غزل شماره 173 حافظ: در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد
غزل شماره 173 حافظ از غزلهایی است که برای شاه شجاع سروده شده و معانی ابیات اشاره به اواخر دوران تسلط شاه محمود بر شیراز دارد. این شعر خبر از عاشقی میدهد که در حین نماز به یاد کمان ابروی یار افتاده و نه تنها خودش بلکه همه اجزا و بالاتر از همه، محراب از شور این عشق به فریاد درآمدهاند و برای حافظ صبر و قرار نمانده است.
ستاره | سرویس فرهنگ و هنر
در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد
حالتی رفت که محراب به فریاد آمد
از من اکنون طمع صبر و دل و هوش مدار
کان تحمل که تو دیدی همه بر باد آمد
باده صافی شد و مرغان چمن مست شدند
موسم عاشقی و کار به بنیاد آمد
بوی بهبود ز اوضاع جهان میشنوم
شادی آورد گل و باد صبا شاد آمد
ای عروس هنر از بخت شکایت منما
حجله حسن بیارای که داماد آمد
دلفریبان نباتی همه زیور بستند
دلبر ماست که با حسن خداداد آمد
زیر بارند درختان که تعلق دارند
ای خوشا سرو که از بار غم آزاد آمد
مطرب از گفته حافظ غزلی نغز بخوان
تا بگویم که ز عهد طربم یاد آمد
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
به هرچه رسیدهای دلیلش دل پاک و صافت بوده است. به زودی نتیجه صبر و ذکاوت خود را خواهی دید. شرایط و موقعیت را برای رسیدن به هدفت آماده کن. موقعیتی پیش خواهد آمد که از نظر مالی و معنوی تغییری ایجاد میشود و روح معنویات بزرگتر میشود.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال: