برگی از وصیتنامه یک شهید قرآنی/صدای هل من ناصر حسین را از جبههها شنیدم
گروه جهاد و حماسه ــ سردار رشید اسلام شهید محمد حسین مسجد کرم عنایت، معلم قرآنی است که در طول زندگیاش در مساجد و مدرسه به آموزش قرآن میپرداخت و سرانجام در نهم فروردینماه سال 67 در عملیات والفجر 10 به شهادت رسید. او معتقد بود خونی که در راه اسلام بر زمین بریزد هدر نرفته است.
به گزارش خبرنگار ایکنا، شهید محمدحسین مسجد کرم عنایت در یکم خردادماه سال 43 در پایتخت مقاومت ایران، دزفول متولد شد و با آغاز انقلاب اسلامی به صفوف انقلابیون پیوست و در راهپیماییها علیه رژیم طاغوت حضور فعال داشت. با شروع جنگ تحمیلی در لباس بسیجی به عضویت گردان عمار از لشکر 7 ولیعصر(عج) در آمد، همچنین جلسات قرآن را در مسجد حضرت مسلم بن عقیل(ع) راهاندازی کرد. او با حضور در جبهه در عملیاتهای مختلف در رسته ادوات شرکت کرد. سرانجام در نهم فروردین ماه سال 67 عملیات والفجر 10 منطقه ارتفاعات ریشن به فیض عظیم شهادت نائل آمد.
وصیت نامه معلم قرآن و سردار رشید اسلام شهید محمد حسین عنایت
در این وصیتنامه آمده است: پدر و مادر عزیزم اکنون که اسلام در این برهه از زمان در موقعیتی قرار گرفته است که احتیاج به جوانان دارد تا از آن جانبداری کنند من هم بنا به وظیفه خودم صلاح دیدم که از اسلام در حد توانم جانبداری کنم و از این بابت صدای هل من ناصر حسین را از جبههها شنیدم و لبیک گفتم و همانطور که خودتان میدانید احیا شدن اسلام به خون حسین(ع) وابسته بود در آن زمان که دشمنان اسلام میخواستند احکام اسلام را از بین ببرند حرام آن را حلال و حلال آن را حرام کنند.
در ادامه وصیتنامه نوشته شده است: در این زمان هم کشورهایی مثل آمریکا و شوروی و اسرائیل بنا دارند اسلام را از بین ببرند و چون ما در آن زمان نبودیم یاری حسین (ع) کنیم لهذا وظیفه خود دانستم در این زمان از اسلام جانبداری کنم و اگر خونم در این راه بریزد مطمئن باشید که پدر و مادر عزیزم خونم هدر نرفته است و به راه حسین(ع) ریخته شده است از شما میخواهم اگر من شهید شدم بیتابی نکنید یا خدای نکرده به انقلاب اسلامی و دولت جمهوری اسلامی حرف بدی بزنید چون من خودم با عشق و علاقه قدم در این راه گذاردم و اگر کسی خواست در این رابطه حرفی بزند بر دهانش بکوبید و یاد حسین ابن علی بیفتید و در فراق جوان رشید او علی اکبر گریه کنید و مرا هم به حسین و علی اکبر و دیگر شهدای کربلا ببخشید.
در پایان وصیتنامه آمده است: و در آخر از شما خانواده محترم یعنی پدر و مادر و خواهران و برادران طلب عفو میکنم و امیدوارم همه شما مرا ببخشید، زیرا من برای شما برادر و یا پسر خوبی نبودم و امیدوارم راه روندهای پیدا شود و راه من را هم ادامه دهند. انشاءالله
انتهای پیام