راماین: کتاب مقدس هندوان - جلد ۲

راماین؛ کتاب مقدس هندوان، کهن‌ترین متن حماسی عاشقانه منظوم هند است که توسط وال میکی در قرن سوم قبل از میلاد سروده شده است. این اثر با مقدمه، حواشی و توضیحات عبدالودود اظهر دهلوی به چاپ رسیده است.
این کتاب توسط اشخاص مختلف از زمان اکبرشاه از زبان سنسکریت به فارسی ترجمه شده است. از مهم‌ترین ترجمه‌های آن می‌توان به کتاب راماینه ترجمه امرسنکهه (سینگ) اشاره نمود که در سال ۱۳۷۹ در انتشارات الست فرداد به چاپ رسیده است و این اثر گاهی به نام راماین و گاهی رامایانا انتشار یافته است. رامایانه مرکب از دو کلمه «رام» و «آینم» به معنی «خانه رام» است. این اثر هفت کاند دارد. شش کاند در جلد نخست و کاند هفتم در جلد دوم چاپ شده است.
راماین نه تنها آینه‌ای از ساختار اجتماعی و ارزش‌های فرهنگی هند، بلکه بازتابی از تنش‌ها و تضادهای موجود در این جامعه نیز است. نبرد رام و راوان را می‌توان به عنوان نمادی از مبارزه خیر و شر، نظم و بی‌نظمی، و عدالت و ستم تفسیر کرد. اما این نبرد تنها یک نبرد بیرونی نیست، بلکه نبردی درونی در وجود هر انسان نیز هست.
شخصیت راوان نیز خود موضوع بحث و بررسی است. او با وجود قدرت و دانش فراوان، به دلیل غرور و هوس به سقوط می‌رسد. آیا راوان تنها نماد شر است یا می‌توان او را قربانی نظام اجتماعی و تبعیض نیز دانست؟ این پرسش‌ها نشان می‌دهد که راماین با وجود قداست و اهمیت مذهبی، اثری پیچیده و چند لایه است که می‌تواند تفاسیر متفاوتی را بر انگیزد.