بیوگرافی آزیتا موگویی، کارگردان سینما و همسرش رضا کریمی

در این بخش از مطالب بیوگرافی بازیگران ستاره، به زندگی شخصی و کاری و همچنین حواشی ایجاد شده پیرامون این کارگردان سینما می‌پردازیم.

بیوگرافی آزیتا موگویی

آزیتا موگویی در تاریخ ۱ آذر ۱۳۴۴ در شهر تهران متولد شده است. او در خانواده‌ای ۶ نفره بزرگ شده و دو خواهر به نام های ناهید و نسرین و همچنین یک برادر دارد. آزیتا موگویی پدرش را اوایل دهه‌ی ۹۰ از دست داد تا یکی از تلخ‌ترین تجربیات زندگی‌اش را بچشد.

فرزندان و همسر آزیتا موگویی

آزیتا موگویی با رضا کریمی، کارگردان و فیلمنامه‌نویس متولد سال ۱۳۴۲، ازدواج کرده است. رضا کریمی کارگردان نام‌آشنای سینماست که کارگردانی فیلم‌هایی مانند تگرگ و آفتاب، آدم کش، مرده متحرک، تب و… را بر عهده داشته است. حاصل این ازدواج نیز یک پسر به نام مهر آریاست که تصویر او را می‌بینید.

آزیتا موگویی در سینما

آزیتا موگویی فعالیت حرفه‌ای خودش را در سینما از سال ۱۳۶۶ شروع کرد. او برای مدت‌ها در پشت صحنه و به عنوان مدیر تولید، منشی صحنه، طراح صحنه، دستیار کارگردان، برنامه‌ریز و … مشغول به فعالیت بوده است. از مهم‌ترین آثاری که آزیتا موگویی در طی این سال‌ها فعالیت داشته، می‌توان به فیلم‌های زن دوم به کارگردانی سیروس الوند، حکایت عاشقی به کارگردانی احمد رمضان‌زاده، فرزند چهارم به کارگردانی وحید موسائیان و … اشاره کرد.

آزیتا موگویی و پسر آدم، دختر حوا

شاید یکی از مهم‌ترین آثاری که آزیتا موگویی در آن به عنوان بخشی از پشت صحنه فعالیت داشته، فیلم پسر آدم، دختر حوا ساخته‌ی رامبد جوان در سال ۱۳۸۷ بوده است. این هنرمند در فیلم پسر آدم، دختر حوا به عنوان مجری طرح فعالیت داشت که توانست با مهارت خود، جایگاهش را میان اهالی سینما پیدا کند. او در این فیلم تجربه‌ی حرفه‌ای موفقی را برای خود رقم زد و همچنین همکاری با بازیگرانی نظیر مهناز افشار، حامد کمیلی، فرامرز صدیقی و شیلا خداداد را تجربه کرد.

تراژدی آزیتا موگویی

نخستین تجربه‌ی کارگردانی آزیتا موگویی در سال ۱۳۹۲ با ساخت فیلم تراژدی رقم خورد. این فیلم که نویسندگی آن را رضا کریمی، همسر آزیتا موگویی انجام داده بود، توانست در سی و دومین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر، در بخش نگاه نو برای بهترین کارگردانی نامزد شود؛ اتفاقی که برای این کارگردان بسیار خوشایند بود. آزیتا موگویی نخستین فیلم خود را با بازیگرانی نظیر مهدی هاشمی، حسین یاری، رویا نونهالی و … کارگردانی کرد.

آزیتا موگویی و ایده اصلی

ایده اصلی نام دومین اثر آزیتا موگویی است که او همزمان تهیه‌کنندگی این فیلم را هم به عهده داشت. فیلم سینمایی ایده اصلی که در سال ۱۳۹۷ ساخته شد، در سی و هفتمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر، در بخش مسابقه‌ی سینمای ایران یا سودای سیمرغ حضور داشت و به رقابت با دیگر فیلم‌ها پرداخت. بهرام رادان، مریلا زارعی، هانیه توسلی، پژمان جمشیدی و مهرداد صدیقیان بازیگران دومین ساخته‌ی آزیتا موگویی بودند.

حواشی آزیتا موگویی

آزیتا موگویی در پی حواشی ایجاد شده در فرودگاه مهرآباد، با انتشار یک استوری در صفحه‌ی شخصی خود به این حواشی واکنش نشان داد. او در استوری خود نوشت: «ده روز پیش در مهرآباد ترمینال یک نشسته بودم منتظر پرواز به کیش این خانم که تصاویرش امروز پخش شده اونجا هم با چند نفر درگیر شده بود و فحش‌های رکیک می‌داد. کمی بعد ولی با یک جعبه خرما اومد به سمت آدم‌هایی که منتظر نشسته بودن؛ از جمله من. چند نفر خرما برداشتن و زیر لب فاتحه خوندن، اما چند نفر برنداشتن و این خانم فحش و بد و بیراه نثارشون کرد؛ یک آقای مسافر به همین دلیل باهاش درگیر شد. این هم خودشو انداخت وسط سالن و هی داد می‌زد شوهرمو چیکار کردی! خواستم بگم که کل سناریو تکراریه و اگر به چشم خودم ندیده بودم الان احتمالاً قضاوت دیگری داشتم.»

فیلم شناسی آزیتا موگویی

سینما

• ایده اصلی (۱۳۹۷) کارگردان و تهیه‌کننده
• وقتی برگشتم (۱۳۹۴) مجری تولید و مجری طرح
• حکایت عاشقی (۱۳۹۳) مجری طرح
• تراژدی (۱۳۹۲) کارگردان
• فرزندچهارم (۱۳۹۱) مدیر تولید
• آدمکش (۱۳۸۸) مدیرتولید و مجری طرح
• انعکاس (۱۳۸۷) مدیر تولید و مجری طرح
• پسر آدم، دختر حوا (۱۳۸۷) مدیر تولید و مجری طرح
• زن دوم (۱۳۸۶) برنامه‌ریز و دستیار اول کارگردان
• رازها (۱۳۸۳) دستیار کارگردان
• شکلات (۱۳۸۲) برنامه‌ریز و دستیار اول کارگردان
• هزاران زن مثل من (۱۳۷۹) برنامه‌ریز و دستیار اول کارگردان
• دست‌های آلوده (۱۳۷۸) دستیار کارگردان
• عشق به اضافه ۲ (۱۳۷۷) برنامه‌ریز و دستیار کارگردان
• ساغر (۱۳۷۶) دستیار کارگردان
• چهره (۱۳۷۴) منشی صحنه
• هبوط (۱۳۷۲) منشی صحنه و طراح لباس
• مریم و میتیل (۱۳۷۱) منشی صحنه
• چشم‌هایم برای تو (۱۳۷۱) منشی صحنه
• دادستان (۱۳۷۰) منشی صحنه
• حکایت آن مرد خوشبخت (۱۳۶۹) منشی صحنه
• پنجاه و سه نفر (۱۳۶۸) منشی صحنه
• مرگ پلنگ (۱۳۶۸) منشی صحنه