پنداشتیم تهی دستیم و بیچیز،
اما زمانی که آغاز شد از دست دادن همه چیزی،
هر روز برایمان خاطرهای شد،
آنگاه شعر سرودیم
برای همهی آن چه داشتیم،
برای سخاوت پروردگار.
۱۹۱۵
ترجمۀ احمد پوری
پنداشتیم تهی دستیم و بیچیز، اما زمانی که آغاز شد از دست دادن همه چیزی، هر روز برایمان خاطرهای شد، آنگاه شعر سرودیم برای همهی آن چه داشتیم، برای سخاوت پروردگار. 1915 ترجمۀ احمد پوری
پنداشتیم تهی دستیم و بیچیز،
اما زمانی که آغاز شد از دست دادن همه چیزی،
هر روز برایمان خاطرهای شد،
آنگاه شعر سرودیم
برای همهی آن چه داشتیم،
برای سخاوت پروردگار.
۱۹۱۵
ترجمۀ احمد پوری