عقب افتادگی زیرساختی در تنها بندر اقیانوسی ایران؛ نیازمند اقدام جهشی نهادهای ترانزیتی

‌محسن محمدی معین در گفت وگو با خبرنگار ایسنا-‌ اظهار کرد: چابھار به لحاظ شرایط جغرافیایی و ژئوپلتیکی و قرار گرفتن در مبدا ورودی دریای عمان و اقیانوس ھند یکی از 10 بندر مھم جھان که قابلیت تبدیل شدن به بندری بزرگ را دارند، به شمار می‌رود و ویژگی خاص آن به عنوان یکی ازمحورھای استراتژیک مرکز ترانزیت به مقصد 24 کشور دنیا از جمله پاکستان، افغانستان و کشورھای آسیای میانه است.

وی افزود: این بندر در مسیر آبراه‌ھای بین المللی میان کشورھای عضو اکو و آ. سه. آن و دیگر کشورھای جھان مانند پلی برای ترانزیت و صادرات کالا و انرژی منطقه از موقعیت منحصربه فردی برخوردار است.

به گفته ‌معاون حمل ونقل وترانزیت سازمان منطقه آزاد چابهار، با آنکه چابهار مزیت‌های بی‌نظیر ژئوپلیتیکی دارد اما باتوجه به ناهماهنگی و تعلل میان دستگاه‌ها تغییر مزیت جغرافیایی چابهار و توجه به بازارهای هدف به سایر کریدورها بزرگترین تهدید موقعیت ترانزیتی این بندر به شمار می‌رود.

معین با اشاره به اینکه ترانزیت در کشور دچار یک مدیریت چند پارچه شده است، تصریح کرد: آنچه که امروز مورد نیاز ترانزیت کشور است، هماهنگی میان دستگاه‌های اجرایی است، چراکه هم اکنون عملکرد جزیره‌ای 27 دستگاه تصمیم گیرنده در حوزه ترانزیت روند فعالیت در این حوزه را با رکود مواجه کرده است.

وی تاکید کرد: البته برای هماهنگی در دستگاه‌های اجرایی در امر ترانزیت ستادی به ریاست معاون اول رییس جمهور تشکیل شده تا امور ترانزیت به شکل متفرق انجام نشود، هرچند هنوز تا هماهنگی کامل تمامی دستگاه‌ها فاصله زیادی داریم و می‌توان برای کریدورهای خاص ترانزیت مثلاً کریدور ترانزیتی چابهار - میلک‌، یک مدیریت واحد و محوری تعیین کرد تا فعالیت‌های دستگاه‌های مختلف اجرایی در اجرای پروژه‌های ملی و استانی را مدیریت و هماهنگ نماید.

انتهای پیام