اندام درشت کلویی مورتز در رسانه ها جنجالی شد

اندام درشت کلویی مورتز در رسانه ها جنجالی شد

کلویی مورتز بازیگر سرشناس، از اینکه اندام درشت و چاقی دارد اصلا نگران نیست اما میباشند افرادی که او را مورد تمسخر قرار می‌دهند. اندام کلویی گریس مرتز , آنا اسمیت، نویسنده روزنامه گاردین در گزارشی مبسوط نسبت به قول‌های کلوی گریس مورتز، بازیگر Actor سینما Cinema درمورد تمسخر چاقیش توسط یک بازیگر مرد واکنش نشان داده هست.او این گزارش را اینگونه نخست می کند:

این هفته، کلویی گریس مرتز بازیگر ۲۰ ساله گفته هست توسط بازیگر مردی در زمان فیلم برداری، آن هم در پانزده سالگی بابت چاقی مورد شماتت قرار گرفته هست.بازیگر مرد در آن زمان بازیگر مکملی در دهه دوم زندگی اش بوده هست و نقش عاشق مرتنز را بازی می‌کرده هست و به مرتنز گفته هست در زندگی حقیقی هیچوقت با او قرار نمی‌گذاشته هست؛

چون او خیلی چاق هست. این اظهار نظری بود که اشک های مرتز را جاری میکند. مرتز آخرین حلقه از زنجیره بازیگرانی هست که برای باز کردن تجربیاتشان از جنسیت‌زدگی در صنعت سینما ابراز آمادگی کردند، زنجیره‌ای از جنیفر لارنس تا اما استون.

اندام کلویی گریس مرتز

امثال گفته‌های جدید کری فیشر که فاش کرده هست از او خواسته شده پیش از حضور در قسمت جدید جنگ ستارگان وزنش را کاهش دهد، مورتز به چیزی مخصوصاً دشوار‌زا اشاره کرده هست:فشار بر زنان روی پرده برای حفظ اندازه بدنی که ممکن هست غیرواقعی و مغایر با سلامتی باشد.

متأسفانه، این چیز تازه‌ای نیست. پاملا هاتچینسون، کارشناس سینمای صامت گرتا گاربو را مثال میزند که «لوئیس ب. مایر او را در ۱۹۲۵ برای شرکت MGM استخدام کرد، زمانی که او شخصیتی پیروز در اروپا بود، با این اخطار که «در ایالات امریکا ما زنان چاق را دوست نداریم». گاربو چیزی نمی خورد؛بلکه سه هفته اسفناج میخورد و سپس رژیم میگرفت،

دقیقاً، برای باقی دوران حضورش در هالیوود.» حتی ابعاد وسیع‌تری پیدا کرد.«بازیگری به نام مولی اُدی وزن اضافی خودش را با جراحی کاهش داد.در ۱۹۲۹ مجله Photoplay به صراحت مرگ بازیگر کمدی، کاترین گرانت در استودیو هال روچ به سبب کاهش وزنش سرزنش میکند.»موضوع تا به امروز ادامه داشته هست.

اما تامپسون اخیراً گفته هست به اخراج از فیلم Brideshead Revisited در سال ۲۰۰۸ تهدید شده هست، پس از آنکه از یک بازیگر زن خواسته می شود وزنش را کاهش دهد. تامپسون می گوید «به آنان گفتم اگر با او درمورد این مسئله بار دیگر حرف بزند، در هر سطحی، این فیلم را ترک می کنم.شما هرگز مجبور به انجام چنین کاری نیستید.

انچه رخ میدهد و آن چه آنجا ادامه می یابد و بدتر می شود، شیطانی هست.»

اندام کلویی گریس مرتز

در حالیکه بازیگران مرد احتمالاً مورد تقاضای کاهش وزن برای نقش خاصی شوند – امثال متیو مک‌کانهی در «باشگاه خریداران دالاس» – زنان به شکل معمول مورد تقاضای لاغر شدن برای یک نقش ساده زنانه می شوند.از زنان شنیده‌ام در زمان فیلم برداری از طرف مدیران مرد استودیو بی‌پرده مورد خطاب قرار میگیرند و برانگیخته میشوند که از ابعاد نامناسب بازیگران زن حرف می زنند و این بازیگران در جایگاه اولیه خرد و کوچک میباشند.

جنیفر لاورنس از لحاظ کردن الفاظی چون «اندازه اضافه» یا «چاق» در هالیوود سخن گفته هست، در حالیکه در توییتر، آماندا سیفرید گفته او با «سنگین‌وزن» مورد خطاب قرار گرفته هست.سوفیا ترنر، بازیگر مردان ایکس:آخرالزمان نیز اخیراً گفتگو‌هایی کرده هست. او به مجله Porter گفته «اغلب اوقات وقتی کارم پایان یافته،به من گفته‌اند باید وزنت را کم کنی؛ حتی وقتی کاراکتر هیچ کاری برای انجام دادن ندارد.خیلی روی مخ هست.»

فشار مضطرب‌گر این سئوال را مطرح می کند: چرا؟اگر این مسئله درمورد ایدئالیسم و تحسین هست، مخاطبان واقعاً خواهان این مسئله میباشند؟بازیگرانی چون کریستین هندریکس و سوفیا ورگارا که نسبت به متوسط هالیوود شهوانی‌ترند، هیچ کمبودی از سوی تحسین‌کنندگان ندارند.لورا بیتس، فعال فمنیست، کسی که کارش را بعنوان بازیگر شروع کرده هست، میگوید:

این فشار «مطلقاً شایع هست، هم درون هالیوود و هم بیرون آن.» فشار بر زنان هالیوود منجر به یکایدئال تصویری میشود که سپس فشار اکثر بر زنان و دختران معمولی می‌آورد.

اندام کلویی گریس مرتز

بیتس می گوید «مورتز تنها ۱۵ سال داشته وقتی این رخداد می‌افتد.هم‌چنین چنین شرم از بدنی برجسته می شود که می تواند روی دختران از سنین جوانی به شکل غیر قابل یقین اثر بگذارد. می دانیم دختران درست در پنج سالگی نگران ابعاد بدن خود می شود و یک چهارم دختران هفت ساله به شکل مخرب رژیم‌ خوراکی برای کاهش وزن می گیرند.

آنان هم‌چنین تحت بمباران رسانه‌ها و عکس های تبلیغاتی غیرواقعی و رنگارنگی میباشند که مکرراً این پیام را مخابره می کنند که بدنهایشان به اندازه کافی مفید نیست، آنان توسط نگاهشان مورد قضاوت Judgment قرار می گیرند و باید با مفهوم موردپسند رسانه‌ها از زیبایی وفق دهند.»

جان اسمیت، فعال دستمزد بشر و نویسنده کتاب «متنفران از زنان» میگوید:«ایجاد احساس ناراحتی نسبت به بدن در بین دختران و زنان شیوه‌ای برای حمله به خودباوری آنان هست.زنان را دفاعی و درون‌گرا میکند و زمانی که شما چنین حسی داشته باشد،احساساتان را نسبت به داشتن جایگاهی در دنیا از دست میدهید.در هالیوود رخ میدهد، چون پول و شهرت بسیار روی بورس هست؛ ولی از این هم فراتر میرود.

در زمانی که ما دستمزد قانونی در باب برابری داریم، این روشی برای بازگرداندن نابرابری‌های قدیمی هست.زنان دائماً بابت موشکافی بی‌دفاع میباشند.همۀ وقت} اطلاع در کار نیست؛ اما این موضوع زننده و مؤثر هست.»بیتس همین طور به «استانداردهای مضاعف عظیم» در هالیوود اشاره میکند و میگوید«زنان اغلب بیش از مردان زیر فشار میباشند.»

زنان که «بارزیک‌اندامان هالیوود» نیستند به ندرت در تریلرها و فیلم‌های علمی – خیالی جریان اصلی ایفای نقش میکنند و در فیلم‌های داستانی معمولا در نقش‌هایی ظاهر می شوند که اغلب توسط بازیگران پیرتر ایفا می شود.زمانیکه شخصیت‌های مونث بزرگتر در فیلمی نقش اصلی دارد، وزنشان هرگز اتفاقی نیست؛

اندام کلویی گریس مرتز

بلکه یک شخصیت‌پردازی معین، امثال نقش بازی شده گابوری سیدیبه در «Precious» به سال ۲۰۰۹ در کار هست.درضمن، بازیگران مرد در همۀ ابعاد و اندازه‌های بدنی ظاهر میشوند

– جک بلیک، ست روگان و یونا هیل «که این روزها لاغر کرده هست» مکرراً در تنوعی از نقش‌های اصلی در فیلم‌های داستانی و کمدی ظاهر شده‌اند و ستارگانی چون جان تراولتا، راسل کرو و وینس وگان اجازه یافته‌اند در طول دوران کاری از لحاظ فیزیکی تغییراتی داشته باشند.

کمدی به نظر اکثر از زنان بازیگری چون ملیسا مک‌کارتی به واسطه نقش‌های بسیارش در فیلم‌های ساخته شده توسط شرکت ساخت خود او پیشباز می کند و دیگرانی چون ریبل ویلسون که معمولا به نقش برترین دوست بامزه تنزل یافته هست.
امی شومر چیزی شبیه به یک بدنه متوسط‌الشکل دارد

– در تماشای «Trainwreck» محصول ۲۰۱۵ به یاد می‌آورم مبهوت مشاهده کسی شدم که به نظر اکثر شبیه به من و دسوتانم روی پرده بزرگ سینما بود. فکر کردم احتمالاً این یک تغییر فرهنگی را اشاعه میدهد؛چون از آن به بعد اغلب کمدی‌رومانتیک‌هایی با قهرمانان زن چوب‌کبریتی

– احتمالاً از نوع همبارزی وحشی مورتز که با او سنجش میشود – را نقد کرده‌ام.و به شکل غمگین‌کننده‌ای، جنس «شرم از بدن» آن بازیگر مرد محدود به هالیوود نمیشود.آرابلا ویر، بازیگر، کمدین و نویسنده فکر می کند مورتز باید نام آن بازیگر را به زبان بیاورد و او را مورد شماتت قرار دهد.

اندام کلویی گریس مرتز

به گزارش پارس ناز او می گوید:«دشوار همانی هست که توسط این یارو بیان شده هست. همه ی چیز بازیگر مرد هست، نه بازیگر زن و BMI بازیگر زن.با مجاز شمارش اظهار نظر کردن درمورد اندازه یک انسان برای به درد آوردن او برای آنان قانونی هست.نام، شرم و چرخه‌ای به وسعت ممکن تمام اظهارنظرهایی از این قبیل و اجازه دادن به تلاش نویسندگان آنان برای قضاوت کردنشان

– در مسیر اشتباهی میباشند، موضوع هرگز این نیست. تا زنان طبقه‌بندی شدن توسط اندازه بدنشان را رد نکنند و این شامل نام بردن فرد هم میشود، همه ی وقت بعنوان شرکت‌کننده در اسطوره‌ای دیده شده‌ایم که لاغری برابر با خوبی هست.»

امیدی در افق هالیوود وجود دارد. فیلم پیروز ساندنس، «$Patti Cake» «اول سپتامبر توزیع میشود» تجلیل شادی از یک رپر زن «دنیل مک‌دونالد» هست که شخصیت خود را تحت شرم از بدنش نشان می دهد در حالی‌که او با انتظاراتی دست و پنجه نرم‌ میکند که یک اجراگر باید چنین به نظر برسد. در حالیکه حکایت موضع وزن او را مطرح میکند، فیلم اکثر به شخصیت زن و آرزوهای حرفه‌ایش میپردازد.

مورتز خود در یک برداشت مثبت از سفید برفی هست،با اینکه پس از رونمایی از پوستر فیلک به نظر شخصیت او شرمگین از بدن هست.همین طور در انیمیشن سال قبل دیزنی، موآنا نوجوان بدنی واقع‌گرایی داشت

– این در ژانری برای پیکره‌های زنانه مهملش سرشناس پیشین هست.
اندام کلویی گریس مرتز

اما انیمیشن یک چیز هست و نمایش زنده و بازیگران نفس‌زن چیزی دیگر.بیتس می گوید «هالیوود قدت تغییر چیزها را با نمایش دادن تنوع به مراتب اکثر از انواع بدن، شکل و رنگ پوست زنان را دارد،به جای آنکه کلیشه‌های خفه‌کننده و استانداردهای ناممکن را تقویت کند.امیدی هست تا بخشی از راه‌حل شد تا اینکه بخشی از دشوار شویم.»حق با بیتس هست. نیاز به بازیگران زن بیشتری هست تا گفتگو کنند و اینکه هالیوود گوش دهد.