غزل شماره 132 حافظ: به آب روشن می عارفی طهارت کرد

غزل شماره 132 حافظ در اوایل حکومت امیر مبارز الدین سروده شده است و به مقابله با ریاکاران و زاهدنماها می‌پردازد. این حاکم جبار خود در مسجد جامع حاضر و نماز ظهر و نماز جمعه را می‌خوانده است. حافظ در ابیات آغازین عارف و خداشناس واقعی را فردی می‌داند که به میکده می‌رود و با شراب که نزد زاهدان نجس است، خود را طهارت می‌کند.

ستاره | سرویس فرهنگ و هنر

به آب روشن می عارفی طهارت کرد

علی الصباح که میخانه را زیارت کرد

همین که ساغر زرین خور نهان گردید

هلال عید به دور قدح اشارت کرد

خوشا نماز و نیاز کسی که از سر درد

به آب دیده و خون جگر طهارت کرد

امام خواجه که بودش سر نماز دراز

به خون دختر رز خرقه را قصارت کرد

دلم ز حلقه زلفش به جان خرید آشوب

چه سود دید ندانم که این تجارت کرد

اگر امام جماعت طلب کند امروز

خبر دهید که حافظ به می طهارت کرد

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

تعبیر فال حافظ شما

از خدای بزرگ دوری نکن و رو به او آور، آنگاه می‌بینی که چطور قلب و روحت آرام می‌گیرند. به زودی خبری خوش دریافت خواهی کرد که یا بیماری در آن شفا پیدا می‌کند و یا گمشده‌ای پیدا و قرضی ادا می‌گردد. صداقت رمز موفقیت توست و با دوستان واقعیت صادق و یکرنگ باش.

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

شاهد فال:

غزل شماره 133 - صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه گوناگون

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!