(تصاویر) زبالهگردها؛ نیروی کار پنهانی و صاحبان واقعی استانبول!

فرارو- صدای تق تق در کوچههای پرپیچ و خم در یکی از قدیمیترین محلههای استانبول به گوش میرسد، زیرا نیروی کار پنهانی در خیابانها به دنبال کاغذ، مقوا و پلاستیک قابل بازیافت میگردند. به گزارش فرارو، رتبه آنها در سالهای اخیر...
فرارو- صدای تق تق در کوچههای پرپیچ و خم در یکی از قدیمیترین محلههای استانبول به گوش میرسد، زیرا نیروی کار پنهانی در خیابانها به دنبال کاغذ، مقوا و پلاستیک قابل بازیافت میگردند.
به گزارش فرارو، رتبه آنها در سالهای اخیر با افزایش هزینههای زندگی ترکیه افزایش یافته است و هزاران مرد، زن و حتی کودک را وادار کرده است که به دنبال گزینههای درآمدی جایگزین برای زندگی باشند.
کوچههای سنگفرششده باریک امینونو، منطقهای مملو از بازارها و رستورانهای شلوغ، محل تردد زبالهگردها است.
ارگین دوغان ۲۹ ساله، میگوید که از کودکی گاریاش را در این خیابانها میکشد. او به یاد میآورد که چگونه پدرش در زادگاهشان، قبل از اینکه آن دو به استانبول، بزرگترین شهر ترکیه بیایند تا شانس خود را در اینجا امتحان کنند، تلاش میکرد.
وی گفت: در ۱۳ سالگی مدرسه را ترک کردم. ما در ساختمانهای فرسوده نزدیک مسجد سلیمانیه با پتوهای کثیف و بدون دوش میخوابیم. آنها از صبح زود تا پاسی از شب کار میکنند.
در غروب، پدرش کامیون خود را به اطراف میآورد و آنها کاغذ و پلاستیک و ... را از دوغان و دیگران در منطقه بار میکنند تا به مراکز بازیافت بفروشند. پس از پردازش، در کاربردهای صنعتی استفاده میشود یا به عنوان کارتن و کاغذ مورد استفاده مجدد قرار میگیرد.
در اواخر شب، دزدها گاهی اوقات آنها را در خیابانها متوقف میکنند و از آنها پول میخواهند. دوغان میگوید: اگر ما امتناع کنیم، ما را تهدید میکنند. ما بیش از ۱۲ ساعت کار میکنیم. اگر یک روز مرخصی بگیریم، گرسنه میشویم.
پسر عموی دوغان، ارگون ۲۸ ساله، برادر کوچکترش، مهمت ۱۶ ساله، و پدرشان، سردار دوغان نیز در کار جمع آوری زباله هستند.
پسر عموی دوغان میگوید که اگر یک گونی روی گاری او به طور تصادفی به یک رهگذر برخورد کند، آن شخص اغلب ناراحت میشود و به او میگوید: چیز کثیف خود را از من دور کن.
جمالی باکر، که بر انبار بازیافت نظارت میکند میگوید که شغل آنها باید رسمی شود و جلیقه و کارت غذا مناسب به آنها داده شود. وی گفت: آنها گاریهای ۱۵۰ کیلوگرمی را در سربالایی میکشند، اغلب با شکم خالی.
تورم مداوم در دولت رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، افزایش قیمت انرژی و پیامدهای اقتصادی ناشی از همه گیری ویروس کرونا باعث شده بسیاری از خانوادهها برای تامین هزینه غذا و اجاره بها با مشکل مواجه شوند. آنها همچنین افراد بیشتری را به سمت اقتصاد غیررسمی سوق دادهاند.
بر اساس آمار رسمی، تورم سالانه در ترکیه در ماه فوریه به ۳۹.۰۵ درصد رسید، در حالی که برخی از اقتصاددانان معتقدند که نرخ واقعی بالاتر است. حدود ۱۳.۶ درصد از جمعیت ترکیه در سال ۲۰۲۴ در فقر بودند.
با همه اینها، زبالهگردهای عمدتاً دیده نشده به حمل و نقل گونیهای مملو از زباله خود ادامه میدهند.
ارگین دوغان میگوید: ما صاحبان واقعی استانبول هستیم؛ این خیابانها مال ما هستند. اگر آتش سوزی رخ دهد، ما اولین کسی هستیم که برای کمک میدویم. ما این شهر را دوست داریم، اما ما را دوست ندارد.