وضعیت نامطلوب جهان و نارضایتی‌های مردمی؛ احتمال حاکم شدن پوپولیست‌ها در این کشورها

سرویس بین‌ الملل- نشریه «نشنال اینترست» با انتشار گزارشی اشاره می‌کند که به سبب ناکارآمدی و عدم موفقیت دولت‌های مستقر و سنتی در کشورهای مختلف جهان در سال ۲۰۱۸ میلادی به احتمال زیاد شاهد رشد و حتی قدرت‌گیری احزاب و جریانات پوپولیستی خواهیم بود.

به گزارش آفتاب‌نیوز؛ این نشریه با اشاره به وضعیت کلی نامطلوب حاکم بر جهان و نارضایتی‌های فزاینده مردمی می‌نویسد: درست همان طور که در آمریکا ظهور ترامپ و سندرز در انتخابات سال ۲۰۱۶ میلادی ناشی از عدم اطمینان اقتصادی و خشم فزاینده مردم عیله سیاست‌های موجود بود احزاب ضدسیستم و ضد دولت مستقر در ایتالیا نیز در حال قدرت‌گیری هستند. جنبش پنج ستاره در ایتالیا که جریانی پوپولیستی به رهبری «لوئیجی دی مایو» است بیشتر شبیه ترامپ عمل می‌کند و تمایل به بازگرداندن مهاجران غیرقانونی وارد شده به ایتالیا به کشورهای مبداء را دارد و مخالف اتحادیه اروپاست.

حزب «آزاد و برابر» به رهبری «پیترو گراسو» یک حزب دست چپی منشعب شده است که بیشتر خط مشی‌ای شبیه به «برنی سندرز» آمریکایی را دارد. این حزب از حزب دموکراتیک به دلیل مخالفت با سیاست‌های میانه‌روانه «متئو رنزی» نخست‌وزیر سابق جدا شد. نامزدهای پوپولیست ضدنظام مستقر در انتخابات سال ۲۰۱۸ میلادی در جایگاهی قوی قرار دارند؛ مشابه آنچه که آمریکایی‌ها در انتخابات سال ۲۰۱۶ میلادی تجربه کردند. جنبش‌های رادیکال نو در اروپا و امریکای لاتین پدیده جدید و غریبی نیستند. با این حال، واقعیت آن است که آنان هیچ‌گاه در جایگاهی نبوده‌اند که خطر قدرت‌گیری‌شان بالا باشد.

با این حال، آن‌چه ما به عنوان جنبش‌های سیاسی دو قطبی ترامپ – سندرز می‌شناسیم در سال جاری در ایتالیا، مکزیک و برزیل در انتخابات پیش‌رو در آن کشور خود را به شکلی برجسته نمایان خواهند ساخت.

در ایتالیا، نه جنبش «پنج ستاره» و نه حزب «آزاد و برابر» احتمالا نمی‌توانند اکثریت آرا را بدست آورند اما می‌توانند توازن کرسی‌های پارلمانی را پس از انتخابات ۴ مارس برهم زنند. دو حزب دیگر حزب چپ میانه «دموکراتیک» به رهبری «پائولو جنتیلونی» و حزب دست راستی «فورزا» به رهبری «سیلویو برلوسکونی» نخست‌وزیر سابق هستند.

ایتالیا اکنون در وضعیت شکننده‌ای قرار دارد. آن کشور در سه ماهه سوم سال ۲۰۱۷ میلادی رشد ۱.۷ درصدی را تجربه کرده است اما نرخ بیکاری بیش از ۱۰ درصد است و بدهی بیش از ۱۰۰ درصد تولید ناخالص ملی است و حدود ۱۲۰ هزار پناهجو در اوایل سال گذشته از به دلیل جنگ داخلی در سوریه و لیبی به ایتالیا آمده‌اند. احزاب راست میانه و چپ میانه احتمالا یک دولت ائتلافی را تشکیل می‌دهند. برلوسکونی گفته است که جنتیلونی باید فعلا به عنوان نخست‌وزیر باقی بماند تا ثبات کشور حفظ شود با این حال، جنبش پنج ستاره پس از دموکرات‌ها در رتبه دوم قرار دارد.

مشکل جنبش پنج ستاره آن است که حتی اگر بیشترین آرا را کسب کند نیز ممکن نیست بتواند کنترل پارلمان را در دست گیرد. به همین خاطر رهبر آن حزب گفته است که هیج یک از پست‌های کابینه را به اعضای سایر احزاب نخواهد داد. این موضوع سبب می‌شود تا احزاب دیگر انگیزه‌ای برای حضور در دولت ائتلافی مدنظر آن جنبش نداشته باشند. با این حال، سیاستمداران در هر کشور زمانی که خود را در مواجهه با قدرت می‌بینند عملگراتر از هر زمان دیگری می‌شوند.

رقابت میان یک ملی گرا و ی بانوی سابق است. این صداها به اندازه کافی آشنا هستند. همان‌طور که مکزیک در انتخابات ریاست جمهوری امریکا در سال ۲۰۱۶ میلادی موضوع مورد بحث بود، آمریکا نیز در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۸ مکزیک موضوع بحث خواهد بود. مکزیکی‌ها در یکم ژوئیه رای خواهند داد. در این انتخابات سیاست ترامپ علیه مکزیک محل بحث خواهد بود. «اندرس مانوئل لوپز اوبرادور» فرماندار سابق «مکزیکوسیتی» پیشتر در یک قدمی پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری قرار داشت. او چندین دوره است که نامزد انتخابات ریاست جمهوری است و اکنون شانس بردی بیش از گذشته را دارد. او رهبر جناح چپ جنبش بازسازی ملی است. او از بعد ایدئولوژیک با ترامپ هماهنگ است. او خط مشی رییس جمهوری امریکا در مورد امنیت مرزها را «سمی، نفرت‌انگیز و وحشیانه» خوانده است. از نظر سبک رفتاری اما مانند ترامپ است. او یک ملی‌گرای مکزیکی است و ادعا می‌کند که در انتخابات قبلی که باخت تقلب روی داده بود. او از توافقنامه تجارت آزاد امریکای شمالی انتقاد می‌کند و می‌خواهد در مسیر اجرای آن سنگ‌اندازی کند.

«مارگاریتا زاوالا» همسر «فیلیپ کالدرون» رییس‌جمهوری سابق مکزیک و رقیب اصلی اندرس در انتخابات پیش‌رو است. همسر او اندرس را در انتخابات ۲۰۰۶ شکست داده بود. او با همسرش در حزب «اقدام ملی» دچار اختلاف شده و اکنون رهبری جریان راست میانه مکزیک را عهده دار شده است.

مکزیک اکنون با معضلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کند از رشد اقتصادی ضعیف تا افزایش جرائم خشونت‌آمیز و مواد مخدر تنها بخشی از مشکلات آن کشور هستند.

نامزد برزیلی‌ای که در رسانه‌های آن کشور با ترامپ مورد مقایسه قرار می‌گیرد «خوائو دوریا» تاجری میلیونر و شهردار بزرگترین شهر امریکای جنوبی و قدرت اقتصادی آن کشور یعنی سائوپائولو است. پیش از ورود به سیاست او در فعالیت‌های اقتصادی نقش داشت. او مانند ترامپ علاقه زیادی به استفاده از توئیتر دارد.

انتخابات برزیل در ماه اکتبر آینده برگزار می‌شود؛ درست پیش از برگزاری انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره امریکا. بیکاری در برزیل طی دو دهه گذشته در سال ۲۰۱۷ میلادی به بالاترین سطح خود رسیده است و فساد همچنان یک مشکل بزرگ محسوب می‌شود.

«میشل تمر» رییس‌جمهوری برزیل به فساد و ناکارآمدی متهم شده است. او پس از صدور حکم علیه «دیلما روسف» در سال ۲۰۱۶ میلادی جانشین او شد. او از اقتصاد بازار آزاد حمایت کرد.

یکی دیگر از نامزدهای انتخاباتی احتمالی در برزیل «لولا داسیلوا» رییس‌جمهوری سابق است که به پولشویی متهم شده است. با این حال، او به عنوان رهبر حزب کارگران جریان چپگرای برزیل در بسیاری از نظرسنجی‌ها پیشتاز بوده است. با این وجود، باید نتیجه دادگاه و بررسی پرونده فساد او مشخص شده تا معلوم شود که آیا امکان شرکت در رقابت‌های سیاسی را خواهد داشت یا خیر. این‌ها همگی باعث ایجاد فضایی عالی برای جریان‌های ضد سیستم در برزیل شده‌اند.