در حین بررسی و آزمایش خودروی پورشه پانامرا ۲۰۱۸ به سه اتومبیل پورشه ۹۱۱ در بزرگراه برخورد کردیم. یکی از آنها مدل ۹۳۰ توربو بود که در جلوی بقیه قرار داشت. یک نسخه 993S در تعقیب او بود و در نهایت مدل ۹۹۱ کاررا با رینگ های مشکی به دنبال ایشان حرکت میکرد.
عدم توانایی آنها در فاصله انداختن با سدان دو تنی ما برای پورشه ۹۱۱ ناامید کننده به نظر میرسید. با انتخاب حالت اسپرت پلاس، خاموش نمودن کنترل پایداری و قرار دادن گیربکس PDK در وضعیت تعویض دستی، پا به پای ۹۱۱ها در حرکت بودیم.
در سال جاری شرکت پورشه 9 مدل جدید را به خط تولید پانامرا نسل دوم اضافه نموده است. اینک ۱۶ گونه متنوع و 5 نوع قوای محرکه متمایز برای این خودرو در نظر گرفته شده است، از جمله یک نمونه ۶۸۰ اسب بخاری پلاگینهیبرید.
خودروی مورد بررسی مدل پایه پانامرا مجهز به سامانه دیفرانسیل عقب بوده که نیروی خود را مدیون پیشرانه 3 لیتری تک-توربو V-6 است. البته دو مدل Executive با فاصله محوری بیشتر نیز وحود دارند که به سامانه چهارچرخ محرک مجهز شدهاند.
پیشرانه V-6 تک-توربو به کار رفته در این خودرو نیروبخش بسیاری از محصولات دیگر گروه خودروسازی فولکسواگن نظیر آئودی s۴ نیز هست. توان خروجی این پیشرانه معادل ۳۳۰ اسب بخار است که در مقایسه با پیشرانه تنفس طبیعی V-6 نسل اول پانامرا، قدرت آن در حدود ۲۰ اسب بخار بیشتر شده است. همچنین گشتاور حاصل از این پیشرانه برابر 449 نیوتنمتر است که از دور موتور 1340rpm در اختیار راننده قرار خواهد گرفت. اگرچه پیشرانه مذکور در دور موتور پایین به طرز خوشایندی قدرتمند جلوه میکند اما هیجان واقعی را در بالای چهار هزار دور به نمایش خواهد گذاشت.
به هر حال این پیشرانه هرگز به سرزندگی نمونه ۲.۹ لیتری تویین توربو V-6 به کار رفته در نسخه پانامرا 4S با توان خروجی ۴۴۰ اسب بخار نخواهد بود. همچنین رانندگی پورشه پانامرا توربو مجهز به پیشرانه V8 با قدرت ۵۵۰ اسب بخار از هر دوی آنها هیجان انگیزتر و سرزندهتر است.
پیشرانه V-6 با یک گیربکس ۸ سرعته دو کلاچه PDK همراه شده که امروزه در هر یک از انواع جدید پانامرا مورد استفاده قرار گرفته است. طبق اعلام رسمی شرکت سازنده، شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتربرساعت این خودرو معادل ۵.۲ ثانیه بوده و نتیجه حاصل از آزمون یک چهارم مایل نیز برابر ۱۳.۹ ثانیه است. اعداد فوق در صورتی عینیت مییابند که خودرو به پکیج اسپرت کرونو به مبلغ ۲۲۷۰ دلار تجهیز شده باشد.
اما باید بدانید که ما به ارقامی کمتر از این نیز دست یافتیم، به گونهای که شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت آن مساوی ۴.۷ ثانیه بوده و نتیجه تست 400 متر هم مساوی با ۱۳.۱ ثانیه در سرعت 172.2 کیلومتربرساعت شد. این ارقام حدود یک ثانیه بیشتر از رکورد پورشه911 نسخه ۹۹۱ است اما نسبت به خودروی ۹۹۳ کررا 4S مدل 1996 کمتر هستند.
رینگ های این خودرو از نوع ۲۰ اینچی آلیاژی به ارزش ۱۷۹۰ دلار هستند که با تایرهای پایلوت اسپرت۴ میشلین پوشانده شدهاند. میزان چسبندگی پانامرای مورد بررسی در پیست مخصوص معادل 0.97 جی است که تنها 0.02جی از رکورد پورشه ۹۱۱ تارگا4 جدید پایینتر است.
حین حرکت در مسیرهای کوهستانی اینطور احساس میشود که جثه خودرو نسبتا بزرگ بوده و مناسب حرکت در این گونه مسیرها نیست اما چسبندگی بسیار خوب پانامرا موجب میشود تا ضمن افزایش سرعت، به چابکی و تعادل پانامرا پی ببرید.
سامانه مدیریت پایداری پانامرا به صورت محافظهکارانهای تقویت شده و مانع بروز جنبههای اسپرت این خودرو میشود. اگرچه این سیستم در حالت اسپرت بخشندگی بیشتری از خود به نمایش میگذارد و اجازه هیجان بیشتر در طول رانندگی را صادر مینماید اما بهترین حالت زمانی است که سیستم کنترل پایداری را خاموش نموده و از عبور پرنشاط در مسیرهای پر پیچ و خم لذت ببرید.
با وجود سامانه دیفرانسیل عقب، طبیعتا نسخه پایه پورشه پانامرا 2018 فاقد گزینه انتقال نیرو به سمت چرخهای جلو به منظور عبور مناسبتر از پیچ است، اما با اندکی اعمال فشار کمتر بر روی پدال گاز میتوان به طرز بهتری از پیچ عبور نمود. با برخورداری از وزن 1915.5 کیلوگرم و طول 5.05 متری، این خودرو بیشتر مناسب مسیرهای مستقیم و موقعیتهای پرسرعت است تا جادههای پرپیچ و خم.
تعادل و پایداری خودرو در پیچ های متوسط مناسب بوده و با وجود فاصله محوری 2.95 متری آن، در عبور از پیچهای تند و باریک نیز به طرز شگفتانگیزی خوب عمل مینماید. خودروی مورد بررسی به سیستم سفارشی فرمانپذیری چرخهای عقب با بهای ۱۶۲0 دلار مجهز شده که منجر به واکنشهای سریعتر خودرو در عبور از مسیرهای منحنی شکل شده است.
توانایی ترمزها در توقف خودرو بسیار بیش از حد نیاز است. ترمزهای جلو به روتورهای خنک شونده 13.8 اینچی مجهز شدهاند و نمونههای عقب از انواع ۱۳ اینچی مشابه پورشه ۹۱۱ gts بهره میبرند. همچنین کالیپرهای جلو و عقب به ترتیب از نوع شش و چهار پیستون هستند. عملکرد سیستم ترمز در این آزمایش بسیار مطلوب بوده و با فشردن پدال ترمز در سرعت ۱۱۲ کیلومتر بر ساعت، پانامرا در فاصله 47.55 متری به طور کامل از حرکت باز ایستاد. احساسی که پدال ترمز به ویژه در مسیرهای کوهستانی به راننده منتقل مینماید، سرشار از اطمینان و قاطعیت است.
در حین رانندگی با این خودرو متوجه شدیم که دنده دوم برای عبور از پیچهای تنگ کمی سنگین بوده و در نتیجه گیربکس وارد دنده سوم شده و در ادامه سرعت دوران پیشرانه به زیر ۴۰۰۰ دور تقلیل مییابد.
حرکت خودرو در حالت نرمال، در مسیرهای شهری اندکی تنبل به نظر میرسد که البته راهی برای کاهش مصرف سوخت بوده و با درگیر نمودن حالت اسپرت، سریعا قابل تصحیح است. همچنین پورشه ادعا میکند که حداکثر سرعت 264 کیلومتربرساعت این خودرو در دنده ششم قابل حصول است چرا که ضرایب دو دنده آخر بیش از اندازه بلند هستند.
حجم مخزن سوخت پانامرا معادل 90 لیتر است که دامنه حرکت حدود 965 کیلومتر را برای آن فراهم خواهد نمود. میزان مصرف سوخت پانامرا که توسط تیم ما در این آزمایش برآورد شد، معادل 11.7 لیتر بر 100کیلومتر بود و این در حالی است که مصرف سوخت رسمی اعلام شده از سوی کمپانی سازنده برابر 9.8 واحد است. همچنین سامانه استاپ/استارت میتواند به کاهش مصرف سوخت در حالت نرمال کمک شایانی نماید. عملکرد سیستم فرمان نیز اگرچه خوب ارزیابی میشود اما احساسی که منتقل مینماید آنچنان درجه یک و تاثیرگذار نیست.
خودروی مورد بررسی با بهای 96,230 دلار به سامانه مدیریت تعلیق فعال پورشه با قیمت ۲۱۹۰ دلار مجهز شده که قادر به تغییر ارتفاع خودرو بسته به نوع حالت رانندگی انتخابی است.
در پایان، به نظر ما اگر بلیط بختآزمایی را برنده شدهاید بهتر است به سراغ نسخه چهارچرخ محرک Turbo S E-Hybrid Sport Turismo با قدرت ۶۸۰ اسب بخار و حداکثر سرعت 309 کیلومتربرساعت بروید. البته باید بدانید انتخاب مدل مذکور در حدود ۱۰۰هزار دلار بیشتر هزینه دربرخواهد داشت. در غیر این صورت بهتر است همین نسخه پایه پانامرا را در صدر لیست انتخابی خود قرار دهید، چرا که بسیار راحت و سریع بوده و به طور کلی میشود این خودرو را اسپرتترین سدان بزرگ آلمانی در ازای بهای پرداختی قلمداد نمود.
منبع: caranddriver