اورژانس هاشمی نژاد در وضعیت قرمز

به گزارش شهرآراآنلاین، از تهویه خبری نیست و بوی مشمئزکننده‌ای فضا را پر کرده است. درمیان همه حیرت‌ها نگاهت روی صحنه‌ای عجیب خشک می‌شود؛ پرستاری مشغول درآوردن سوند یکی از بیماران است اما این کار در نهایت بی‌دقتی انجام می‌شود و مقداری از محتویات کیسه سوند روی زمین می‌ریزد و...

این‌ها گوشه‌ای از تصاویر واقعی بخش اورژانس بیمارستان شهید هاشمی‌نژاد است؛ اورژانسی قدیمی و فرسوده که خود، زیرمجموعه بیمارستانی قدیمی و فرسوده‌تر است و قصه بیمارستان ٣٢٠تختخوابی‌اش، سال‌های سال روی زمین مانده است.

صدای گریه و شیون زنی جوان، اولین صحنه‌ای است که هنگام ورود به اورژانس، توجهم را جلب می‌کند. از خانمی که درکنار راهرو ایستاده است، علت را جویا می‌شوم و او می‌گوید: مادر این خانم در تصادف با اتوبوس فوت کرده است ولی هنوز خبر فوت را به او نداده‌اند. مسئولان اورژانس منتظرند ناله‌هایش تمام شود، بعد به او اعلام کنند. او با ناراحتی ادامه می‌دهد: دو ساعت است که اینجا منتظرم و در همین دو ساعت، این سومین مورد فوتی است.

بدون امکانات اولیه

راهروی انتظار کوچکی با سه صندلی متصل به‌هم تمام بخش انتظار اورژانس شلوغ هاشمی‌نژاد را تشکیل می‌دهد. وضعیت آن‌قدر نابسامان است که حتی ویلچر و برانکارد برای انتقال بیماران و مصدومان وجود ندارد. ازدحام مادران نگران که با فرزندان بیمار و حادثه‌دیده خود برای دریافت نوبت زودتر با مسئولان چانه‌زنی می‌کنند، بر ابعاد این رنج حضور افزوده است.

به‌همراه خانمی که دست فرزندش در تصادف دچار حادثه شده است، به بخش اورژانس داخل می‌شوم. محیط کوچک و شلوغ و مشاهده چهره بیماران دردمند و منتظر، دل آدم را به درد می‌آورد. ‌اوضاع اصلا مطلوب نیست ‌‌ و هر لحظه ماندن در اورژانس از لحظه قبل سخت تر است ولی انگار بیماران و همراهان بیمار مجبور به تحمل هستند. اگرهم گلایه داشته‌ باشند، چاره‌ای جز تحمل ندارند. تهوع و استفراغ برخی بیماران نیز به‌خوبی قابل مشاهده است.

بدون تشخیص یکسان

در فضایی که به‌سختی می‌توان نفس کشید، به‌دنبال پرستاری هستیم که راهنمایی‌مان کند. تعداد پرستاران، کم و شمار بیماران، بسیار زیاد است. ترافیک شدید کاری پرستاران و کلافه بودن کارکنان برای پاسخ‌گویی این حجم از حضور، حس بدی را به آدم منتقل می‌کند؛ حسی از استرس برای سرانجام وضعیت بیمار و حس بی‌اعتنایی ناخواسته برخی کارکنان درمقابل تمناهای فراوان همراهان بیمار. آشکار است که برخی کارکنان در برابر این حضور، دستپاچه شده‌اند.

پس از ساعت‌ها انتظار و سرگردانی، بالاخره پزشکان جوان به‌سراغ بیمار مدنظر می‌آیند. دست پسر نوجوان را بارها می‌فشارند. بارهاوبارها عکس رادیوگرافی را نگاه می‌کنند اما خبری از تشخیص یکسان نیست.در همین حین، با یکی از همراهان بیمار گفت‌وگو می‌کنم. او می‌گوید: چند روز قبل انگشت برادرزاده‌ام در یک تصادف شکسته بود. اینجا عکس گرفتند و چند پزشک جوان تشخیص دادند که انگشت دررفته است. آتل‌بندی هم کردند اما فردای آن روز که به درمانگاه دیگری رفتیم، پزشک آنجا عصبانی شد و گفت چطور تشخیص نداده‌اند که این انگشت، شکسته است؟ آتل را هم اشتباه بسته‌اند و به انگشت، فشار زیادی وارد کرده است.

فعلا هر هزینه‌ای بی‌فایده است

مشکلات بخش اورژانس را با رئیس بیمارستان هاشمی‌نژاد مطرح می‌کنیم. دکتر سیدمجید تقی‌زاده به بافت قدیمی بیمارستان اشاره می‌کند و می‌گوید: ساختار این مکان، مناسب بیمارستان و اورژانس نیست و در قدیم مرکزی برای نگهداری بیماران جذامی و آسایشگاهی برای آن‌ها بوده است. وی ادامه می‌دهد: با تیم مدیریتی جدید، تمام همت خود را برای تکمیل بیمارستان جدید به‌کار گرفته‌ایم. این پروژه شش سال نیمه‌کاره مانده بود و ساخت آن را با حدود ۴٠٠نیرو در روز شروع کردیم.‌ وی با اذعان به اینکه درحال‌حاضر بخش اورژانس وضعیت مطلوبی ندارد، می‌افزاید: می‌دانیم که تهویه و فضای محیط، مشکل دارد ولی هر هزینه‌ای که برای این قسمت صرف شود، برنامه‌ای زودگذر و بی‌فایده است که با به‌‌کارگیری همین هزینه و توان در تکمیل ساختمان جدید، در بازه زمانی کوتاه‌تری به هدفمان که رفاه و آسایش بیماران و خدمات‌دهی بهتر به آنان است، دست خواهیم یافت.

مقصد ٢۵درصد از آمبولانس‌ها

تقی‌زاده بخش اصلی مشکلات را مربوط به ساختار نظام سلامت مشهد می‌داند و تصریح می‌کند: اگر مشهد را از بولوار راه‌آهن به دو نیم تقسیم کنیم، این بیمارستان، تنها بیمارستان دولتی این قسمت از شهر است، آن‌هم قسمتی که جمعیت زیادی از حاشیه‌نشینان و بیشترین شمار مهاجران از شهرها و کشورهای همجوار را در خود جای داده است.

وی به وضعیت اقتصادی مردم در شرایط فعلی اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: وظیفه داریم به همه مراجعان در هر وضعیتی خدمات بدهیم. طبق آمارها، مقصد ٢۵درصد از آمبولانس‌های مشهد، بیمارستان هاشمی‌نژاد است و ما بر‌خلاف برخی بیمارستان‌ها، تمام آمبولانس‌ها را پذیرش می‌کنیم.

تقی‌زاده اعتراض و نارضایتی بیماران از وضعیت فعلی را وارد می‌داند و می‌افزاید: درحال‌حاضر علاوه‌بر نبود امکانات کافی در فضای اورژانس، تداوم ساخت‌و‌ساز نیز باعث ایجاد گردوخاک و سروصدا شده که این امر هم آسایش بیماران را تحت‌تاثیر قرار داده است.

افتتاح اورژانس جدید تا پایان سال

رئیس بیمارستان شهید هاشمی‌نژاد درباره زمان افتتاح اورژانس جدید می‌گوید: تا پایان سال از اورژانس جدید بهره‌برداری می‌کنیم و به‌زودی شاهد آغازبه‌کار یکی از اورژانس‌های مجهز کشور خواهیم بود. درحال‌حاضر فضای بیمارستان حدود ١٢هزار مترمربع است که به ازای هر تخت بیمار حدود ۴٠متر، یعنی نیمی از فضای استاندارد را دراختیار داریم ولی بیمارستان جدید حدود ٣۶هزار مترمربع مساحت دارد و برای هر تخت، ١٢٠متر فضا داریم که بیشتر از استاندارد خواهد بود. تاکنون بسیاری از تجهیزات موردنیاز بیمارستان و درمانگاه را نیز وزارت بهداشت تأمین کرده است.

وی تصریح می‌کند: با تمام مشکلات موجود، تیم جدید رضایتمندی ٣٠درصدی دوره گذشته را به ٧٠درصد افزایش داده است، ضمن اینکه بر رفتار صحیح کادر پرستاری و خدماتی بسیار تاکید می‌کنیم و معتقدیم که برخورد نامناسب احتمالی نیروهای خدمات و پرستاری، می‌تواند بهترین عملکردهای کادر پزشکی را نیز زیر سوال ببرد. تقی‌زاده بیان می‌کند: بخشی از این اشکال، مربوط به تأمین نیروی خدماتی توسط بخش خصوصی است که آموزش آن‌ها زمان‌بر است. وی همچنین درباره بعضی تشخیص‌های نادرست پزشکان جوان درمانگاه، این‌گونه توضیح می‌دهد: پزشکان ما درحال آموزش هستند و زیر نظر مستقیم استادان هستند اما به مردم اطمینان می‌دهیم که کادر بیمارستان تمام تلاش خود را برای خدمت‌رسانی بهتر انجام می‌دهند و طبق شاخص‌هایی که وزارتخانه اعلام می‌کند، تاکنون عملکرد مناسبی داشته‌ایم، به‌گونه‌ای‌که میزان مرگ‌ومیر در این مرکز ۵٠درصد کاهش داشته است