منصور ابراهیم‌زاده، مربی اسبق تیم‌های ذوب‌آهن و سپاهان اصفهان سال‌ها در عرصه مربیگری خوش درخشید و با ذوب‌آهن در لیگ قهرمانان آسیا به فینال رسید و مربیان بزرگی چون اسکولاری را هم شکست داد.با این مربی گپ و گفتی صمیمانه در خصوص وضعیت دو تیم اصفهانی و شرایط تیم ملی انجام دادیم که در زیر می‌خوانید:

ذوب‌آهن کم‌هزینه و امیدوار است، سپاهان خوب اما بدون گلزن

*چرا ذوب‌آهنی که در فینال آسیا بود حالا در انتهای جدول لیگ برتر قرار گرفته؟این سؤال را باید کادر فنی و مسئولان باشگاه پاسخ بدهند اما وقتی تیمی کم‌هزینه بسته می‌شود و استراتژی این است که امسال بگذرد تا بعد یعنی اینکه در سال‌های آینده این تیم بهتر خواهد شد. *سپاهان چرا دچار افت‌وخیز در نتیجه‌گیری شده و سال‌هاست در لیگ قهرمان نمی‌شود؟سپاهان این فصل بازیکنان و تیم خوبی دارد و شاید تنها مشکلش گل‌نزدن است. البته باید قبول کنیم لیگ سخت شده. تراکتور تیم خوبی است اما مقابل خیبر خرم‌آباد شکست خورد! بنابراین مسابقات اصلاً قابل‌پیش‌بینی نیست و اینکه هیچ تیمی از پیش‌برنده نیست.

فوتبال تجاری و بدون عشق و تعصب شده

*فوتبال ما نسبت به زمانی که شما سرمربی بودید پیشرفت داشته؟قطعاً بدون پیشرفت نبوده اما در حال حاضر نسبت به زمانی که من بودم تغییراتی داشته. در حال حاضر دیگر عرق و تعصب مثل قدیم نیست. تعصب نسبت به تیم‌ها کمتر شده در زمان ما آدم‌ها در فوتبال با عشق و علاقه کنار هم کار می‌کردند اما اکنون این‌گونه نیست. فوتبال تجاری‌تر و نتیجه‌گرا تر شده. بااین‌حال فوتبال ما هم پیشرفت کرده هرچند شاید خیلی تغییراتش محسوس نبوده است.

سرمایه‌گذاری النصر را با بهترین تیم ایران مقایسه کنید

*البته در زمان حضور شما هم پول در فوتبال قابل‌توجه و مناسب بود.بله پول خوبی در فوتبال بود اما اکنون شما سرمایه‌گذاری رقبا و کشورهای همسایه‌مان را نگاه کنید. عربستان، امارات و قطر چه سرمایه‌گذاری برای فوتبال خود انجام داده‌اند. حتی ازبکستان و تاجیکستان هم‌سرمایه‌گذاری زیادی بر روی فوتبالشان کرده‌اند.باشگاهی مثل النصر عربستان چقدر هزینه و سرمایه‌گذاری انجام داده آن هزینه و سرمایه را با بهترین باشگاه‌های فوتبال کشورمان مقایسه کنید. تفاوت بسیار، بسیار زیادی را شاهد هستیم.

تیم ملی انتظاراتم را برآورده نکرد

*شرایط تیم ملی را چطور ارزیابی می‌کنید؟من ۴ دیدار آخر تیم ملی را دیدم. بازی‌هایش در کافا و بازی‌های دوستانه‌اش را.باید بگویم تیم ملی انتظاراتم را برآورده نکرد. قطعاً تیم ملی مشکلاتی را در کافا داشت. مثل‌اینکه برخی بازیکنان غایب بودند و همه بازیکنان باهم در اختیار کادر فنی قرار نگرفتند.بااین‌حال انتظارم از تیم ملی که به جام جهانی صعود کرده خیلی‌خیلی بیشتر است.*مربی ایتالیایی که به کادر فنی اضافه شده می‌تواند به بهبود شرایط فنی تیم ملی کمک کند؟باید دید فلسفه و راهبُرد او با امیر قلعه‌نویی همخوانی دارد یا نه. من پیش‌ازاین هم یکبار گفتم دستیار قلعه‌نویی باید مربی باشد که تجربه حضور در جام جهانی را به‌عنوان مربی داشته باشد. دستیاران قلعه‌نویی در جام جهانی بازی کرده‌اند اما این تورنمنت مهم را به‌عنوان مربی تجربه نکرده‌اند. امیدوارم این مربی ایتالیایی که با مربیان بزرگی کار کرده در تیم ملی تأثیرگذار باشد.

یکی مثل کی‌روش باید دستیار قلعه‌نویی شود

*شما گفته بودید بهتر است دستیار قلعه‌نویی در تیم ملی از او هم بزرگ‌تر باشد.بله حتی از نظر سنی اگر دستیار قلعه‌نویی بزرگ‌تر و مسن‌تر از او باشد چه اشکالی دارد. مگر زاگالو دستیار کارلوس پریرا در برزیل نبود؟ هیچ ایرادی ندارد. منظور من این بود که مثلاً مربی مثل کی‌روش بیاید و دستیار قلعه‌نویی در تیم ملی شود. اگر بیاید خیلی خوب است. کی‌روش را مثال زدم تا بدانید که منظورم چیست. امیر قلعه‌نویی در لب خط مربی بسیار باهوشی است و این کار را خیلی خوب بلد است اما دستیار یا تمرین دهنده او باید در سازماندهی و برنامه‌ریزی تمرینات به او کمک کند. شما جام جهانی ۹۸ فرانسه را به‌خاطر دارید؟*بله ایوویچ سرمربی تیم ملی بود ولی برکنار شد.ایوویچ تمرینات سخت بدنسازی برای بازیکنان در نظر گرفته بود به طوری که برخی بازیکنان گلایه کردند و در مصاحبه‌هایشان گفتند او ما را زیاد می‌دواند. مگر ما سرباز هستیم یا می‌خواهیم به جنگ برویم؟! اما ایوویچ تیم ملی را به بروجرد برد و آنجا اردو برگزار کرد زیرا معتقد بود که تیم ملی از نظر تاکتیکی از آلمان و یوگسلاوی عقب‌تر است اما از آمریکا بهتر است. به همین دلیل تلاش کرد که میزان دوندگی بازیکنان تیم ملی را افزایش بدهد.

آن زمان بازیکنان در فوتبال اروپا حدود ۸ کیلومتر دوندگی داشتند و بازیکنان ما حدود ۵ کیلومتر.در نهایت دیدید که در جام جهانی یوگسلاوی روی یک ضربه کاشته و به دلیل اشتباه نیما نکیسا در جاگیری گل زد و برنده شد. آمریکا را که با دوندگی خوب بازیکنان بردیم و مقابل آلمان هم تا دقیقه ۷۵ گل نخورده بودیم و در نهایت گل اول را روی یک ضربه کاشته خوردیم. البته اکنون فوتبال نسبت به آن زمان خیلی تفاوت پیدا کرده است.