دانستنی‌های مهم پیشاسفر، سفر، پساسفر با فرزند دلبند

همیشه والدین یه ترس عجیبی از اینکه بخوان با بچه سفر کنن، دارن. بدون شک سفر با بچه پیچیده‌تر از سفرای دو نفرست ولی با مطالعه و تحقیق نه تنها به مشکلی بر نمی‌خورید، بلکه یه عالمه خاطره خوب تو ذهن خودتون و بچه هاتون بجا میذارید. در اینجا خلاصه ای از نکات مهم پیشاسفر، سفر و پساسفر با بچه رو اووردیم که امیدواریم بعد از خوندنش چمدونتونو بردارید و برید سفر!

الف)پیشاسفر

گذرنامه‌ خودتون و بچه‌تون رو اسکن کنید و برای خودتون ایمیل کنید، یا اینکه تصویرش رو توی گوشیتون داشته باشید. اگه یک درصد گذرنامتون تو سفر گم شد، این کار می‌تونه شما رو خیلی جاها نجات بده. تقسیم وظایف کنید. مثلا یکی مسئول رزرو هتل باشه، یکی مسئول هماهنگی ماشین برای استقبال فرودگاهی و یکی مسئول چمدون بستن و رسیدگی به امورات بچه تو سفر کردن با بچه ها هم مثل هر سفر دیگه ای باید راجع به کشور مقصدتون مطالعه کنید. از اوضاع صاف بودن یا نبودن آسفالت و چاله چوله‌های خیابون‌های کشور مقصدتون برای پرسه زدن با کالسکه بچه گرفته تا اینکه کجاها می تونید به بچه‌تون شیر بدید. اگه زمان زیادی به پروازتون مونده، سعی کنید که بچه ها رو سرگرم کنید. از فضای بازی یا از کتابخونه‌ای که تو سالن فرودگاه یا ترمینال هست استفاده کنید تا بچه ها وقتشون رو به بطالت نگذرونن و غر نزنن! برای بچه هاتون توضیح بدید که هدف از سفر چیه و قبل از سفر آمادگی‌های لازم رو بهشون بدید. می‌تونید نقشه رو با هم بررسی کنید، درباره جاهای جدید، غذاها، حیوانات و گیاهان حرف بزنید و اونا رو راغب به سفر و کشف جاهای جدید کنید. وقتی بچه همراهتونه، سفر با هواپیما بهترین نوع سفره. مخصوصا برای مسیرهای طولانی. بچه ها تو مسیرهای طولانی کلافتون می کنن. وسایل سردستی و ضروریتون رو تو کیف دستیتون بذارید. حالتی رو در نظر بگیرید که چمدوناتون تو بار مونده و مجبورید دو سه روز بدون اونا سَر کنید. یه بسته پوشک و شیرخشک و لباس اضافه بذارید تو کیف دستیتون. اگر بچه‌تون کوچیکه کالسکه همراهتون باشه- کالسکه توی فرودگاه، ایستگاه قطار، خیابون و هتل نجات‌دهنده‌ست. لوازم بهداشتی-درمانی که فکر می‌کنید مورد نیاز بچه تون میشه رو حتما به همراه داشته باشید. اگه سفرتون خیلی طولانیه، یه سری وسایل سرگرمی مثل پازل، کتاب قصه و استیکر که حجم و وزن کمی دارن، همراهتون باشه. یه جا ممکنه به کارتون بیاد. همه جور تنقلات شیرین و ترش و شور و سالم همراهتون باشه تا در صورت نیاز، بچه‌ها ازش استفاده کنن ولی در حجم کم ببرید تا جای زیاد نگیره و دستتون رو سنگین نکنه. بار خودتون رو زیاد سنگین نکنید. همه چیز تو کشور مقصد پیدا میشه. بچه رو به یه پوشک عادت ندید تا تو سفر اگر مجبور شدید پوشکش رو عوض کنید، ناآرومی نکنه. زیاد برای بستن چمدون مته به خشخاش نذارید. سعی کنید چمدونتون رو خیلی مختصر و مفید پُر کنید. بچه‌ها مخصوصا تو سن بین ۶ تا ۹ سال خیلی از وسایل غیرضروریشون رو میذارن تو کوله شون و مدام غر میزنن که “کیفم سنگینه”!! پس بذارید وسایلشون رو خودشون جمع کنن و حتما قبل از حرکت خودتون چک کنید و وسایل بی‌مورد و غیرضروری رو از تو کیفشون دربیارید.

با توجه به آب و هوای مقصد لباس تن بچه‌ها کنید. لباسایی که بچه‌ها توش احساس راحتی کنن و با آب و هوای شهر یا کشور مقصد سازگار باشه. به صدقه سری تکنولوژی، دیگه لازم نیست جعبه اسباب بازی رو با خودتون بکشونید اینوراونور. بچه‌ها می‌تونن با اپلیکشین‌های سرگرم‌کننده تو هواپیما مشغول بشن.

ب)سفر

سعی کنید اختلاف ساعت رو روز اول برای خودتون و بچه تون عادی کنید. می‌تونید کارایی کنید که شمارو سرزنده می‌کنه. پیاده‌روی‌های طولانی همیشه جواب میده و بچه‌هاتون هم ذوق‌زده از دیدن فضای جدید، کِیف می‌کنن. رفتن به شهربازی و پارک هم فکر خیلی خوبیه. بزرگترین اشتباهی که والدین می‌کنن اینه که کارای کمی تو سفر می‌کنن. برید بیرون! لذت ببرید! لذت تجربه کردن رو به خودتون و بچه‌هاتون بدین… بچه‌ها رو ببرید بیرون و خستشون کنید. نذارید زمان شما رو تحت فشار قرار بده. یه موقع‌هایی نظر بچه‌ها به یه چیزایی جلب میشه که بهتره باهاشون همراه بشید. باید خیلی خونسرد باشید تا هم خودتون از سفر لذت ببرید و هم بچه‌تون. یه دوربین در اختیار بچه تون قرار بدید! آره! چرا که نه! بذارید کشفیاتش رو ثبت کنه. اینجوری هم از سفرش لذت میبره و هم اطرافش رو بهتر از همیشه می‌بینه و اعتماد به نفسش تقویت میشه. به بچه‌هاتون یاد بدید که وقتی تو یه خیابون شلوغ یا یه فروشگاه بزرگ گم شدن چیکار کنن. مثلا یا به پلیس اطلاع بدن… میشه یه مکان یاب هم به بچه تون وصل کنید تا وقتی گم شد، از طریق اون بتونید پیداش کنید. می‌تونید شماره همراهتون رو روی دست بچه‌تون بنویسید.

یه موقع‌هایی حین راه رفتن فاصله ایجاد کنید و بچه‌تون رو زیرنظر داشته باشید. بذارید بتونه مستقل از شما راه بره، این بنظرم یه تمرین خوب برای مستقل شدن بچه‌تونه.

تو سفر از حریم امنتون بیاید بیرون. از این پدر مادرایی که مدام میگن “نه، نه، نه” نباشید! همگام با بچه‌تون بگردید، ببینید، کشف کنید و سوال بپرسید. اینجوری به خودتونم خوش میگذره و بچه‌تون هم سفر کردن همراه با لذت بردن از تک تک لحظه‌ها رو یاد می‌گیره. وقتی با بچه سفر می‌کنید، سعی کنید در عین حال که مدیریت زمان رو بدست دارید، سر فرصت باشید. مثلا وقتی کارت پرواز گرفتید لازم نیست برای سوار شدن به هواپیما عجله کنید. می‌تونید با خیال راحت کنار بچه‌ها یه میان وعده میل کنید تا اونا هم یاد بگیرن که باید از لحظه لحظه سفرشون لذت ببرن. اینجوری زمان کمتری تو هواپیما منتظر می مونید و این جمله بچه‌ها رو کمتر خواهید شنید که “کِی حرکت می کنه پس؟” بیشتر بچه ها از سوار شدن به اتوبوس و قطار شهری و قایق لذت میبرن. پس بجای اینکه ماشین کرایه کنید، از این وسایل استفاده کنید. تو ایستگاه‌های مترو که بلندگو اسم ایستگاه‌ها رو میگه، بچه‌ها ممکنه بعد بلندگو اسم ایستگاه رو بلند تکرار کن که خیلی هم خوب و بانمکه! پس نزنید تو ذوقشون و جلوی کارهاشون رو نگیرید. وقتی با بچه سفر میرید، باید حواستون بیشتر به غذاهایی که می‌خورید باشه یا مثلا نباید هر جایی غذا بخورید. حتما قبل از غذا خوردن دست‌های خودتون و بچه تون رو بشورید. نظر بچه‌ها رو هم درباره برنامه روزانه سفر بپرسید. به شکل شگفت انگیری تو نظر دادن مشارکت می‌کنن و این حس خیلی خوبی بهشون میده.

ج)پساسفر

بچه‌ها رو تشویق کنید که از سفرشون یه ژورنال تهیه کنن. اینجوری سفرشون رو هدفمند و آموزشی هم می‌کنید. ازشون بخواید راجع به جاهایی که دیدن، بنویسن و عکس بگیرن- غذاهای مختلفی رو که خوردن بنویسن و عکسش رو بکشن. اینجوری سرگرمی و دغدغه خوبی براشون ایجاد می‌کنید و حس مفید بودن بهشون میدید.

پس همین امروز شروع به برنامه‌ریزی برای یک سفر بینظیر با فرزند دلبندتون کنید. سفر بهشون درس‌هایی میده که بی‌شک تو هیچ مدرسه و کلاس آموزشی یاد نمیگیرن.