برای مقابله با سرطان گیاهان را بطور خام مصرف کنیم یا پخته؟
آرشاویر در آوانسیان بعنوان بنیانگذار علم تغذیه طبیعی در جهان و نویسنده کتاب زنده خواری)فلسفه سلامتی و تندرستی( نظریاتی در مورد غذای طبیعی انسان بیان کرد که نقطه تحولی عظیم در علم تغذیه انسان گردید، آوانسیان میگوید:
هزاران سال است که مردم جهان خوردنی های طبخ شده را غذای واقعی بشر پنداشته اند ولی حقیقت اینست که خوردنی های پخته هیچ ارزش غذایی ندارند. آتش کلیه خواص غذایی را در غذای طبیعی و زنده می کشد و نابود میکند و آنرا به یک نوع ماده غیر طبیعی، سمی و خطرناک تبدیل میکند.
خداوند متعال بشر را آفرید و با مهارت کامل برای مخلوق خویش غذای طبیعی، گوارا و بدون عیب و نقص نیز آفرید که عبارت است از انواع میوه ها، سبزیجات، مغزها و دانه ها به شکل خام و طبیعی خودشان. خداوند بزرگ همه این خوردنی های طبیعی را که از هزاران نوع مواد اولیه ساخته است با اشعه خورشید پخته و این کار را با چنان مهارتی انجام داده که هر یک از خوردنی های گیاهی به تنهایی حاوی تمام مواد لازم برای بدن یک موجود زنده می باشد.
حیوانات مختلف مانند اسب، شتر، گاو و گوسفند به تمام ویتامین ها و مواد غذایی به همان اندازه نیاز دارند که بشر احتیاج دارد. آنان نیز مانند ما خون، استخوان، گوشت، ریه، کبد، کلیه و قلب دارند. بشر به چشم خود می بیند که چطور یک حیوان عظیم الجثه مثل زرافه فقط با برگ درخت تغذیه می کند، شتر فقط با خار بیابان تمام احتیاجات بدنی خود را تامین می کند. آن یکی یونجه میخورد و دیگری کاه و آن دیگری فقط دانه و غیره.
خداوند متعال برای مخلوقات خود طوری غذا آفریده که هر حیوان یا انسانی در هر جای دنیا هر نوع خوردنی طبیعی خام پیدا نماید این خوردنی برای او یک غذای کامل و بی نقص باشد. در صورتیکه انسان بهترین، لذیذترین و ارزنده ترین خوردنی های طبیعی را مانند میوه ها، سبزیجات، غلات و میوه هایی خشکی مانند گردو، بادام، فندق و پسته را از دست حیوانات ربوده و برای خود نگهداشته است و با این وجود خیال میکند که با اینهمه خوردنی ها احتیاجات بدن خود را نمی تواند تامین نماید و در صدد برمی آید برای خود غذاهای پخته و ویتامین های مصنوعی تهیه کند. مثل اینکه خداوند برای تمام مخلوقات خود غذا آفریده و وقتی نوبت به انسان رسیده عاجز مانده و حال مردم می خواهند نواقص کار خداوند را برطرف نمایند.
حقیقت اینست که مردمان متمدن عقل خود را گم کرده اند و خرد پروردگار را نادیده میگیرند. غذایی را که او با اشعه خورشید پخته و با سلولهای زنده بدانها عرضه داشته است، با آتش می کشند و محو می نمایند به خیال اینکه غذای ناقصی را به غذای کاملی تبدیل می کنند ولی باید دانست که کلیه پختنیهای دنیا با همه ویتامین ها و مواد معدنی مصنوعی رویهم ارزش یک گندم زنده یا یک برگ سبز یا یک سیب را ندارند چون آنها قادر نیستند یک موجود زنده را تغذیه نموده و زنده و سالم نگه دارند و مردم ادامه حیات خود را مدیون آن اندک مواد غذایی هستند که در موقع پختن از اثرات آتش جان سالم به در می برند یا آن مقدار اندک میوه و سبزی که ندانسته و گاه به گاه بعنوان یک خوردنی لوکس و غیر ضروری مصرف می نمایند.
طبیعت کلیه غذاهای گیاهی را از هزاران نوع مواد مواد خام درست می کند و با اشعه خورشید پخته و کاملا آماده کرده با سلولهای زنده در اختیار ما میگذارد. بشر این غذاهای زنده و کامل را در آشپزخانه خود نمی پزد بلکه این غذای پخته طبیعی را با آتش می کشد، میسوزاند و نابود میکند.
طبیعت برای همه موجودات روی زمین مطابق احتیاجات بدن آنها غذای گیاهی با سلول های زنده به بار آورده است. هیچ موجود زنده ای به جز انسان آشپزخانه ندارد، آنها همگی غذای زنده میخورند، به عبارت آنها زنده خوارند. آن کسانی که غذای زنده را روی آتش می گذارند و سلولهای آن را می کشند و میخورند در حقیقت غذا نمیخورند بلکه خاکستر غذا را میخورند، سلولهای مرده میخورند، جسد سلولها رامیخورند از اینرو ما آنها را مرده خوار می نامیم. این کلمه هر چقدر هم ناخوشایند باشد عین حقیقت است حقیقتی که باید با صدای بلند اعلام شود تا مردم به خودشان بیایند.
مساله ای که در اینجا وجود دارد تفاوت انسان با حیوان در استفاده از گیاه و در نحوه شکستن سلولز سخت گیاهان و آزاد ساختن همه مواد غذایی خوب و عالی از درون آنهاست. پختن گیاه، سلولز را شکسته اما مواد غذایی و نیروی حیاتی آن را هم نابود میکند و از آن فقط تفاله و خاکستری باقی میگذارد که قادر به تغذیه ارگانهای اصلی بدن نیست. آتش کلیه خواص غذایی را در گیاه زنده و طبیعی کشته و از بین میبرد و آن را به یک نوع ماده غیر طبیعی و مرده تبدیل میکند. غذای گیاهی پخته و کشته شده در حقیقت یک غذای ناقص است که انسان به زور ادویه و نمک به آن مزه میدهد تا بتواند از خوردن آن لذت ببرد. هر حرارتی که بتواند میکروب را) که درحقیقت یک سلول زنده است (بکشد، منجر به نابود کردن ویتامین و آنزیم های سازنده گیاه هم خواهد شد. به همین خاطر است که طب مدرن میگوید بدن انسان نمیتواند مثل سایر موجودات ویتامین، پروتئین و کلسیم بسازد و انسان را به خوردن مستقیم پروتئین و کلسیم حیوانی و قرص های ویتامین مصنوعی رهنمون می سازد. این امر حقیقت دارد از این جهت که بدن انسان نمی تواند از مواد مرده، چیز زنده ای استخراج نماید. حال اینکه اگر انسان از مواد خام و زنده گیاهی بطور مستقیم استفاده نماید هرگز به کمبود دچار نخواهد شد.
دکتر زرین آذر نیز در مقاله “تغذیه طبیعی” اشان، بر ضرورت تغذیه خام و بدون حرارت برای انسان تاکید نموده و در این رابطه میگوید:
“یکی از بزرگترین دلایل کمبود ویتامین ها و مواد معدنی در غذاها عمل حرارت دادن)پختن( و تغییر شکل دادن آنهاست. پروتئین های مختلف از جمله آنزیم ها در اثر حرارت تغییر شکل می یابند. بسیاری ویتامین ها از بین می روند و بسیاری مواد معدنی رسوب کرده، از دست رفته یا تغییر شکل پیدا می کنند. طبق تحقیقات خود علم پزشکی جوشاندن غذاها می تواند باعث از دست رفتن تا ۴۳ درصد از آهن، ۳۱ درصد کلسیم، ۴۳ درصد فسفر و ۴۵ درصد منیزیوم گردد.
جوشاندن سبزیجات باعث از دست رفتن ویتامین های محلول در آب مانند ویتامین ث، ب کمپلکس از جمله ب ۱۲ و اسید فولیک می گردد. کباب کردن گوشت های مختلف از جمله مرغ و ماهی روی آتش باعث ایجاد مواد سرطان زا میگردد. سرخ کردن غذاها باعث از بین رفتن لسیتین و آزاد شدن کلسترول و چربی در جریان خون میشود. تصفیه و سفید کردن آرد، برنج، ماکارونی، مقدار اسید فولیک، منیزیوم، روی و ویتامین ای را کاهش می دهد.
تغییرات مختلف غذایی مانند پاستوریزه کردن و هموژنیزه کردن، کنسرو کردن، اضافه کردن مواد شیمیایی مختلف برای حفظ و نگهداری، مزه ها و رنگها و بوهای اضافه شده همه و همه باعث ایجاد فقر مواد غذایی در ماده غذایی و نتیجتاً در بدن ما می گردند.
خام گیاهخواران به دلیل اینکه از غذاها در ساده ترین و طبیعی ترین فرم آن بدون نوع تغذیه را داشته « بهترین »دستکاری های صنعتی استفاده می کنند در حقیقت بیشترین مقدار از مواد حیات بخش موجود در سبزیجات، میوه جات، مغزها و جوانه ها را به دست نخورده ترین و زنده ترین فرم آن در اختیار بدن قرار می دهند.
در روش تغذیه زنده و طبیعی به خاطر قرابت و سنخیت با ساختار بدنی انسان، به جای مسموم نمودن و انباشتن بدن از سموم مختلفی که در اثر پروسه تغییر در مواد غذایی انباشته می گردد یا خوراک های حیوانی که بدن انسان را اسیدی می نماید، غذای انسان را در ارزشمندترین و آسان هضم ترین فرم آن در اختیار بدن قرار می دهد.