«شعر گل مریم»؛ فرمتهای متفاوت از شاعران مختلف
منبع خبر /
فرهنگی و هنری /
11-11-1396
شعر گل مریم ترانه یکی از آهنگهای قدیمی و نوستالژیک ایرانی است. ترانههای مشابه دیگر نیز با نام گل مریم سروده شده اند که هر کدام زیبایی خاص خود را دارند. شعرها و ترانههای زیبا با مضمون گل مریم را در ستاره بخوانید.
شاعرانی چند گل مریم را دستمایه سرودن اشعاری قرار دادهاند که برخی از آنها را خوانندههای مختلف طی سالیان متوالی اجرا کردهاند. گل مریم به خاطر رنگ سفید آن نماد پاکی است و در هدیه دادن نشانه نجابت و پاکی معشوق است؛ اگر عاشقی آن را به معشوق خود تقدیم نماید، به این معناست که به عفت و عشق او اطمینان کافی دارد. در مطلب پیش رو سعی شده تمامی شعرهای مشهور با مضمون گل مریم گردآوری شود.
درباره شعر گل مریم
شعر گل مریم سروده کریم فکور است. در ابتدا خانم گیتی پاشایی همسر سابق مسعود کیمیایی آهنگ آن را ساخت. مدتی بعد ایرج مهدیان خواننده سبزواریالاصل نیمه پاپ نیمه کوچه بازاریخوان سالهای قبل از انقلاب نیز آن را اجرا کرد که صفحه این ترانه با صدای وی هم یکی از پرفروشترین صفحههای کمپانی «آرگامان» در سالهای قبل از انقلاب شد. بحث کوچکی هم درباره این ترانه میان دو خواننده در جراید آن روزگار درگرفت، اما چون امتیاز «گل مریم» اختصاص به کمپانی آرگامان داشت و هر دو خواننده طرف مشاجره هم، طرف قرارداد آن کمپانی بودند، مجادله آنها بر سر این ترانه با وساطت مدیر کمپانی فیصله پیدا کرد. این ترانه ظرف چند سال اخیر توسط دو خواننده به نامهای «شیدا ـ مسعود جاهد» همصدایی و خوانده شده است.
متن ترانه گل مریم
گل مریم سر راه تو پرپر کردم
ندانستم قسمهای تو باور کردم
به یادم آمد آن شب در سکوت صحرا
تو بودی و من و مهتاب و عطر گلها
رها بود ز غمها دل ما
رفتی و شد فنا آن رویا
در دلم شد بی تو هنگامه برپا
در انتظارت عمرم هدر شد نفرین بر این دنیا
گل مریم سر راه تو پرپر کردم
ندانستم قسمهای تو باور کردم
ندانستم قسمهای تو باور کردم
به یادم آمد آن شب در سکوت صحرا
تو بودی و من و مهتاب و عطر گلها
رها بود ز غمها دل ما
رفتی و شد فنا آن رویا
در دلم شد بی تو هنگامه برپا
در انتظارت عمرم هدر شد نفرین بر این دنیا
گل مریم سر راه تو پرپر کردم
ندانستم قسمهای تو باور کردم
شعر گل مریم دیگر
شعر گل مریم دیگری نیز هست که جزو آهنگهای کوچه بازاری قدیمی محسوب میشود. جلال نصیری با نام هنری فرشید شمس در سالهای پایانی دهه چهل این ترانه را خواند که صمدنوریان تنظیم آهنگ آن را برعهده داشت.
گل مریمو دوست دارم همیشه
تو دست هرکسی پیدا نمیشه
سالی یه بار اونو از دور میبینم
پیش گلخونه منتظرم میشینم
ای گل مریم دوستت دارم من
تو رو روی چشمام میذارم من
من و گل لاله غصهها داریم
از خون دلهامون قصهها داریم
کجایی تا غم ما رو ببینی؟
تو چرا نمیخوای با ما بشینی؟
ای گل مریم دوستت دارم من
تو رو روی چشمام میذارم من
شنیدم که به تو میگن خودخواهی
اما به چشم من تو بیگناهی
من اون شمعم تویی پروانه من
به جز تو ندارم هیچ پناهی
دو شعر دیگر با نام گل مریم
تو که محبوب منی همیشه مریم
تو یه پاکی تو یه روشن گل مریم
پُرِ درده روزگارم، تو دور از هر درد
تو یه جایی واسه موندن واسه خوندن
تو مثل ستارهای توی شب صاف
تو یه جایی واسه فرداها رو دیدن
تو که خونهت باغچه حیاط قلبم
میدونی دوست دارم گل قشنگم
تو بهار زندگی اگه باشه یه کسی همدم و هستم
آینه نگاه من پیش اون شرم و حیات زود میره از رو
من واسه شرم و حیات همیشه خاکم
عاشقم باش تا ببینی که هلاکم
میدونی با بوی تو همیشه مستم
مریم من دستتو بذار تو دستم
***
از برگ گلهای سپید از سبزی باغ امید
الهه یک مریمو به خاطر من آفرید
با هیجان و التهاب با ظرفی طلای ناب
عکس قشنگ مریمو خدا برای من کشید
مریم گل ناز منه غنچه گل باز منه
ترانهساز زندگی برای آواز منه
مریم صدای پاش میاد آهسته و یواش میاد
به لطف ناز قدمش بهارش باهاش میاد...
شعر زیبای گل مریم در قالب سنتی
ای گل بویای مریم چیستی
راوی دلجو پیام کیستی؟
عاشقم بر بوی مستیزای تو
چون تو با عشق آشنا کم نیستی
از کجا آوردهای پیغام عشق
نام تو آرد به یادم نام عشق
بوی عشق است اینکه در خودپروری
بهر ما اوصاف محبوب آوری
خاطر ما را کنی دمساز عشق
همره بوی دلارا میبری
جان به قربان تو و بوی خوشت
بوی عشقانگیز و دلجوی خوشت
بی زبانی ظاهراً اما به گوش
میرساند بوی تو بانگ و خروش
بانگ شیدایی، خروش دلبری
گوش من بنواخت اما تو خموش
در خموشی با منت باشد سخن
قصههای دلبری گویی به من
گویی از عشق و محبت رازها
مینمایی از لطافت نازها
چون ز هم پرهای سیمین واکنی
همره بویت کنی پروازها
عطر جان بخشت به بالا پرکشد
خاطر عشاق را در برکشد
بوی تو آرد به یادم روی دوست
زنده سازد در مشامم بوی دوست
با چنین ناز و نشاط و خُرمی
آمدی آیا مگر از کوی دوست
کز شمیم خویشتن مستم کنی
در هوای دوست پابستم کنی
چون تو را بویم به یادش خوشدلم
خوش کنی از بوی مهرش محفلم
نکتهها گویی به من از عشق او
زآن که پنداری ز یادش غافلم
نی کجا غافل توان بودن ازو
بی رخ دلجویش آسودن ازو
شاعر: ادیب برومند
امیدواریم از مطالعه این مجموعه شعرگل مریم لذت برده باشید؛ چنانچه شعری دیگر با نام گل مریم شنیده یا خواندهاید، آن را به ما و مخاطبان ستاره معرفی کنید.
گروه فرهنگ و هنر ستاره