قصه کودکانه اختلاف نظر که اشکالی نداره!

جمی خرسه آفتاب رو خیلی دوست داشت. دوست داشت به ساحل بره و روی شن ها بازی کنه. گاهی قلعهٔ شنی می ساخت؛ گاهی گوش ماهی جمع می کرد؛ و گاهی هم توپ بزرگش رو به هوا می انداخت و سعی می کرد اون رو بگیره.

اما کاری که از همه بیشتر دوست داشت، شناکردن بود. دوست داشت توی آب شلپ شلوپ کنه و طوقهٔ بادی اش رو به کمرش بندازه و روی آب شناور بمونه. جمی دوست داشت به صدای مرغ های دریایی که تو آسمون پرواز می کردن و تلاش می کردن ماهی بگیرن، گوش کنه.

بهترین دوست جمی، یعنی اندی خرسه، باران رو خیلی دوست داشت. هیچ چیزی رو بیش تر از این دوست نداشت که چکمه ها و بارونی اش رو بپوشه و از روی چاله های آب بارون بپره. گاهی چتر قرمزش رو هم با خودش می برد بیرون و وقت های دیگه، می گذاشت که بارون روی سر پشمالوش بریزه. مزهٔ تازهٔ قطره های آب بارون رو دوست داشت. وقتی صدای تپ تپ بارون رو روی پنجره می شنید، می نشست و لغزیدن آب بارون روی شیشه و چکیدن قطرات آب به روی زمین رو تماشا می کرد. به نظر اندی ابرهای خاکستری، قشنگ بودند و وقتی صدای غرش رعد رو می شنید و برق آذرخش رو می دید، می خندید.

قصه کوتاه

اندی ابروهاش رو در هم کشید: «من از خورشید خوشم نمیاد. خیلی گرم می شه و منو تشنه می کنه.»

جمی هم اخم کرد: «من از بارون خوشم نمیاد. پشم های تنم خیس می شه و لرزم می گیره.»

همچنین بخوانید:

داستان کوتاه گربه خواب آلود و موش مکار

گیلبرت، گربه ای که قصد داشت موش موذی را شکار کند، در گرمای آفتاب به خواب رفت و فرصت طلایی را به برودی، موش باهوش داد تا از باغچه و پنیرها بهره برداری…

با این که این دو نفر اینقدر با هم فرق داشتن، یک چیز بود که هیچکدومشون دوست نداشت: برف. وقتی که بارش دونه های برف از آسمون شروع می شد، اندی و جمی می رفتن توی غارشون و می خوابیدن. اون ها خوشحال بودن که پشم های پرپشتشون، اون ها رو در هوای برفی، گرم نگه می داره.