قصه روشی برای آشنایی فرزندانمان با مفاهیم اجتماعی است

به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان مازندران،خدیجه برار نژاد، روان‌شناس و روان‌درمانگر کودک و نوجوان، در کانون پرورش فکری محمودآباد به عنوان مربی آزاد فعالیت دارد. او که در بیست و ششمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی مازندران شرکت کرده است، در مورد تجربه خود در این جشنواره گفت: "برای دومین سال است که در جشنواره حضور یافتم. فضای جشنواره امسال بسیار متنوع‌تر و قصه‌گوها ماهرتر از گذشته بودند."

برار نژاد با ابراز علاقه به قصه‌های مازندرانی که در جشنواره ارائه شده بود، افزود: باید بیشتر به قصه‌های مازندرانی پرداخته شود تا کودکان و نوجوانان با آن‌ها آشنایی پیدا کنند.

این روان‌شناس با اشاره به تاثیر قصه‌گویی بر تربیت کودکان و نوجوانان، اظهار داشت: قصه‌گویی تاثیر زیادی بر تربیت کودکان دارد. حتی کودکان در دوره جنینی با شنیدن قصه مادر به آرامش می‌رسند. قصه روشی برای آموزش غیرمستقیم به فرزندانمان است تا با مفاهیم اجتماعی آشنا شوند.

وی تاکید کرد که قصه‌ها می‌توانند کاربرد درمانی نیز داشته باشند و افزود: قصه‌ها آن‌قدر اهمیت دارند که می‌توانند به عنوان یک پروتکل درمانی برای کودکان به کار گرفته شوند.

برار نژاد ادامه داد:تاثیر قصه‌گویی پدر و مادر هر کدام در جای خود بسیار است. قصه‌گویی پدر می‌تواند سبب ایجاد تعامل مناسب میان پدر، مادر و فرزند شود و زمان حضور اعضای خانواده در کنار یکدیگر را به زمان بهتر «با هم بودن» تبدیل کند.

وی افزود: قصه دنیای رنگارنگ کودکان است. آنان وارد دنیای قصه می‌شوند و از آن لذت می‌برند. عدم قصه‌گویی برای کودکان می‌تواند باعث آسیب به آن‌ها شود.

برارنژاد با بیان اینکه آموزش مستقیم ممکن است برای کودک خوشایند نباشد، گفت:وقتی قصه‌گویی نباشد، والدین و فرزندان زمان کمی را با هم می‌گذرانند و تعامل مناسب و مفید در درون خانواده شکل نمی‌گیرد.

این روان‌شناس با اشاره به اهمیت بیان قصه مناسب برای سنین مختلف، افزود:کودک در هر سن، قصه خاص خود را دارد و هر فرد نیز قصه مناسب خود را دارد. لازم است که قصه مناسب برای کودک انتخاب شود.

برار نژاد تاکید کرد:هر قصه برای هر کودک می‌تواند تاثیر متفاوت داشته باشد. استفاده از یک کتاب داستان که برای سنی خاص نوشته شده است، می‌تواند بر روی کودک تاثیرگذار باشد، اما میزان تاثیر آن به شناخت ما از نویسنده و کشوری که در آن زندگی می‌کند بستگی دارد.

او که از کودکی به دنیای قصه‌گویی وارد شده است، گفت:با توجه به اهمیت قصه و علاقه‌ای که به آن دارم، برای فرزندانم بسیار قصه می‌گویم و برای کودکان داستان می‌نویسم. بخشی از کارم قصه‌درمانی است.

وی پیشنهاد کرد که نهادهای آموزشی و تربیتی، مانند کانون، فضاهایی برای قصه‌گویی و نمایش‌های شاد فراهم کنند تا تعامل میان کودک و خانواده شکل بگیرد و شادی به بچه‌ها منتقل شود.