چه عواملی در خستگی نقش پر رنگی دارند؟

چه عواملی در خستگی نقش پر رنگی دارند؟

بیماری های غدد داخلی :

در کم کاری تیروئید، کم کاری غدد فوق کلیه و بیماری قند(دیابت) ایجاد خستگی می کنند، در کم کاری تیروئید، بیمار صورتی پف آلود، اغلب یبوست داشته و قادر به تحمل سرما نبوده و از نظر قوای فکری عقب افتاده است. در کم کاری غده فوق کلیه خستگی همراه کاهش وزن، وجود لکه های قهوه ای در پوست، حالت تهوع و استفراغ و از دست دادن آب بدن، وجود دارد و در دیابت یا بیماری قند، خستگی از اولین علائم هشدار دهنده است که مخصوصاً در افراد میانه سال رخ می دهد.

بیماری های دستگاه گوارشی :

بخصوص بیماری هایی که منجر به سوء جذب می شوند مثل اسهال مزمن با علت نامعلوم، بیماری های لوزالمعده و بیماری های کبد و کیسه صفرا و اعمال جراحی شده روی روده کوچک، می توانند به علت بدی جذب و نرسیدن موادی مثل آهن، ویتامین، چربی، کلسیم و سایر املاح بدن را مستعد به خستگی نمایند.

افزایش فشارخون (فشارخون بالا) :

اگر خستگی همراه سردرد بود، باید حتماً فشارخون را کنترل نمود، سایر علائم فشارخون بالا طبش قلب، تنگی نفس و صدای در گوش و سرگیجه اند.

بیماری های کلیوی :

از علائم مهم بیماری های کلیه مخصوصاً انواع مزمن و طول کشیده آن خستگی است. در این جا خستگی با تهوع و استفراغ، سکسکه، زبان خشک و باردار، پوست زرد رنگ و در مراحل پیشرفته اختلافات حافظه و فکری است.

مسمومیت های مزمن :

بخصوص مسمومیت با سرب که در کارگران چاپخانه ها و باطری سازی رخ می دهد نیز باعث احساس خستگی زودرس می شوند، سایر علائم این عارضه عبارتند از : سردرد، سوء هاضمه، دردهای شکمی، اسهال یا یبوست، رنگ پریدگی و بطور خلاصه؛

الف- تب به جز عفونت های میکربی عمل دیگری از جمله سرطان هم دارد و به خودی خود خطرناک نیست و حتماً نباید آن را با دارو پایین آورد و مخصوصاً هرگز آنتی بیوتیک داروی ضد تب نیست. از مصرف نوالژین مگر به دستور پزشک باید جداً خودداری کرد.

ب- کاهش وزن و خستگی دو علامت مهم از بسیاری بیماری های گاه، خطرناکند و بدون معاینه کامل و انجام یک سری آزمایشات، نمی توان علت آنها را یافت و تا علت را پیدا نکنیم استفاده از داروهای اشتهاآور تقویتی نه تنها کمترین اثری ندارد بلکه می تواند بسیار خطرناک باشد.