کنترل نژاد پرستان اسلام ستیز بر آلمان

طبق تحقیقات این محققین که برخی از آنها مثل ایلان پاپه و یا آرتور کستلر و... یهودی نیز هستند، صهیونیست ها در زمان جنگ جهانی دوم با نازی ها همکاری داشتند تا کاری کنند یهودی ها از اروپا به فلسطین فرار کنند.

امروزه هم بازگشت مجدد این همکاری را می توان در هیات حاکمه آلمان به خوبی ملاحظه کرد.

حمایت کورکورانه آلمان از نئونازی ها در جنگ بر علیه روسیه از یک طرف و حمایت آنها از صهیونیست ها در قتل عام غیر نظامیان از طرف دیگر نشان از تلاقی مجدد منافع صهیونیست ها و نازی ها به حساب می آید.

اظهارات اخیر وزیر امور خارجه آلمان در تمجید وحمایت از کشتار غیر نظامیان توسط اسرائیل یک نمونه بسیار بارز از این تلاقی نازیسم و صهیونیسم به حساب می آید.

سلطه صهیونیست های نازی بر آلمان به حدی رسیده که امروزه آلمان به مرکز حضور تروریست های بین المللی که بر علیه مسلمانان فعالیت دارند تبدیل شده و اسلام ستیزی در آلمان به حدی غیر قابل تصور بیداد می کند، سطح اسلام ستیزی در میان مقامات آلمانی حتی در میان یهود ستیزان در دوره های قبل از جنگ جهانی دوم هم قابل مقایسه نیست.

در یک بدعت آلمانی ها و برخی دیگر کشورهای اروپایی با زیر پا گذاشتن قوانین مهاجرتی خود نه فقط به افرادی که سلاح دست گرفته و مرتکب اعمال تروریستی شده اند و حتی در دوره هایی در لیست تروریستی همین کشورها قرار داشتند شناسنامه داده اند و از آنها حمایت می کنند بلکه حتی این افراد به صورت سازمان یافته به پارلمان های کشورهای اروپایی نیز نفوذ کرده اند وروی تصمیم گیری کشورهای اروپایی موثر شده اند.

امروزه آلمان وبرخی کشورهای اروپایی نه فقط فضای فعالیت گروه های تبهکار و تروریستی را باز کرده بلکه حتی به حمایت از نسل کشی و قتل عام غیر نظامیان و کشتار زنان و کودکان و نقض قوانین بین المللی نیز می پردازد.

چند ماه قبل بود که آلمان با هدایت نازیهای صهیونیست به بهانه حمایت مراکز فرهنگی اسلامی در آلمان از مظلومیت ملت فلسطین مراکز فرهنگی اسلامی در آلمان را تعطیل کرد و دولت آلمان دستور صادر کرد که هر گونه تحرک و یا اعتراضی نسبت به اعمالی که اسرائیل در غزه انجام می دهد ممنوع می باشد و پلیس آلمان معترضین آلمانی نسبت به اسرائیل را بازداشت کرد و در رسانه های اجتماعی حتی فیلم هایی منتشر شد که نشان می داد پلیس آلمان یک کودک دوازده ساله را فقط به دلیل اینکه پرچم فلسطین را حمل می کرده ضرب و شتم کرده و یا زنی را که لباس شبیه پرچم فلسطین به تن داشته بازداشت نموده و به زور وی را وادار کرده تا لباس اش را در بیاورد و عوض کند...

اخیرا نیز به دلیل اعدام جمشید شارمهد آلمان سفیر خود از تهران را فرا خوانده و کنسولگری های ایران در آلمان را تعطیل نموده.

گو اینکه بنده شخصا با اعدام هر انسان و یا حتی کشتن حیوانات نیز مخالف می باشم اما بحث اصلی اینجا اعدام جمشید شارمهد نیست چرا که وی فردی بود که به صورت رسمی و علنی نه فقط از انجام اعمال تروریستی درون ایران حمایت کرده بلکه حتی رهبری این عملیات تروریستی را گردن گرفته و در مقابل دوربین های تلوزیون رسما اعلام کرده بود که افرادی را رهبری می کند که می خواهند اعمال تروریستی بیشتر در ایران انجام دهند و مضاف بر اینها یک کانال تلوزیونی راه انداخته بود که نحوه درست کردن بمب و یا انجام عملیات را آموزش می داد.

سوالی که مطرح است این می باشد که اگر فرد دیگری کار مشابهی را انجام داده بود و آلمانی ها را تشویق کرده بود که در آلمان اعمال تروریستی انجام دهند و کانال تلوزیونی راه انداخته بود تا این اعمال را آموزش دهد دولت آلمان چه کار می کرد؟

آیا برای کشورهای مختلف مهم است که چنین فردی چه شناسنامه ای را حمل می کند تا برای تامین امنیت خود بر علیه او اقدام کنند؟

در عرف کشورهای غربی این است که مامور می فرستند چنین فردی را ترور می کنند و کار تمام می شود اما در عرف ایران این است که اول وی را محاکمه می کنند و بعد حکم اعدام صادر می شود، چه فرقی دارد؟

نکته اصلی در ماجرا این است که وقتی دولت آلمان خدمات کنسولگری را در آلمان تعطیل می کند و یا پروازهای هواپیمایی های ایران به آلمان را تعطیل می کند، در واقع دارد ایرانی های مقیم آلمان واروپا را تنبیه می کند و نه حکومت یا دولت ایران را.

بسیاری از این افراد که از خدمات کنسولگری محروم می شوند و یا برای سفر دچار مشکل میگردند عموما حتی افرادی نیستند که همسو با دولت ایران باشند.

این ماجرا به دلیل تاثیر تبهکاران و تروریست هایی که دشمن ملت ایران هستند و رفته اند برخی کشورهای اروپایی شناسنامه دریافت کرده اند و به مجالس این کشورها نفوذ کرده اند می باشد، اینها وطن فروشانی هستند که نسبت به کل ملت ایران کینه دارند و دشمن ملت ایران هستند.

مساله اصلی در این است که دولت نازی صهیونیست آلمان همانگونه که با ملت روسیه در اروپا مشکل دارد با ملت ایران مشکل دارد، حال چه آن ایرانی موافق نظام باشد یا مخالف نظام.