دعای حرز امام جواد (ع) برای دفع بلا و دفع چشم زخم

دعای حرز امام جواد (ع)

این دعا خواص فراوانی دارد و توضیحات کاملی در مورد دعای امام جواد (ع) در اینجا داده شده است. دعای حرز امام جواد «ع» برای برای باطل کردن سحر و طلسم بسیار مفید است. مشهور ترین حرز برای دفع بلایای زمینی و آسمانی حرز امام جواد «ع» است. امام جواد «ع» درباره این حرز می فرمایند: خود رابه این دعا، حرز کن که اگر همه ی اهل زمین علیه تو قیام کنند، از همه ی آنها ایمن باشی.

خواص حرز امام جواد «ع»

با توجه به متن حرز امام جواد «ع» میتوان به این نتیجه رسید که این دعا برای رفع بلاهای زیر کاربرد دارد:

فاصله گرفتن نگاه و زبان سوء دشمن

دفع شرور مردم و سلاطین و شیاطین و جنیان و غولان

دفع چشم زخم

دفع سحر و جادو

حفظ از فریب و دشمنی و حیله

حفظ از جراحت و فساد و غرق شدن و هلاکت و شکست خوردن

حفظ آبرو

حفظ از قتل و انتقام و قطع شدن

حفظ از بیماری و ناخوشی و اذیت

حفظ از فقر و گرسنگی و عطش

حفظ از وسوسه

حفظ از نقصان در دین و معیشت در زندگی

و…

منبع موثق حرز امام جواد «ع»

حرز امام جواد «ع» را سید بن طاووس در صفحه ۳۹ کتاب شریف مهج الدعوات و منهج العبادات آورده است و مرحوم مجلسی نیز در بحار الانوار جلد ۹۱ صفحه ۳۵۴ این حرز را از ایشان نقل کرده است. خواندن و به همراه داشتن حرز امام جواد «ع» بسیار موثر است و سفارش فراوانی به خواندن آن شده است؛

سید بن طاووس:

روایت است به برکت این حرز، مامون در همه ی جنگ های‌ با روم پیروز شد.

علامه مجلسی:

سحر به عوذات «دعاهای ماثور مثل دعای حرز امام جواد» و آیات و توکل بر خدا دفع می‌شود.

علامه سید بحرالعلوم:

حدیث حرز امام جواد «ع» مشهور است و مؤید جواز گذاشتن دعا در قاب نقره ای است.

آیت الله سید علی قاضی:

حرز امام جواد «ع» که باید به بازو بسته شود و خاصیت آن، «خصوصا برای باطل کردن سحر و طلسم» فقط درصورت بسته‌شدن به بازوی راست است.

آیت الله بهجت:

برای جلوگیری از چشم زخم یا باطل شدن سحر همراه داشتن حرز امام جواد مفید است.

آیت الله خرازی:

یادم می‌آید که حتی از قبل انقلاب این حرز بین بزرگان مشهور و مشهور بود.

مرحوم آیت الله بهاءالدینی:

دیدم که فردی با سنگ بزرگ بر سر فردی زد ولی اتفاقی برای آن فرد نیفتاد زیرا حرز امام جواد همراه او بود.

“بسم الله الرحمن الرحیم”

یا نُورُ یا بُرْهانُ یا مُبینُ یا مُنیرُ یا رَبِّ اِکْفِنى الْشُّرُورَ وَ افاتِ الدُّهُورِ وَ اَسْئَلُکَ النَّجاةَ یَوْمَ یُنْفَخُ فِى الصُّورِ

اى نور و اى دلیل روشن و اى آشکارکننده اى نوربخش پروردگارا کفایتم کن از شرور و آفات روزگار واز تو خواهم رهایى را در روزى که دمیده شود در صور

امام جواد «ع» :
خود رابه این دعا حرز کن که اگر لشکرهای روم و ترک را ملاقات کنی و همگی به همراه جمیع اهل زمین علیه تو قیام کنند، از ایشان به تو بدی نرسد و از همه ی آنها ایمن باشی.

آیت الله بهجت می فرمایند:
من در مورد ختومات از استادم «مرحوم آیت الله قاضی» چیزی نمی پرسیدم، اما گاهی خود ایشان می فرمودند. از جمله سه عمل را:

اول حرز امام جواد«ع» که باید به بازو بسته شود و خاصیت آن « خصوصا برای باطل کردن سحر و طلسم» فقط درصورت بسته شدن به بازوست…

خواص حرز امام جواد «ع»

الف»دفع بلایا:
در میان ادعیه و احراز معروفترین حرز برای دفع بلا حرز امام جواد «ع» است.با توجه به متن حرز شاید بتوان از مصادیق دفع بلا مواردی را نام برد از جمله:فاصله گرفتن نگاه و زبان سوء دشمن دفع شرور مردم، سلاطین،شیاطین، جنیان،غولان،حفظ از فریب و دشمنی و حیله، حفظ از جراحت و فساد و غرق شدن و هلاکت و شکست خوردن، حفظ آبرو ،حفظ از قتل و انتقام و قطع شدن، حفظ از بیماری وناخوشی وآزار، حفظ از فقر و گرسنگی و عطش،حفظ از وسوسه،حفظ از نقصان در دین و معیشت در زندگی و…

ب»دفع چشم زخم:
امام صادق«ع»:«اگر نبش قبر برای شما ممکن بود«و علت مرگ ها را می فهمیدید »برای شما آشکار می شدکه علت بیشتر مرگها چشم زخم است» وهمچنین از پیامبر اکرم«ص»نقل شده است:«که چشم زخم مرد را در قبر وشتر را در دیگ قرار میدهد.»شاید بتوان یکی از مهم‌ترین اثرات این حرزبرای دفع چشم زخم تجربه شده است.

ج»دفع سحروجادو:
شیخ بهایی در تعریف سحر اینچنین می‌گوید: تمزیج قوای عالیه فعاله با سافله منفعله سحر می باشد.

و علامه مجلسی در مورد تأثیرسحر می‌گوید:
انچه برای ما از آیات و روایات معلوم شد این است که برای سحر یک نوع تأثیر آن هم در بعضی آن هم در بعضی از اشخاص و ابدان«ج بدن»است مثل ایجاد دوستی و عداوت و اندوه و شادی «بحارج 60 ص 31».

وهمچنین میگوید:سحر به عوذات «دعاهای مأثور مثل حرز امام جواد «ع» »و آیات و به امید خدا دفع می‌شوند «بحار ج60 ص41»

آیت الله بهجت می فرمایند:«برای پیشگیری از چشم زخم یا باطل شدن سحرهمراه داشتن حرز امام جواد«ع»مفید است«گوهرهای حکیمانه ص13»

استاد احمد عابدی، استاد حوزه علمیه قم با اشاره به داستان حرز امام جواد«ع»؛ شرایط و کیفیت نگارش این حرز مشهور را تبیین کرد.

عابدی اظهار داشت: شافعی درکتاب الحیوان جائز خود میگوید که قبر امام جواد«ع» و امام موسی کاظم«ع» در بغداد پادزهر هر دردی است.

او با تصریح به این که همه ی امامان شیعه حرز دارند، افزود: یک سری حرزهایی از ائمه«ع» نقل شده است مانند حرز حضرت زهرا، حرز یمانی منسوب به امیرالمومنین«ع»؛ حرز حضرت خدیجه و… دراین میان حرز امام جواد«ع» از معروفیت بیشتری برخوردار است.

استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: «ورد» به معنای آن است که یک آیه قرآن یا سوره ای را فردی مرتب بخواند، اما «حرز» در معنای لغوی یعنی ذکر یا دعا یا شیء که انسان برای محافظت از چشم زخم یا دشمن یا خطر همیشه همراه خود دارد؛ تنها حرز گاهی ذکر خدا و گاهی یک شیء است اما اگر فقط دعا بود به آن«تعویض» میگویند.

او ابراز داشت: حرز امام جواد به قدری در تاریخ مشهور است که وقتی دو نفر باهم رفیق باشند و از یک دیگر جدا نشوند میگویند گویا این حرز جواد دیگری است چون همه ی مردم اعم از شیعه و سنی، حرز امام جواد«ع» را همراه خود داشتند.

عابدی داستان حرز امام جواد«ع» را آن گونه میگوید: حرز امام جواد در اصل آن گونه است که امام جواد با دختر خلیفه ازدواج کرده بود که البته زن خوبی نبود و امام جواد را اذیت میکرد.

روزی ام عیسی گفت که زنی نزد من آمد و احوالپرسی کرد و گفت که من زن امام جواد هستم. ام عیسی خیلی ناراحت میشود و نزد مامون می‌رود و به پدرش می‌گوید که امام جواد ازدواج کرده است، مامون ناراحت شده و با شمشیر به خانه امام جواد می‌رود و شروع به شمشیرزدن می‌کند ام عیسی بنا به گریه می‌گذارد و اظهار ندامت میکند بعد مامون در حال مستی بودو بر می‌گردد و ام عیسی هم به خانه نمی‌آید فردا صبح وقتی مامون به هوش می‌آید، ام عیسی به او می‌گوید تو فرزند رسول خدا را کشتی.مامون ناراحت میشود و می‌گوید که ننگ ابدی را برای خاندان خود خریدیم.

دستور می‌دهند که دنبال تشییع جنازه باشید. خادمی می‌آید و میگوید من از نزد امام جواد می‌آیم. این ها تعجب کرده و می‌بینند که امام جواد سالم است. یاسر به امام جواد میگوید که یابن رسول الله این لباس که پوشیدی به من بده که برای کفن خود داشته باشم.

امام وقتی لباس را از تن خود در می آورد می‌بیند هیچ آثاری از زخم به تن ایشان نیست. امام جواد می فرماید من حرزی همراه خود دارم. مامون میگوید آن حرز رابه من بده و امام جواد آن حرز رابه مامون میدهد. شروع حرز از همینجاست.

او افزود: این خطهایی که در حرز امام جواد«ع» دیده میشود در حقیقت نام خداوند است و لذا باید با قلم مسلمانی نوشته شود و لذا اگر با خودکار و خودنویس نوشته شود، اثر ندارد چون نوک آنها فلز ساخت کفار است و لذا حتماً باید با مداد یا نی های‌ ساخت مسلمانان نوشته شود و نیز جوهر آن باید از مسلمان باشد.

استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: حتی کاغذ آن باید مسلمانی باشد مثلاً این کاغذهای کاهی ساخت داخل است اما کاغذهای سفید ساخت کفار است و لذا اثر نمیکند بنابر این هم قلم، هم مرکّب و هم کاغذ باید ساخت مسلمان باشد.

او در مورد آداب نوشتن حرز امام جواد«ع» نیز گفت: اولا باید با وضو و رو به قبله نوشته شود و این حروف و اعداد دقیقا درست نوشته شود. عده ای از این حرزها را روی انگشتر و پارچه و کاغذ مینویسند گاهی هم به پیشانی مینویسند مخصوصا برای کودکان.

عجیبتر این که وهابی ها به اسم «الرقیه و الطمائم» کتابی دراین باب نوشتند و با این که حرز را شرک میدانند اما حرز امام جواد و امام علی را قبول دارند و می کویند شرک نیست بلکه توحید است.حتی پاسکال همواره حرز امام جواد«ع» را همراه خود داشته است.

متن حرز امام جواد «ع»

در منابع روایی برای امام جواد دو حرز بیان شده است. یکی از این حرزها چنین است:

یَا نُورُ یَا بُرْهَآنُ یَا مُبِینُ یَا مُنِیرُ یَا رَبِّ اکْفِنِی الشُّرُورَ وَ آفَاتِ الدُّهُورِ وَ أَسْأَلُکَ النَّجَاةَ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّور

اما حرز دیگری که از امام جواد رسیده و مهم تر و مشهورتر است و آن آثاری که در بالا گفته شد علی الظاهر مربوط به حرز زیر می باشد:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ الرَّحْمـنِ الرَّحِیمِ مَالِکِ یوْمِ الدِّینِ إِیاکَ نَعْبُدُ و إِیاکَ نَسْتَعِینُ اهدِنَــــا الصِّرَاطَ المُستَقِیمَ صِرَاطَ الَّذِینَ أَنعَمتَ عَلَیهِمْ غَیرِ المَغضُوبِ عَلَیهِمْ وَلاَ الضَّالِّینَ أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَکُمْ ما فِی الْأَرْضِ وَ الْفُلْکَ تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَ یمْسِکُ السَّماءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُفٌ رَحِیمٌ‏ اللَّهُمَّ أَنْتَ الْوَاحِدُ الْمَلِکُ الدَّیانُ‏ یوْمَ الدِّینِ تَفْعَلُ مَا تَشَاءُ بِلَا مُغَالَبَةٍ وَ تُعْطِی مَنْ تَشَاءُ بِلَا مَنٍّ وَ تَفْعَلُ مَا تَشَاءُ وَ تَحْکُمُ مَا تُرِیدُ وَ تُدَاوِلُ الْأَیامَ بَینَ النَّاسِ وَ تُرْکِبُهُمْ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْمَکْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ الْمَجْدِ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْمَکْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ السَّرَائِرِ السَّابِقِ الْفَائِقِ الْحَسَنِ الْجَمِیلِ النَّضِیرِ رَبَّ الْمَلَائِکَةِ الثَّمَآنِیةِ وَ الْعَرْشِ الَّذِی لَا یتَحَرَّکُ وَ أَسْأَلُکَ بِالْعَینِ الَّتِی لَا تَنَامُ وَ بِالْحَیاةِ الَّتِی لَا تَمُوتُ وَ بِنُورِ وَجْهِکَ الَّذِی لَا یطْفَأُ وَ بِالاسْمِ الْأَکْبَرِ الْأَکْبَرِ الْأَکْبَرِ وَ بِالاسْمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الَّذِی هُوَ مُحِیطٌ بِمَلَکُوتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ بِالاسْمِ الَّذِی أَشْرَقَتْ بِهِ الشَّمْسُ وَ أَضَاءَ بِهِ الْقَمَرُ وَ سُجِّرَتْ بِهِ الْبُحُورُ وَ نُصِبَتْ بِهِ الْجِبَالُ وَ بِالاسْمِ الَّذِی قَامَ بِهِ الْعَرْشُ وَ الْکُرْسِی وَ بِاسْمِکَ الْمَکْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ الْعَرْشِ وَ بِاسْمِکَ الْمَکْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ الْعِزَّةِ وَ بِاسْمِکَ الْمَکْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ الْعَظَمَةِ وَ بِاسْمِکَ الْمَکْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ الْبَهَاءِ وَ بِاسْمِکَ الْمَکْتُوبِ عَلَى سُرَادِقِ الْقُدْرَةِ وَ بِاسْمِکَ الْعَزِیزِ وَ بِأَسْمَائِکَ الْمُقَدَّسَاتِ الْمُکَرَّمَاتِ الْمَخْزُونَاتِ‏ فِی عِلْمِ الْغَیبِ عِنْدَکَ وَ أَسْأَلُکَ مِنْ خَیرِکَ خَیراً مِمَّا أَرْجُو وَ أَعُوذُ بِعِزَّتِکَ وَ قُدْرَتِکَ مِنْ شَرِّ مَا أَخَافُ وَ أَحْذَرُ وَ مَا لَا أَحْذَرُ یا صَاحِبَ مُحَمَّدٍ یوْمَ حُنَینٍ وَ یا صَاحِبَ عَلِی یوْمَ صِفِّینَ أَنْتَ یا رَبِّ مُبِیرُ الْجَبَّارِینَ وَ قَاصِمُ الْمُتَکَبِّرِینَ أَسْأَلُکَ بِحَقِ‏ طه‏ وَ یس وَ الْقُرْآنِ الْحَکِیمِ‏ وَ الْفُرْقَآنِ الْحَکِیمِ أَنْ تُصَلِّی عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَشُدَّ بِهِ عَضُدَ صَاحِبِ هَذَا الْعَقْدِ وَ أَدْرَأُ بِکَ فِی نَحْرِ کُلِّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ وَ کُلِّ شَیطَآنٍ مَرِیدٍ وَ عَدُوٍّ شَدِیدٍ وَ عَدُوٍّ مُنْکَرِ الْأَخْلَاقِ وَ اجْعَلْهُ مِمَّنْ أَسْلَمَ إِلَیکَ نَفْسَهُ وَ فَوَّضَ إِلَیکَ أَمْرَهُ وَ أَلْجَأَ إِلَیکَ ظَهْرَهُ اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ الَّتِی ذَکَرْتَهَا وَ قَرَأْتَهَا وَ أَنْتَ أَعْرَفُ بِحَقِّهَا مِنِّی‏ وَ أَسْأَلُکَ یا ذَا الْمَنِّ الْعَظِیمِ وَ الْجُودِ الْکَرِیمِ وَلِی الدَّعَوَاتِ الْمُسْتَجَابَاتِ وَ الْکَلِمَاتِ التَّامَّاتِ وَ الْأَسْمَاءِ النَّافِذَاتِ وَ أَسْأَلُکَ یا نُورَ النَّهَارِ وَ یا نُورَ اللَّیلِ وَ نُورَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ نُورَ النُّورِ وَ نُوراً یضِی‏ءُ بِهِ کُلُّ نُورٍ یا عَالِمَ الْخَفِیاتِ کُلِّهَا فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاءِ وَ الْجِبَالِ: وَ أَسْأَلُکَ یا مَنْ لَا یفْنَى وَ لَا یبِیدُ وَ لَا یزُولُ وَ لَا لَهُ شَی‏ءٌ مَوْصُوفٌ وَ لَا إِلَیهِ حَدٌّ مَنْسُوبٌ وَ لَا مَعَهُ إِلَهٌ وَ لَا إِلَهَ سِوَاهُ وَ لَا لَهُ فِی مُلْکِهِ شَرِیکٌ وَ لَا تُضَافُ الْعِزَّةُ إِلَّا إِلَیهِ وَ لَمْ یزَلْ بِالْعُلُومِ عَالِماً وَ عَلَى الْعُلُومِ وَاقِفاً وَ لِلْأُمُورِ نَاظِماً وَ بِالْکَینُونِیةِ عَالِماً وَ لِلتَّدْبِیرِ مُحْکِماً وَ بِالْخَلْقِ بَصِیراً وَ بِالْأُمُورِ خَبِیراً أَنْتَ الَّذِی خَشَعَتْ لَکَ الْأَصْوَاتُ وَ ضَلَّتْ فِیکَ الْأَوْهَامُ‏ وَ ضَاقَتْ دُونَکَ الْأَسْبَابُ وَ مَلَأَ کُلَّ شَی‏ءٍ نُورُکَ وَ وَجِلَ کُلُّ شَی‏ءٍ مِنْکَ وَ هَرَبَ کُلُّ شَی‏ءٍ إِلَیکَ وَ تَوَکَّلَ کُلُّ شَی‏ءٍ عَلَیکَ وَ أَنْتَ الرَّبِیعُ فِی جَلَالِکَ وَ أَنْتَ الْبَهِی فِی جَمَالِکَ وَ أَنْتَ الْعَظِیمُ فِی قُدْرَتِکَ وَ أَنْتَ الَّذِی لَا یدْرِکُکَ شَی‏ءٌ وَ أَنْتَ الْعَلِی الْکَبِیرُ الْعَظِیمُ وَ مُجِیبُ الدَّعَوَاتِ قَاضِی الْحَاجَاتِ مُفَرِّجُ الْکُرُبَاتِ وَلِی النَّقِمَاتِ‏ یا مَنْ هُوَ فِی عُلُوِّهِ دَآنٍ وَ فِی دُنُوِّهِ عَالٍ وَ فِی إِشْرَاقِهِ مُنِیرٌ وَ فِی سُلْطَآنِهِ قَوِی وَ فِی مُلْکِهِ عَزِیزٌ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ احْرُسْ صَاحِبَ هَذَا الْعَقْدِ وَ هَذَا الْحِرْزِ وَ هَذَا الْکِتَابِ بِعَینِکَ الَّتِی لَا تَنَامُ وَ اکْنُفْهُ‏ بِرُکْنِکَ الَّذِی لَا یرَامُ وَ ارْحَمْهُ بِقُدْرَتِکَ عَلَیهِ فَإِنَّهُ مَرْزُوقُکَ‏ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ الَّذِی لَا صَاحِبَةَ لَهُ وَ لَا وَلَدَ بِسْمِ اللَّهِ قَوِی الشَّأْنِ عَظِیمِ الْبُرْهَآنِ شَدِیدِ السُّلْطَآنِ مَا شَاءَ اللَّهُ کَآنَ وَ مَا لَمْ یشَأْ لَمْ یکُنْ أَشْهَدُ أَنَّ نُوحاً رَسُولُ اللَّهِ وَ أَنَّ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلُ اللَّهِ وَ أَنَّ مُوسَى کَلِیمُ اللَّهِ وَ نَجِیهُ وَ أَنَّ عِیسَى ابْنَ مَرْیمَ‏ رُوحُ اللَّهِ‏ وَ کَلِمَتُهُ‏ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیهِ وَ عَلَیهِمْ أَجْمَعِینَ وَ أَنَّ مُحَمَّداً ص خَاتَمُ النَّبِیینَ لَا نَبِی بَعْدَهُ‏ وَ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ السَّاعَةِ الَّتِی یؤْتَى فِیهَا بِإِبْلِیسَ اللَّعِینِ یوْمَ الْقِیامَةِ وَ یقُولُ اللَّعِینُ فِی تِلْکَ السَّاعَةِ وَ اللَّهِ مَا أَنَا مُهَیجُ مَرَدَةٍ اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‏ وَ هُوَ الْقَاهِرُ وَ هُوَ الْغَالِبُ لَهُ الْقُدْرَةُ السَّابِقَةُ وَ هُوَ الْحَکِیمُ الْخَبِیرُ اللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ کُلِّهَا وَ صِفَاتِهَا وَ صُورَتِهَا وَ هِی

سُبْحَآنَ اللَّهِ الَّذِی خَلَقَ الْعَرْشَ وَ الْکُرْسِی وَ اسْتَوَى عَلَیهِ أَسْأَلُکَ أَنْ تَصْرِفَ عَنْ صَاحِبِ کِتَابِی هَذَا کُلَّ سُوءٍ وَ مَحْذُورٍ فَهُوَ عَبْدُکَ وَ ابْنُ عَبْدِکَ وَ ابْنُ أَمَتِکَ وَ أَنْتَ مَوْلَاهُ فَقِهِ اللَّهُمَّ یا رَبِّ ادْفَعْ عَنْهُ الْأَسْوَاءَ کُلَّهَا وَ اقْمَعْ عَنْهُ أَبْصَارَ الظَّالِمِینَ وَ أَلْسِنَةَ الْمُعَآنِدِینَ وَ الْمُرِیدِینَ لَهُ السُّوءَ وَ الضَّرَّ وَ ادْفَعْ عَنْهُ کُلَّ مَحْذُورٍ وَ مَخُوفٍ وَ أَی عَبْدٍ مِنْ عَبِیدِکَ أَوْ أَمَةٍ مِنْ إِمَائِکَ أَوْ سُلْطَآنٍ مَارِدٍ أَوْ شَیطَآنٍ أَوْ شَیطَآنَةٍ أَوْ جِنِّی أَوْ جِنِّیةٍ أَوْ غُولٍ أَوْ غُولَةٍ أَرَادَ صَاحِبَ کِتَابِی هَذَا بِظُلْمٍ أَوْ ضَرٍّ أَوْ مَکْرٍ أَوْ مَکْرُوهٍ أَوْ کَیدٍ أَوْ خَدِیعَةٍ أَوْ نِکَایةٍ أَوْ سِعَایةٍ أَوْ فَسَادٍ أَوْ غَرَقٍ أَوِ اصْطِلَامٍ أَوْ عَطَبٍ أَوْ مُغَالَبَةٍ أَوْ غَدْرٍ أَوْ قَهْرٍ أَوْ هَتْکِ سِتْرٍ أَوِ اقْتِدَارٍ أَوْ آفَةٍ أَوْ عَاهَةٍ أَوْ قَتْلٍ أَوْ حَرَقٍ أَوِ آنْتِقَامٍ أَوْ قَطْعٍ أَوْ سِحْرٍ أَوْ مَسْخٍ أَوْ مَرَضٍ أَوْ سَقَمٍ أَوْ بَرَصٍ أَوْ جُذَامٍ أَوْ بُؤْسٍ أَوْ فَاقَةٍ أَوْ آعَةٍ أَوْ سَغَبٍ أَوْ عَطَشٍ أَوْ وَسْوَسَةٍ أَوْ نَقْصٍ فِی دِینٍ أَوْ مَعِیشَةٍ فَاکْفِنِیهِ بِمَا شِئْتَ وَ کَیفَ شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ‏ إِنَّکَ عَلى‏ کُلِ‏شَی‏ءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً کَثِیراً وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِی الْعَظِیمِ‏ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ‏ یا مَشْهُوراً فِی السَّمَاوَاتِ یا مَشْهُوراً فِی الْأَرَضِینَ یا مَشْهُوراً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ جَهَدَتِ الْجَبَابِرَةُ وَ الْمُلُوکُ عَلَى إِطْفَاءِ نُورِکَ وَ إِخْمَادِ ذِکْرِکَ فَأَبَى اللَّهُ إِلَّا أَنْ یتِمَّ نُورَکَ وَ یبُوحَ بِذِکْرِکَ‏ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ

جایگاه حرز امام جواد علیه السلام در نزد علما

مرحوم بهاءالدینی «رحمه الله» میگوید: دیدم که فردی با سنگ بزرگ بر سر فردی زد ولی اتفاقی برای آن فرد نیفتاد؛ زیرا حرز امام جواد «علیه السلام» همراه او بود «به نقل از حجت الاسلام و المسلمین فرحزاد».

آیت الله بهجت«ره»: برای پیشگیری از چشم زخم یا باطل شدن سحر، همراه داشتن حرز امام جواد«علیه السلام» مفید است «گوهرهای حکیمانه، ص۱۳».

حتی در زمینه حرز، سید بن طاووس«ره» کتابی به رشته تالیف درآورده به نام «مهج الدعوات» که مشتمل بر حرز چهارده معصوم و حرز ام المومنین خدیجه کبری و اصحاب و بزرگان است.

فرق حرز، ذکر، ورد، تعویذ

ذکر: یاد خدا است؛ مثل گفتن سبحان الله و الله اکبر و…

ورد: به یک آیه یا سوره که همیشه خوانده شود گفته می‌شود و همه ی ائمه علیهم السلام ورد داشتند.

حرز: ذکر یا دعا یا حتی شعری که به منظور محافظت از دشمن یا خطر یا چشم زخم همیشه همراه خود داشته باشند. «البته حرز ممکن است شیء باشد؛ مثلاً سنگ عقیق و… اما اگر فقط دعا باشد تعویذ یا عوذ خوانده میشود و اگر گاهی دعا یا ذکر و گاهی شیء باشد حرز نامیده می‌شود».«به نقل از آیت الله پزشک احمد عابدی»

ماجرای عجیب حرز جواد الائمه علیه السلام

ام عیسی دختر مامون و همسر امام جواد علیه السلام است. او زن بدی بودو امام جواد را بسیار اذیت میکرد. روزی زنی آمد و گفت من زن جوادم! ام عیسی خشمگین شد و نزد پدرش مامون رفت و شکایت کرد. مامون که مست بود به غلامش یاسر دستور داد شمشیر را بیاورد. پس مامون به منزل امام جواد رفت و امام را قطعه قطعه کرد! وقتی مامون به هوش آمد دخترش ماوقع را برای او گفت و مامون گفت: اگر من اینکار را کرده باشم این یک ننگ ابدی است.

دراین لحظه یاسر آمد و گفت: جواد زنده است و برای خاطرجمعی یاسر به امام گفته بود لباست را تبرکا به من بده ولی در واقع منظورش دیدن وضعیت بدن امام بودو دیده بود که بدن امام کاملا سالم است.

امام فرمود: علت این که آسیبی به من نرسید همراه داشتن حرز است. حتی وقتی امام شهید شد ام عیسی گریه کرد به او گفتند تو که خیلی امام جواد را اذیت می‌کردی پس چرا آن گونه گریه می‌کنی؟

او در پاسخ قصه حرز امام جواد را بعنوان کرامتی که ازآن حضرت دیده بود بیان داشت. مامون حرز را از امام خواست و امام حرز رابه مامون داد «منبع: سید بن طاووس رحمه اللّه درمهج الدعوات این ماجرا را از ابونصر همدانى و او از حکیمه دختر امام محمّد تقى علیه السلام نقل نموده است».

نکات مهم هنگام نوشتن حرز

این حرز حتماً باید با کاغذ و قلمی که ساخته مسلمانان است نوشته شود و الا اثری نخواهد داشت «مثلاً با نی و جوهر یا چوب کبریت و زعفران و پوست یا کاغذ کاهی یا روی پارچه نوشته شود یا با انگشت روی پیشانی بنویسد».

حتماً نویسنده با وضو و رو به قبله باشد و حروف کامل نوشته شوند؛ مثلاً نون را نکشد و دقیقا به آن شکم بدهد و هکذا سایر حروف «به نقل از آیه الله پزشک احمد عابدی».

و چون خواهد که بر بازو بندد وضـوى کـامل بگیرد و چهار رکعت نماز بخواند، در هر رکعت«حمد» یک مرتبه و «آیـه الکـرسـى» و «شـهـداللّه» و «والشمس و ضحیها» و «اللیـل» و «تـوحـیـد» هر کدام را هفت مرتبه و چون از نماز فارغ شود بر بـازوى راسـت خـود بـنـدد تـا در مـحـل سـخـتـی هـا و تـنـگـی هـا بـه حـول و قـوه خـدا سـالم مـانـد.