چرخش تایرها به شیوع سرطان سرعت می بخشد!

کارشناسان می‌گویند فرسایش لاستیک‌ خودروها و تجزیه زباله‌ها، ریزلاستیک‌هایی را در هوا منتشر می‌کنند که می‌توانند در بروز ناباروری، سرطان روده بزرگ و حتی بیماری‌های تنفسی نقش داشته باشند.

مدت‌هاست درباره تاثیر ریزلاستیک‌های موجود در لوازم آرایشی، خمیردندان‌ها، ظروف غذا و لباس‌ها بر سلامتی انسان نگرانی‌هایی وجود دارد و شواهد حاکی از آن است که این ذرات که کوچک‌تر از یک دانه برنج‌ هستند، می‌توانند به سلول‌ها آسیب برسانند، التهاب ایجاد کنند و تعادل میکروبیوم روده را بر هم بزنند.

کارشناسان دانشگاه سانفرانسیسکو پس از بررسی 3هزار مورد مطالعاتی به این نتیجه رسیدند میکرولاستیک‌ها احتمالا می‌توانند به باروری، گوارش و تنفس آسیب برسانند و شاید حتی با افزایش احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ و ریه هم ارتباط داشته باشند.

آنها به شواهد محکمی دست یافته‌اند که نشان می‌دهند ریزلاستیک‌ها به کیفیت اسپرم آسیب می‌زنند و سیستم ایمنی بدن را ضعیف می‌کنند. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد ریزلاستیک‌ها بر فولیکول‌های تخمدانی، هورمون‌های باروری، روده بزرگ، روده کوچک و عملکرد ریه اثر منفی می‌گذارند.

تریسی جی. وودروف، نویسنده ارشد این مطالعه و متخصص زنان و زایمان و باروری می‌گوید: «ریزلاستیک‌ها اساسا ذرات آلوده‌کننده هوا هستند و همه می‌دانیم این نوع آلودگی هوا مضر است.»

کارشناسان دانشگاه سان‌فرانسیسکو می‌گویند فرسودگی و پارگی لاستیک‌های خودرو به‌دلیل اصطکاک در جاده منبع قابل‌توجه ایجاد آلودگی ریزلاستیک در هواست و افراد این ریزلاستیک‌ها را استنشاق می‌کنند. به طوری که این مطالعات تخمین می‌زند سالانه ۳۹ تا ۵۲هزار ذره ریزلاستیک وارد بدن آمریکایی‌ها می‌شود.

وجود ریزلاستیک‌ها در جفت، ریه، کبد، ادرار، شیر مادر و خون انسان تایید شده است. به گزارش ایندیپندنت، دو نوع اصلی ریزلاستیک وجود دارد؛ اولیه و ثانویه. ریزلاستیک‌های اولیه به طور عمدی در محصولات مختلف به‌کار می‌روند و هدف مشخصی دارند.

یکی از مثال‌های رایج این نوع ریزلاستیک‌ها میکروبیدها هستند که در برخی محصولات آرایشی‌بهداشتی مانند کرم‌ها یا ژل‌های لایه‌بردار برای کمک به پاکسازی و لایه‌برداری پوست به‌کار می‌روند. اما ریزلاستیک‌های ثانویه زمانی تشکیل می‌شوند که قطعات بزرگ‌ زباله‌های لاستیکی و به طور مشخص و قابل‌توجه تایر خودروها تجزیه می‌شوند.

کارشناسان در این مطالعه که در مجله «علوم و فناوری محیط‌زیست» (Environmental Science Technology) منتشر شد، تاکید کردند در تحقیقات آینده باید به آثار ریزلاستیک‌ها بر جنبه‌های بیشتری از سلامتی انسان توجه و برای کاهش مواجهه با این زائده‌ها، روش‌هایی کشف شود.

طبق گزارش تیم تحقیقات، شرکت‌ها در سراسر جهان سالانه نزدیک به ۴۶۰میلیون تن لاستیک تولید می‌کنند؛ رقمی که پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۵۰ به ۱.۱ میلیارد تن برسد.