علی خالوئی، کارشناس منابع طبیعی

اجرای کنفرانس بین‌المللی گردوغبار تهران، با حضور کارشناسان مجامع بین‌المللی، معاون دبیر کل و رئیس برنامه محیط زیست سازمان ملل، اریک سولهایم، وزرا و نمایندگان بیش از 50 کشور جهان را شاید یکی از مهمترین اتفاقات سال‌های اخیر در حوزه منابع طبیعی و محیط زیست کشور، بتوان قلمداد کرد.

کنفرانسی که سه روز طول کشید. دو روز ابتدا و انتهای آن در تهران به تبادل نظر، جمع‌بندی و تهیه بیانیه نهایی -هرچند به تاخیر-، گذشت؛ و یک روز میانی آن، به بازدیدهای میدانی از "پروژه‌های مبارزه با بیابان‌زایی" که منابع‎طبیعی مجری آنها بود، اختصاص یافته بود.

هرچند سازمان محیط زیست متولی برگزاری این کنفرانس بود، ولی از آنجا که نمونه‌های اجرایی پروژه‌های مبارزه با گرد و غبار در حوزه منابع طبیعی است، به شکلی این مجموعه حرف اول و آخر را می‌زد، ای نرا بازدیدکنندگان از پروژه‌های بیابان‌زدائی دشت کاشان، خود واقف بودند، ولی متاسفانه توقعی که از سازمان محیط زیست می‌رفت نسبت به هماهنگی‌های درون سازمانی با سازمان جنگل‌ها و مراتع، کارشناسان منابع طبیعی را کمی دلخور کرده بود. شاید از این بابت که سازمان جنگل‌ها آن‌طور که باید و شاید در این همایش دیده نشده بود.

کنفرانس تمام شد و ماند برخی حواشی و یادگارهای آن. دست شرکت‌کنندگان همایش در بازدیدهای میدانی از پروژه‌های بیابان‌زدایی خوزستان و دشت کاشان پر بود. برخی اظهارات کارشناس خانم ایتالیایی درباره ایران که از تجربه داشتن روسری سخن گفته بود و سخنرانی رئیس جمهور در نخستین روز همایش را بسیار قوی توصیف کرده بود، هم جالب بود، خوش و بش‌های اریک سولهایم، معاون دبیر کل و رئیس برنامه محیط زیست سازمان ملل، با نامه‌ای با تیتر گرم، "سلامی گرم به مردم اهواز!" به اهالی خون گرم بیابان و کویر نیز بسیار جالب توجه بود

ولی گویا با پایان یافتن کنفرانس، برخی حواشی، تازه سر باز کرده است. از اظهار نظر زودهنگام، رئیس هیات ترکیه در اجلاس که کلا نظرات کارشناسی تخریب سرزمین را در مورد سدسازی‌های اخیر ترکیه و دغدغه‌های کارشناسان محیط زیستی و منابع طبیعی کشورمان، پیرامون "ماجرای میان رودان" غیرواقعی و غیرکارشناسی می‌داند، شوربختانه "فضلی چرمن"، ادعا می‌کند، هیچ منبع علمی وجود ندارد که نشان دهد سدسازی ترکیه عامل ریزگرد بوده است! تا اظهار نظر، همسایه افغانمان که آن نیز در نوع خود قابل توجه است. پارلمان افغانستان در واکنش به اظهارات اخیر رئیس‌جمهور در همایش بین‌المللی مذکور، اظهارات روحانی را "غیرقابل قبول" دانسته و اعلام کرده است: دولت ایران پس از بررسی توافقات صورت‌گرفته بین دو کشور، و مطالعات دقیق توافقات انجام شده، اظهار نظر کند! و جالب‌تر اینکه نمایندگان پارلمان افغانستان مالکیت بر آب‌های جاری افغانستان را حق خود دانسته‌اند.

نگرانی این آقایان از گفته‌های آقای روحانی، رئیس جمهوری این بوده که وی ابراز داشته که ایران نمی‌تواند در برابر احداث سدهای آب در افغانستان بی‌تفاوت باشد.

البته هنوز بسیار زود است، شاهد حصول دستاوردهای علمی و جهانی این کنفرانس و منافع ملی آن برای کشورمان ایران باشیم؛ ولی گویا عصبانیت "همسایگان نامهربان آبی" کشورمان زودتر از دستاوردهای مثبت "اجلاس بین‌المللی گردوغبار تهران"، عاید جامعه زیست محیطی کشورمان شده است.

هامون تفتیده و هورالعظیم بحران زده منتظر اتفاقات خوبی خواهند بود، که انشاالله هرچه سریع‌تر اهالی ایران و همسایگانش آن را رقم بزنند.

L-960418-03