غزل شماره 215 حافظ: به کوی میکده یا رب سحر چه مشغله بود

غزل شماره 215 حافظ پس از یک شب‌نشینی و حضور در مجلس شاه شجاع، در سال‌های اولیه که میان حافظ و شاه روابط حسنه برقرار بوده، سروده شده است. این مجلس چنان باشکوه بوده که در آن زیبارویان، ساقی، شمع و چراغ در کوی میکده غوغا می‌کردند، سخن عشق را با ساز و آواز دف و نی با صدای بلند می‌گفتند و مباحث آن در هیچ مدرسه‌ای نمی‌گنجید.

ستاره | سرویس فرهنگ و هنر

به کوی میکده یا رب سحر چه مشغله بود

که جوش شاهد و ساقی و شمع و مشعله بود

حدیث عشق که از حرف و صوت مستغنیست

به ناله دف و نی در خروش و ولوله بود

مباحثی که در آن مجلس جنون می‌رفت

ورای مدرسه و قال و قیل مسئله بود

دل از کرشمه ساقی به شکر بود ولی

ز نامساعدی بختش اندکی گله بود

قیاس کردم و آن چشم جادوانه مست

هزار ساحر چون سامریش در گله بود

بگفتمش به لبم بوسه‌ای حوالت کن

به خنده گفت کی ات با من این معامله بود

ز اخترم نظری سعد در ره است که دوش

میان ماه و رخ یار من مقابله بود

دهان یار که درمان درد حافظ داشت

فغان که وقت مروت چه تنگ حوصله بود

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

تعبیر فال حافظ شما

این که خودت را با دیگران مقایسه می‌کنی کاری اشتباه است. از بخت و اقبالت گله مکن که تمام کارهای تو به زودی سر و سامان پیدا خواهد کرد. مانعی پیش پای تو است که با فکر و تدبیر خودت برداشته می شود. درد تو درمان‌پذیر است، کمی حوصله داشته باش.

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

شاهد فال:

غزل شماره 216 - آن یار کز او خانه ما جای پری بود

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه فال

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!