سرنوشت بورس پس از نیما

خبر حذف ارز نیمایی و راه‌اندازی بازار یکپارچه ارزی، می‌تواند حال و هوای بازار را به اسفند‌1401 بازگرداند. احتمالا با راه‌اندازی این بازار، اختلاف دلار موثر بر شرکت‌ها با بازار آزاد، به زیر 20درصد می‌رسد که از این حیث برای بازار حائزاهمیت است. افزایش بیش از 60درصدی این نرخ از پاییز سال‌قبل، می‌تواند به رشد سودآوری شرکت‌ها بینجامد. این درحالی است که عوامل فوق به تعدیل مثبت P/E بازار منجر خواهدشد. نسبت مذکور در حال‌حاضر زیر 7واحد است. شانس سقف‌‌‌‌‌‌شکنی بورس در شرایطی که همه عوامل اقتصادی برای رونق بازار صف کشیده‌‌‌‌‌‌اند، افزایش خواهد یافت، به شرط آنکه افزایش ریسک‌های سیاسی، مانع جدی بر سر راه بازار سهام نباشد.

کاهش تردید در بازار

رشد شاخص‌کل بورس از کف 1.9میلیون‌واحدی، 29درصد بوده‌است. این میزان از افزایش ارتفاع سبب شده‌است تا نماگر اصلی با رسیدن به سقف تاریخی 2.5میلیون‌واحدی، دچار تردید شود. عرضه‌های پی‌درپی در روزهایی که شاخص به قله رسیده بود، فضای هیجانی‌‌‌‌‌‌تری را ایجاد‌کرده‌بود، بااین‌حال بالاماندن ارزش معاملات و رکوردزنی حجم دادوستدهای بورس، موجب شد تا سهام عرضه‌شده به‌خوبی درمیان سهامداران حقیقی دست به‌دست شود. رشد نرخ دلار نیما و عبور از 54هزار‌تومان نیز معاملات را متعادل‌‌‌‌‌‌تر نگه داشت. حذف بازار نیما و تشکیل یک بازار جدید ارزی، می‌تواند قیمت دلار موثر بر شرکت‌ها را بالای 60هزار‌تومان تثبیت کند. با انتشار این خبر احتمالا از ابتدای هفته آینده شاخص‌کل بورس می‌تواند با قدرت و اطمینان بالاتری از سقف تاریخی عبور کند و بالای این محدوده تثبیت شود.

طی هفته قبل حمله قوی شاخص‌کل به مرز2.5میلیون‌واحد، با سهام و صنعت کوچک و متوسط انجام شد، به‌طوری‌که در هفته‌ای که گذشت، صنعت خرده‌فروشی، کاشی و سرامیک و بانک‌ها با بازدهی بالای خود نقش مهمی در حفظ بازدهی مثبت هفتگی ایفا کردند. همان‌طور که انتظار می‌رفت، احتمالا سهام کوچک‌‌‌‌‌‌تر و شاخص هموزن بتوانند عملکرد بهتری داشته‌باشند. در هفته آینده، حذف ارز نیمایی احتمالا موجی از تقاضا را در سهام بزرگ و شاخص‌‌‌‌‌‌ساز به‌وجود خواهد آورد، اما سهام کوچک و متوسط نیز می‌توانند به تبعیت از کل بازار با اطمینان بیش‌‌‌‌‌‌تری مسببات سقف‌‌‌‌‌‌شکنی شاخص هموزن را نیز فراهم کنند.

تارگت جدید شاخص؟

با کاهش تردیدها درخصوص قله‌‌‌‌‌‌زنی شاخص‌کل بورس در روزهای آینده، سوال اصلی اهالی بازار این است که؛ پس از عبور از سقف، مقصد بعدی شاخص‌کل کجا خواهد بود؟ به لحاظ تکنیکال، یک مقاومت داینامیک، در پیشگاه نماگر بازار است. اگر سرعت روند صعودی در روزهای آتی افزایش یابد. احتمالا این مقصد، محدوده 2میلیون و 800هزار واحد خواهد بود. اگر این مقاومت به‌خوبی عمل کند، شاخص‌کل مجدد برای جمع‌‌‌‌‌‌آوری نقدینگی می‌تواند روندی اصلاحی را تا همین محدوده 2.5میلیون‌واحدی دنبال کند. اگر قدرت خریداران آنقدر بهبود یابد که شاخص‌کل بازار از 2.8میلیون واحد نیز عبور کند، سقف‌های بعدی، می‌توانند 3میلیون واحد و 3.5میلیون واحد باشند.

به لحاظ بنیادی نیز اگر تارگت دلار موثر بر شرکت‌ها تا پایان سال، 60هزار‌تومان باشد، دلار نیما از منطقه تعادلی پاییز سال‌قبل رشد بیش از 60درصدی را تجربه خواهد کرد که در این‌صورت، رشد سودآوری شرکت‌ها می‌تواند بیش از این مقدار برآورد شود. P/E بازار، با توجه به کاهش ریسک‌های سرمایه‌گذاری در بازار و حمایت سیاستگذار می‌تواند به شکل قابل‌توجهی رشد کند. این درحالی است که رشد دلار نیما و سودآوری شرکت‌ها به تنهایی در بهبود این نسبت موثر خواهد بود. بهبود فروش و سود نمادهای بورسی، در کنار اهرم رشد P/E احتمالا می‌تواند شاخص‌کل را تا 3میلیون و 200هزار واحد و فراتر از آن هدایت کند.