چرا حاکمیت را تروریست پرور می دانیم؟

ارایه ی اسناد مکتوب دال بر تروریست‌ پروری حاکمان نه ممکن‌ است و نه لازم، همین کافی‌ است تا به عملکردهای زمامداران در نوع برخورد آنها با تروریست‌ های رنگارنگ به علت علایق قومی و انگیزه‌ های تباریشان نگاهی داشته‌ باشیم.

نوازش تروریست‌ها به گونه‌ های مختلف از یک‌ طرف و تضعیف نیروهای امنیتی به شیوه‌های گوناگون از سوی‌ دیگر باعث تقویت، جسارت و نیرومندی عناصر خرابکار و معاند شده‌ است. عملکرد تبار‌گرایانه و نژادپرستانه مطلق حاکمان در قالب تفکر منحط حذف دیگران باعث شکاف‌ های بزرگ و خطرناک سیاسی و اجتماعی شده و میزان حمایت اقشار مختلف مردم کشور را از حکومت کاسته و مشروعیت آن‌ را به حداقل تقلیل داده‌ است.

در نتیجه اینها و ده‌ها مورد دیگر باعث آن‌ شده تا تروریست‌ ها هم از لحاظ فکری و هم از نظر توسعه ساحه نفوذ و سلطه بر جغرافیای وسیع در سطح کشور به موفقیت‌ هایی دست یابند. با این وصف آیا «تروریست‌ پروری» شاخ و دم دارد؟

سلمانعلی ارزگانی