گلایه یکی از بهترین بانوان فوتسالیست ایران از بی‌پولی و بی‌توجهی به فوتسال بانوان

سرویس ورزشی فردا: فرشته کریمی یکی از بهترین بانوان فوتسالیست کشورمان در حال حاضر محسوب می شود که چشم امید مسئولان فدراسیون فوتبال در مسابقات آسیایی بانوان آسیا در تایلند به اوست و البته همه رقبای تیم ملی کشورمان نیز از نام و بازی های او هراس دارند. خانم گل رقابتهای فوتسال بانوان در سطح داخلی و بین المللی درباره رقابتهای پیش رو و البته بخشی از سرگذشت زندگی خودش حرف زد و از آرزوهایش برای فوتسال بانوان و ادامه مسیر زندگی اش گفت. متن صحبتهای وی را در ادامه می خوانید:

فردا: در گروه سختی قرار گرفته اید؟

همه تیم ها قوی هستند و این ما هستیم که برای رسیدن به قهرمانی باید از هر حریفی عبور کنیم. هم ترکمنستان و هم ازبکستان تیم هایی هستند که فوتسال را بلدند و البته کمی هم فیزیکی کار می کنند. ما اگر دنبال تکرار قهرمانی هستیم باید از گروه مان صعود کنیم تا به فینال برسیم.

فردا: اردوی خوبی داشتید؟

اگر بگویم همه چیز عالی بود درست نیست. البته امکانات خوبی در اختیار بچه های تیم ملی گذاشته شده بود و تمرینات خوبی را هم پشت سرگذاشتیم.

فردا: مسابقه تدارکاتی به اندازه کافی برگزار کرده اید؟

- چند دیدار تدارکاتی خوب هم برگزار کردیم. مسابقات تدارکاتی ما برای این رقابت ها از مهر سال گذشته استارت خورد که ابتدا با ایتالیا دیدار داشتیم. دو بازی با روسیه برگزار کردیم که خیلی به تیم مان کمک کرد و در ادامه در ماه های بعد با چین و اوکراین هم مسابقه دادیم تا در نهایت به آمادگی بالایی برای رویارویی با رقبای آسیایی مان برویم. ما هم با تیم های اروپایی دیدار داشتیم هم با چین که از شرق آسیاست. در مجموع فکر می کنم بازیکنان تیم مان با آمادگی بالایی برای این رقابتها مهیا هستند و می خواهیم هرطور شده قهرمانی را بدست بیاوریم.

فردا: تغییراتی هم در تیم ملی بوجود آمده است؟

- بله! تقریبا نصف بازیکنانی که در دور قبلی این رقابتها با ما بودند امسال نیستند و ما اگر اشتباه نکنم میانگین سنی تیم مان 25 سال شده است که این برای چنین تورنمنتی خیلی خوب است.

فردا: خودت متولد چه سالی هستی و الان چند سال سن داری؟

- سال 1367 در تهران به دنیا آمدم و حدود 30 سال سن دارم.

فردا: شرایط خودت برای این رقابتها چطور است؟

- من هم هیچ مشکلی ندارم. مدتی پیش یک ضربخوردگی جزیی داشتم که البته با مراقبتهای پزشکی که داشتم این مشکل را با قدرت پشت سرگذاشتم و هیچ آسیب دیدگی برای رقابتها ندارم.

فردا: جرقه اولیه این که متوجه شدی به این رشته علاقه داری چه زمانی بود؟

- من این ورزش را در مدرسه شروع کردم. سال سوم راهنمایی بودم که آن را در وجودم حس کردم. البته این حس و حال از بچگی با من همراه بود.

فردا: چطور؟ کسی این را به تو گفته است؟

- بله! مادرم می گوید که من همیشه در اسباب بازی فروشی ها دنبال توپ بودم و هر زمان می خواستم یا می خواستند برایم یک اسباب بازی دخترانه مثل عروسک بخرند یک توپ هم تقاضا می کردم تا آن را هم برایم بگیرند. همین مسأله باعث تعجب بزرگترها می شد و مادرم می گوید که خیلی ها به شوخی درباره تو به من می گفتند که دخترت می خواهد فوتبالیست شود ولی کسی این را جدی نمی گفت تا اینکه بالاخره این اتفاق افتاد و پیش بینی ها به حقیقت پیوست.

فردا: در مدرسه و کلاس تان چند نفر مانند تو به این ورزش علاقه داشتند؟

- هیچ کس! باور می کنید؟ هیچکس با من بازی نمی کرد و همه دنبال بازی های دخترانه شان بودند. این موضوع سبب شده بود تا من در زنگهای تفریح یا ورزش تنها بمانم...

فردا: در مدرسه تنهایی بازی می کردی حوصله ات سر نمی رفت؟

- غیر از خودم یک نفر دیگر هم بود که با من بازی می کرد و از بس من به او شوت می زدم تصمیم گرفت دروازه بان شود(خنده).

فردا: فوتبال ورزش سنگین تر و سخت تری است یا فوتسال؟

- من هر دو را بازی کرده ام. البته فوتبال کمی سخت تر است و انرژی بیشتری را می طلبد. اما فکر می کنم که جذابیت های آن به مراتب بیشتر از فوتسال است.

فردا: در فوتسال بانوان پول هست؟ مثلا مانند فوتبال یا فوتسال آقایان؟

- اصلا اینطور نیست. فقط دو سه تا باشگاه هستند که پول می دهند و باقی باشگاهها تیم های بانوان شان را مجانی اداره می کند و یا اصلا تیمی ندارند.

فردا: چند خواهر و برادر داری؟

- 4 خواهر دارم و 3 برادر که کلا 8 تا بچه می شویم. من دختر آخر خانواده ام و یک دااش کوچکتر هم دارم.

فردا: اوقات فراغتت را چطور سپری می کنی؟

- قبلا که کلاس زبان می رفتم چون می خواستم زمانی که بیرون از ایران هستم و با تیم ملی به خارج از کشور می روم مشکلی برای برقراری ارتباط با دیگران نداشته باشم.

فردا: سازی هم می زنی؟

- بله در دوران نوجوانی ام علاقه زیادی به نواختن گیتار داشتم و به همین خاطر در کلاس ها این ساز هم شرکت می کردم و کلی هم آهنگ بلدم که با گیتار بزنم.

فردا: فیلم هم نگاه می کنی؟

- کلا طرفدار فیلمهایی هستم که بیشتر آقایان دوست دارند. من فیلمهای پلیسی را خیلی دوست دارم و بیشتر آنها را نگاه می کنم.

فردا: نوع لباس پوشیدنت هم مانند علاقه ات به فوتبال پسرانه است؟

- خیر! اتفاقا هر بار که از مهمانی به اردو می رفتم بچه ها از دیدم من تعجب می کردند چون من خارج از محیط فوتبال رفتاری صددرصد دخترانه دارم و در لباس هایم هم همینطور. هر چیزی جای خودش را دارد.

فردا: هرگز نگران آسیب دیدگی از ناحیه صورت و از دست دادن زیبایی ات نبودی؟

- به هر حال خانمها روی این موضوع تا حدی حساس تر از آقایان هستند. خب طبیعی است که من هم چنین حساسیتی را دارم و برای همین مراقب خودم هستم و با ملاحظه فوتبال بازی می کنم.

فردا: اگر 10 میلیارد پول داشته باشی با آن چه می کنی؟

- حتما یک باشگاه فوتبالی برای بانوان راه می اندازم و خودم هم مدیرعاملش می شوم. چندتا مربی خوب می آورم و کاری می کنم که فوتبال بانوان به جایگاه واقعی اش در منطقه و آسیا و حتی جهان برسد.

فردا: برای خودت خرجش نمی کردی؟

- وقتی مدیرعامل باشید یعنی اینکه خیلی اوضاع مالی تان خوب است دیگر...پس یعنی در آن صورت خوب هم زندگی می کردم. ولی در کل دوست دارم به دخترانی که کمتر به آنها توجه می شود رسیدگی می کردم.

فردا: آرزویت چیست؟

- اینکه روزی برسد فوتسال و فوتبال بانوان ایران هم مانند الان که تیم ملی مان در جام جهانی حضور پیدا کرده است به مدارج بالای ورزشی برسد.