از کبوترهای نامه‌ بر دیروز تا پیام‌ رسان‌های دیجیتال و مدرن امروز

به گزارش سرویس گوناگون جام نیـوز، انسان‌ها از دیرباز تاکنون برای بهبود ارتباط با یکدیگر همواره از راه‌های جدید و خلاقانه‌ای استفاده می‌کردند.ارسال پیغام از سوی افراد در دوره‌های مختلف به شیوه‌ها و راه‌های گوناگون صورت می‌گرفت و از ابتدایی‌ترین روش‌ها برای ایجاد ارتباط می‌توان به روشن کردن آتش، استفاده از اشکال مختلف نقاشی، بهره‌مندی از کبوتران نامه‌بر دست آموز و روش‌هایی از این قبیل اشاره کرد.

سرزمین‌ها و اقوام مختلف از راه‌های فوق برای اطلاع رسانی و جویای احوال یکدیگر شدن استفاده می‌کردند و این راه‌ها به تدریج پیشرفت کرد و با رشد سریع تکنولوژی در سایر جوامع روش‌های ارتباطی نیز تغییر پیدا کردند.پست به عنوان یکی از قدیمی‌ترین راه‌های ارتباطی افراد با هم شناخته می‌شود و از ابتدای زندگی شهرنشینی در میان انسان‌ها راه ارتباطی امن و مطمئن به شمار می‌رود.

تاریخچه روز جهانی پست به تاریخ نهم اکتبر سال ۱۸۷۴ میلادی بازمی‌گردد؛ این روز به پیشنهاد آلمان اتحادیه کل پست با عضویت ۲۲ کشور تاسیس شد و در نهایت پس از ۴ سال این اتحادیه جهانی پست تغییر نام داد.

در اتحادیه جهانی پست، ۲۲ کشور فوق در شهر «برن» سوئیس با امضای یک توافق نامه موضوع آزادی ترانزیت برای مبادله متقابل مراسلات در سراسر قلمرو اتحادیه را متعهد شدند. از آن به بعد روز نهم اکتبر هر سال را به ‏عنوان روز جهانی پست تعیین نامگذاری کردند و از سال ۱۹۷۰میلادی بعد اداره‏‌های پست سراسر جهان به اقدامات گسترده اطلاعاتی و تبلیغاتی و تشریح نقش پست در زندگی بشر می‌پردازند.

بر اساس آخرین خبرها بیش از ۱۷۰ کشور، عضو اتحادیه جهانی پست هستند و ایران هم در سال ۱۸۷۷م (۲۲ مهر ۱۲۵۶ش) به ‏عنوان بیست و نهمین عضو، به این اتحادیه پیوست.

ایرانیان اولین انسان‌هایی بودند که از حدود 3000 سال پیش در زمان سلسله هخامنشی به تاسیس تشکیلات منظم پست با عنوان چاپار اقدام کردند و پایه گذار ارتباط جدید در قالب این تشکیلات به شمار می‌روند.

استفاده از پیک، چاپارخانه و پس از آن تاسیس اداره پست به فرمان میرزا تقی خان امیرکبیر، بخشی از راه درازی است که ایرانیان در دوره‌های مختلف برای بهبود راه‌های ارتباطی خود پشت سر گذاشتند و به پیشرفت فعلی در عرصه پست و ارتباطات دست پیدا کردند.همه ما ایرانی‌ها به ویژه افرادی که دوران دفاع مقدس و جنگ تحمیلی را مشاهده و درک کرده‌ایم، به نوعی خاطره‌ای از پستچی‌ها و نامه و پاکت‌ نامه‌های آن روزها در ذهن داریم.

روزگاری نه چندان دور پستچی‌ها نامه رسان دلتنگی دختران و مادرانی بودند که تمام دلخوشی خود را با لباس رزم راهی جبهه کرده و روزها و ماه‌ها در انتظار رسیدن نامه‌ای از عزیز رزمنده خود بودند. پستچی‌ها با پاکت‌ نامه‌های کاهی رنگ و تمبر پشت آن خبرهای خوش و ناخوش آن روزها از پیروزی رزمندگان تا شهادت آن‌ها را برای اهل خانواده می‌آوردند و انتظارها را پایان می‌بخشیدند.

روزهای سخت و تلخ جنگ گذشت و امروز از همه آن نامه‌ها و جملات شیرینش مشتی خاطره به جا مانده است و راه‌های برقراری ارتباط افراد با یکدیگر تغییر و تحولات بسیاری را پشت سر گذاشته است.

پیام‌رسان‌های مدرن و دیجیتال با تمام قوا تلاش می‌کنند تا جای راه‌های ارتباطی قدیمی را بگیرند و تاکنون طرفداران بسیاری را هم به خود اختصاص داده‌اند. استفاده از تکنولوژی جدید در عرصه ارتباطات امری اجتناب ناپذیر است و انسان‌ها برای تسریع در انجام امور خود باید از ابزار ارتباطی جدید بهره‌مند شوند.

خبرنگاران جوان

2025