نسب