غزل شماره 172 حافظ: مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

غزل شماره 172 حافظ می‌گوید که سبب شکست شاه شجاع و بازگشت مجدد او را همه کس درک نمی‌کنند و پاره‌ای از اشتباهات سیاسی مسبب آن بوده است. با این حال حافظ سرودی شاد می‌خواند چراکه محبوب به شیراز برمی‌گردد. این اتفاق را مژده‌ای برای دل خویش می‌داند. به بلبل می‌گوید با زیباترین صدا نغمه بخواند چراکه گل چون سلیمان بازآمده است.

ستاره | سرویس فرهنگ و هنر

مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

هدهد خوش خبر از طرف سبا بازآمد

برکش ای مرغ سحر نغمه داوودی باز

که سلیمان گل از باد هوا بازآمد

عارفی کو که کند فهم زبان سوسن

تا بپرسد که چرا رفت و چرا بازآمد

مردمی کرد و کرم لطف خداداد به من

کان بت ماه رخ از راه وفا بازآمد

لاله بوی می نوشین بشنید از دم صبح

داغ دل بود به امید دوا بازآمد

چشم من در ره این قافله راه بماند

تا به گوش دلم آواز درا بازآمد

گر چه حافظ در رنجش زد و پیمان بشکست

لطف او بین که به لطف از در ما بازآمد

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

تعبیر فال حافظ شما

مژده باد که پس از صبر و بردباری به وصال یار خواهی رسید و دنیا و هر چه در آن است به کام تو خواهد شد. دوستانت را در این ایام خوش و نیکو فراموش مکن. به زودی تمام کینه‌ها از بین رفته و دشمنی‌ها به دوستی تبدیل می‌شوند.

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

شاهد فال:

غزل شماره 175 - صبا به تهنیت پیر می فروش آمد

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه گوناگون

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!