اگر همچنان از این استقلال حمایت کنم مردم به عقلم شک می‌کنند ؛ اگر استقلالی بودند هوادار را درک می‌کردند

در روزهای گذشته مدیرانی که سابقه حضور در این باشگاه را دارند و همچنین مربیان سابق و کسانی که شانس حضور روی نیمکت مربیگری این تیم را دارند در مصاحبه‌های مختلف از عملکرد مسئولان باشگاه حسابی انتقاد کرده‌اند. در وهله اول به نظر می‌رسد همه این انتقادات از روی دلسوزی است اما وقتی به محتوای مصاحبه‌ها دقت می‌کنیم به نتیجه دیگری می‌رسیم. در اتفاقی عجیب مدیران سابق استقلال، مقصر اصلی این اوضاع را مدیران فعلی باشگاه می‌دانند و خواهان استعفا یا برکناری آنها شده‌اند و مربیان سابق و کسانی که این امید را دارند که بتوانند جای منصوریان را در استقلال بگیرند، او را مسبب اصلی ناکامی این تیم می‌دانند. انگار در این شرایط بد همه کسانی که بیرون از گود هستند به دنبال ایتند تا از این آب گل‌آلود ماهی بگیرند و در استقلال به نان و نوایی برسند.

این بخشی از مصاحبه کاظم اولیایی مدیر سال‌های دور استقلال است:

«من سرمنشاء این مشکلات را منصوریان نمی‌دانم. ریشه یابی در مشکلات این تیم نشان می‌دهد منشاء مشکلات آنها مدیریتی است. این مشکلات از مدیریت مدیرعامل آغاز می‌شود، به هیات مدیره می‌رسد و به وزارت ورزش و شخص وزیر ختم می‌شود. به شخص آقای افتخاری یک توصیه می‌کنم و آن هم این است تا قبل از آن که از سمت خود در این باشگاه عزل شوید لطفا خودتان بروید. این یک توصیه دوستانه است از سوی من به ایشان که هم مصلحت باشگاه در آن نهفته است و هم مصلحت خود آقای افتخاری.»

علی فتح‌اله‌زاده هم مطابق معمول ضمن اشاره به کمپین‌های هواداران و طرفدرانش، همه کاسه و کوزه‌ها را بر سر مدیران فعلی باشگاه می‌شکند:

«مشکل استقلال اکنون این است که آنهایی که در راس مدیریت این باشگاه هستند، استقلالی نیستند. تصمیم‌گیرندگان در باشگاه استقلال اگر استقلالی بودند هوادار را درک می‌کردند. سیاست‌های غلط مدیریتی در این باشگاه باعث دوگانه‌سوزی شده است. آنها هم تیم را سوزاندند و هم سرمایه‌هایش را. سرمایه اولی که آنها سوزاندند ۷۵ میلیارد تومان پولی است که در ۲ سال اخیر به این باشگاه تزریق شده است در حالی که یک قهرمانی هم کسب نکرده‌اند و دوم سرمایه مثل منصوریان.»

پیشکسوتان استقلال اما نظر دیگری دارند و معتقدند مدیران این باشگاه کار خود را به خوبی انجام داده‌اند. این بخشی از مصاحبه جدید سیروس دین‌محمدی است:

«برخی‌ها از مدیران تیم انتقاد می‌کنند. مدیریت تیم بهترین اردوها را برای تیم تدارک دیده، بازیکنان بسیار خوبی جذب کرده و خواسته‌های مربی را فراهم کرده است. مدیران باید وارد زمین شوند و گل بزنند؟!»

آتیلا حجازی اما موضعی تندتر دارد:

«اگر همچنان از این استقلال حمایت کنم مردم به عقلم شک می‌کنند. سوال این است که چطور با این تیم چنین نتایجی می‌گیرند؟»

شدیدترین موضع‌گیری را هم امید روانخواه انجام داده است:

»انصافا باشگاه تمام بازیکنانی که منصوریان خواست را برای وی به خدمت گرفت. اما در دو فصلی که علیرضا منصوریان سرمربی استقلال بوده در خلق موقعیت و ایجاد موقعیت عاجز شده و شاید روی ضربات ایستگاهی و بعضا روی اشتباهات رقبا موقعیت ایجاد کرده است. به نظر شما آیا برای تیمی مثل استقلال بد نیست که در ۶ هفته فقط ۴ امتیاز گرفته و یک گل زده باشد. اکثر تیم‌ها حداقل ۵-۶ گل در این هفته‌ها به ثمر رساندند و حدود ۲۰ موقعیت گل ایجاد کردند. اما استقلال با این همه مهره نتوانسته چنین کاری انجام دهد. اتفاق عجیب‌تر اینجاست که علیرضا منصوریان به عنوان سرمربی برای ماندن در این تیم کارهایی انجام می‌دهد که وجهه یک سرمربی را زیر سؤال برده است. اولا اینکه او بعد از این نتایج هیچ عذرخواهی نمی‌کند و هوادار استقلال انتظار دارد حداقل منصوریان یک استعفای خشک و خالی بدهد و شاید اصلا این استعفا مورد قبول هیأت مدیره قرار نگرفت اما او این کار را انجام نمی‌دهد.»

همانطور که می بینید مربیان سابق و پیشکسوتان استقلال معتقدند مدیران کار خود را به خوبی انجام داده‌اند و مشکل از کادر فنی این تیم است و اگر قرار است تغییری در استقلال ایجاد شود باید روی نیمکت انجام شود. مدیران سابق اما ریشه همه مشکلات را در مدیران فعلی باشگاه می‌بینند و معتقدند اگر قرار است کسانی از باشگاه بروند، این مدیران هستند نه منصوریان و رحمتی و جباری! شما هواداران هم مطمئن باشید که همه این اعتقادات و انتقادات از روی دلسوزی است و هیچکس چشم طمع به جایگاه مدیران و مربیان فعلی استقلال ندوخته است