قدردانی بچه‌های سندرم‌داون از مسئولان کانون بابت سفر کربلا

به گزارش اداره کل روابط عمومی امور بین‌الملل کانون، حامد علامتی مدیرعامل کانون روز، سه‌شنبه ۱۸ دی ۱۴۰۳ در نشست دیدار با شماری از کودکان دارای سندرم‌داون و مادران آن‌ها که در دفتر او برگزار شد، گفت: شما زائران حضرت اباعبدالله حسین(ع) هستید، ما باید خدمت شما می‌رسیدیم اما برنامه‌ها طوری پیش رفت که شما به این‌جا تشریف آوردید و با حضورتان کانون را متبرک کردید.

هرچه می‌خواهید از امامان بخواهید

علامتی ادامه داد: شما جای بسیار ارزشمند و مهمی رفتید که خیلی‌ها آرزوی رفتن به آن‌جا را دارند. شما با مادران خود به سفر کربلا رفتید. همگی باید خدا را شاکر باشیم که به شما این توفیق را داد در این نشست حاضر شدم تا از شما بشنوم و از حال و هوای زیارت بگویید. مادران‌تان هم زحمت کشیدند که همراه شما آمدند.

وی تصریح کرد: بدانید کسی که باعث شد به کربلا بروید، امام رضا(ع) بود. آقا سجاد، از نوجوانان سندرم داون در مراسمی مداحی کرد و گفت: «از امام رضا می‌خواهم به کربلا بروم» امام رضا(ع) نه تنها او را به خواسته‌اش رساند بلکه باعث مشرف‌شدن همه شما و مادران‌تان به کربلا شد. امامان این‌طور هستند. هر چه می‌خواهید از آن‌ها بخواهید.

مدیرعامل کانون با بیان این‌که امامان مثل ما نیستند که برای کارها محاسبه گری و سود و زیان را بسنجند، عنوان کرد: هر چه می‌خواهید از امام رضا(ع) بخواهید. امام حسین(ع)، حضرت ابوالفضل(ع) و امام علی(ع) شما را دعوت کردند. یک نفر از شما از امام رضا(ع) خواست که او را به کربلا ببرد و این آقای رئوف، شما، دوستان‌تان و مادران شما را به کربلا برد.

مادران بچه‌های سندرم‌داون ارتباط‌شان را با کانون حفظ کنند

در ادامه، فرهاد فلاح معاون فرهنگی کانون ضمن سپاس‌گزاری از مادران بچه‌های دارای سندرم‌داون گفت: این سفر نتیجه نشستی بود که چندی پیش در کانون برگزار شد و یکی از بچه‌های شما مداحی کرد و باعث شد که مهمان امام حسین(ع) شود. با لطف و عنایت مدیرعامل این سفر کلید خورد. مدیرعامل کانون بسیار پی‌گیر بود که هر چه سریع‌تر این سفر صورت گیرد.

فلاح خطاب به مادران بچه‌های دارای سندرم‌داون تصریح کرد: شما مادران کمک کنید حال این بچه‌ها و بچه‌های شبیه آن‌ها خوب شود. کانون بر اساس ظرفیت خود به این بچه‌ها خدمت می‌کند، به این بچه‌هایی که دعایشان مستجاب است.

معاون فرهنگی کانون از مادران بچه‌های دارای سندرم‌داون درخواست کرد که ارتباط خود با کانون و مرکز سندرم‌داون کانون را حفظ کنند. در نشست‌های مربوطه شرکت کنند تا اتفاق‌های خوبی برای این بچه‌ها رقم بخورد.

مدیرعامل و همکاران کانون به همه بچه‌ها توجه دارند

در ادامه، فرزانه فخریان مدیرعامل بنیاد پویانمایی ایران گفت: آقای علامتی و گروه‌شان حواس‌شان به همه بچه‌ها هست و امیدوارم این فعالیت‌ها ادامه یابد و اقشار مختلف بچه‌ها زیر پرچم کانون، پرورش فکری قرار داشته باشند.

بر اساس این گزارش پروانه بدیعی، مادر کیارش ضمن تشکر از مدیرعامل کانون گفت: من و پسرم به کربلا نرفته بودیم و این سفر برای ما رویا بود. مدیر کاروان فردی بسیار فهیم و صبور بود.

منیر قمصری، مادر امیرمهدی فرامرزی نیز اظهار داشت: این سفر برای من و پسرم به‌یاد ماندنی بود. این بچه‌ها در سفرها تنها هستند و دوست نزدیکی ندارند اما در این سفر این بچه‌ها با هم بودند و ما مادران اشک شوق می‌ریختیم که آن‌ها با هم به حرم می‌روند.

دعای خیر بچه‌های سندرم‌داون برای مدیرعامل کانون و همکارانش

در ادامه زهرا غنی‌زاده، مادر محمدرضا از نوجوانان سندرم داون بیان کرد: ۴۰ سال آرزو داشتم که به کربلا بروم و این سفر بسیار خوب بود. رئیس کاروان ما حواسش به همه بچه‌ها بود و ما هر جا که رفتیم دعا کردیم به‌ویژه برای آقای علامتی و همکاران ایشان.

حسینی‌خواه، مادر حسین ضمن تشکر از آقای علامتی تصریح کرد: این سفر خواب و خیالی بیش نبود. باورم نمی‌شود که چنین جای بزرگی رفتیم. یکی از آرزوهای من برآورده شد و سفری به‌یاد ماندنی رقم خورد.

تشکر بچه‌های سندرم داون از مسئولان کانون بابت سفر کربلا

در ادامه حسین از بچه‌های سندرم‌داون سفر به کربلا را سفر خوب و شیرینی دانست و افزود: در بین‌الحرمین خواستم که همه مریضان شفا پیدا کنند و برای مسئولان کانون دعا کردم. وی سپس در حالی‌که گریه می‌کرد، نوحه‌ای خواند.

سجاد یکی از بچه‌های سندرم‌داون حاضر در جلسه گفت: خیلی زحمت کشیدید که ما را به حرم امام حسین(ع) و امام علی(ع) بردید. خیلی خوشحالم به این سفر رفتم و امیدوارم که دوباره به کربلا بروم.

یکی دیگر از بچه‌های سندرم‌داون با نام کیارش نیز خاطرنشان کرد: به زیارت امامان در کربلا و نجف رفتم و دعا کردم. انشاالله بتوانم به مشهد و زیارت امام رضا(ع) هم بروم.

پایان‌بخش این نشست که برای زائران کربلا که از بچه‌های دارای سندرم‌داون بودند و همه حضار در آن منقلب شدند و اشک ریختند، گرفتن عکس یادگاری بود.