نکتهی باورنکردنی دربارهی اکسی توسین یا هورمون عشق این است که تمام اطلاعاتی که در مورد این هورمون توسط دانشمندان کشف شدهاند، دقیقا در بدن آدمها به روشنی قابل درک هستند. برخی آدمهایی که بدنشان مقدار زیادی اکسی توسین تولید میکند، دارای تمام تمایلاتی هستند که هنگام دریافت محصولات دارویی اکسی توسین در بدن سایر افراد ایجاد میشوند یا در بدن افرادی که دارای مقدار زیادی ژن اکسی توسین است، وجود دارند.
اکسی توسین نقش مهمی در رفتار اجتماعی و همچنین در فرایند التیام زخم ایفا میکند. در این نوشتار با ما همراه باشید تا درباره فواید هورمون عشق برای سلامتی و نیز روش های علمی افزایش هورمون اکسی توسین نکات بیشتری بدانید.
خواص اکسی توسین یا هورمون عشق
۱. خواص ضد التهابی
به گفتهی برخی دانشمندان، اکسی توسین یا هورمون عشق میتواند با کاهش برخی سیتوکینهای خاص، باعث کاهش التهاب شود. از این رو، افزایش ترشح اکسی توسین ناشی از تعاملات اجتماعی مثبت به طور بالقوه میتواند فرایند التیام زخم را بهبود ببخشد.
۲. بهبود روابط جنسی
اکسی توسین نقش مهمی در علاقهی جنسی زنان نسبت به مردان ایفا میکند. کمبود (گیرنده) اکسی توسین در موشهای آزمایشگاهی ماده، به خصوص در طول مرحلهی پذیرش جنسی در دورهای که اصطلاحا به آن دورهی فحلی میگویند، باعث فقدان علاقهی اجتماعی آنها نسبت موشهای نر شد.
تزریق اکسی توسین به مایع مغزی نخاعی موش نیز باعث نعوظ بیاختیار در آلت تناسلی حیوان شد.
اکسی توسین باعث بهبود ظرفیت نعوظ و ایجاد شادی و هیجان در جنس نر میشود؛ این هورمون هنگام ارگاسم به اندازهی بیشتری در بدن ترشح میشود. به گفتهی دانشمندان، این فوران اکسی توسین در بدن مسئول ایجاد اثر ثانویهی جنسی است که باعث ایجاد حس طولانیتری از لذت و کرختی، و حس گرم و دلپذیری از ارضا شدن است. همچنین، به ادعای برخی دانشمندان، اکسی توسین یا هورمون عشق باعث بهبود رفتار مراقبتی و حس مهربانی مرد نسبت به زن مورد علاقهاش میشود.
۳. بهبود خلق و خو
اکسی توسین یا هورمون عشق باعث ایجاد حس رضایتمندی، کاهش اضطراب، و حس آرامش و امنیت در کنار همسر یا جفت میشود.
اکسی توسین یا هورمون عشق تحت شرایط خاص، به طور غیر مستقیم از ترشح هورمونهای استرس نظیر کورتیزول جلوگیری میکند، و در این شرایط، ممکن است به عنوان عامل ضد وازوپرسین (هورمون ضد ادرار) عمل کند.
اکسی توسین یا هورمون عشق واکنش کلی پدران را در برابر استرس، در هنگام رسیدگی به نوزاد بهبود میبخشد و با عامل استرسزا مبارزه میکند.
۴. بهبود عملکردهای اجتماعی
مصرف اکسی توسین باعث افزایش اعتماد و سخاوتمندی در آدمها میشود. این هورمون ترس از خیانتهای اجتماعی را در انسان کاهش میدهد.
فاش کردن رویدادهای هیجانی برای دیگران یکی از نشانههای اعتماد میان انسانها به شمار میرود. هنگام بازگو کردن یک رویداد منفی، آدمهایی که اکسی توسین (به صورت اسپری بینی) دریافت کرده بودند، داستانها و جزییات هیجانی بیشتری را با شدت هیجانی بالاتر با دیگران در میان گذاشتند.
اکسی توسین یا هورمون عشق سخاوتمندی افراد را نیز در بازی آخرین پیشنهاد تا ۸۰ درصد افزایش داد. در این بازی، به یک شرکت کننده مقداری پول داده میشود؛ این شرکت کننده باید پیشنهاد دهد چگونه این پول بین خودش و شرکت کنندهی دوم تقسیم شود. شرکت کنندهی دوم میتواند این پیشنهاد را قبول یا رد کند. اگر شرکت کنندهی دوم این پیشنهاد را قبول کند، پول طبق پیشنهاد شرکت کنندهی اول بینشان تقسیم میشود. اگر شرکت کنندهی دوم پیشنهاد را نپذیرد، به هیچ کدامشان پولی نخواهد رسید.
مصرف مکملهای اکسی توسین حس همدردی را در مردان سالم افزایش میدهد. حتی قابلیت اعتماد به افرادی که نوعی بیگانگی اجتماعی را تجربه کردهاند نیز با دریافت اکسی توسین همچنان بیشتر خواهد بود. همچنین، اکسی توسین میتواند با مهار فعالیت آمیگدال، واکنشهای ترس را به شکل موثری مهار کند.
برخی پژوهشگران ادعا میکنند، اکسی توسین یا هورمون عشق به طور کلی میتواند تاثیر قدرتمندی بر تمام هیجانهای اجتماعی داشته باشد، زیرا دریافت اکسی توسین (به صورت اسپری بینی) حس حسادت و شادی رذیلانه (ایجاد حس شادی در اثر مشاهدهی مصائب دیگران) را نیز افزایش میدهد.
اکسی توسین تنها زمانی باعث افزایش اعتماد میشود که دلیلی بر بیاعتمادی وجود نداشته باشد. چنانچه دلیلی برای بیاعتمادی وجود داشته باشد، مثلا تجربهی یک خیانت، کارکرد اکسی توسین یا هورمون عشق متفاوت خواهد بود.
۵. بهبود رابطهی عاشقانه
اکسی توسین جاذبه و تعلق عاشقانه را در مردان افزایش میدهد و همچنین، به تقویت وفاداری در روابط تکهمسری کمک میکند.
۶. تقویت عملکرد شناختی
مصرف مکملهای اکسی توسین میتواند باعث کاهش حافظهی مربوط به تجربیات بد و افزایش حافظهی مربوط به اطلاعات اجتماعی شود.
برای نمونه، حافظهی مردانی که اکسی توسین دریافت کرده بودند، نسبت به چهرهی انسان، به خصوص چهرههای شاد، تقویت شد. همچنین، قدرت شناخت نشانههای اجتماعی مثبت در مقابل نشانههای اجتماعی تهدید کننده، و قدرت شناختی ترس در این مردان تقویت یافته بود.
۷. کمک به ترک اعتیاد
طبق نتایج برخی مطالعات بر روی حیوانات، هورمون عشق باعث جلوگیری از پذیرش و تحمل انواع مختلفی از داروهای اعتیادآور (مواد مخدر، کوکائین، و الکل) در بدن میشود. این هورمون به کاهش علائم ترک اعتیاد کمک میکند.
۸. کمک به حفظ الکترولیتها
هورمون عشق به دلیل شباهتاش به وازوپرسین، میتواند به میزان اندکی به کاهش دفع ادرار و سدیم نیز کمک کند.
۹. جانبگرایی درونگروهی
همچنین، هورمون عشق میتواند در برخی موارد باعث ایجاد اضطراب در انسانها شود. هورمون عشق آن دسته از ساختارهای مغزی را که در برابر تردید و عدم قطعیت باعث ایجاد اضطراب میشوند (نوار انتهایی و هورمون آزاد کننده کورتیکوتروپین)، تهییج میکند.
از این رو، وقتی این مسئله به دامنهی اجتماعی نیز گسترش مییابد، افراد غریبهای که رفتارشان به صورت غریزی غیر قابل پیشبینی است، مورد همدردی قرار نمیگیرند و در عوض، باعث ایجاد اضطراب / تنفر میشوند.
هورمون عشق میتواند تعلقات اجتماعی موجود (مثلا تعلق خاطر میان بستگان و دوستان) را تقویت کند، ولی به ایجاد تعلقات جدید میان افراد غریبه کمکی نخواهد کرد؛ به این معنی که احتمال ایجاد رابطهی عاشقانه یا اخلاقی در مقایسه با ایجاد تمایلی برای تفکیک میان “ما” و “آنها” کمتر خواهد بود.
در حقیقت، اکسی توسین میتواند رفتارهای ضد اجتماعی را در برابر افراد غریبه تقویت کند.
اکسی توسین میتواند نگرشهای مثبت را میان افراد دارای خصوصیات مشابه افزایش دهد؛ به این ترتیب، این افراد جزء اعضای “درونگروهی” طبقهبندی میشوند؛ در حالی که افراد غیر مشابه نیز به عنوان اعضای “برونگروهی” طبقهبندی خواهند شد.
اکسی توسین رفتار قومگرایانه یا نژادپرستانه را تقویت میکند؛ این هورمون حس اعتماد و همدردی درونگروهی را افزایش میدهد، و در عین حال، باعث عدم پذیرش و ایجاد سوءظن علیه افراد خارج از گروه میشود.
طبق برخی شواهد، هنگامی که پیامد دروغگویی باعث منفعت گروهی شود که فرد متعلق به آن گروه باشد، اکسی توسین باعث ترویج فریبکاری و عدم صداقت میشود.
افراد تحت تاثیر اکسی توسین اولویتهای ذهنیشان را با این نیت تغییر میدهند که با ایدههای درونگروهی سازگار باشند، ولو اینکه حتی با ایدهآلهای برونگروهی ناسازگار باشند.
تعصب درونگروهی در گروههای کوچکتر مشهودتر است؛ با وجود این، این مسئله میتواند به گروههایی به بزرگی یک کشور نیز گسترش یابد و به گرایش به تعصب قوی ملی منجر شود. نتایج مطالعات در هلند نشان دادند، اکسی توسین جانبگرایی درونگروهی را در مردم این کشور افزایش، و در عین حال، تمایل به پذیرش اعضای سایر قومیتها و خارجیها را کاهش میدهد.
بنابراین، طبق فرضیهی دانشمندان، این هورمون ممکن است عاملی برای ایجاد تمایلات بیگانههراسی شود.
به علاوه، طبق نتایج یک مطالعه، هورمون عشق با تمایل افراد برای محافظت از اعضای آسیبپذیر درون گروه نیز در ارتباط است.
۱۰. بهبود اشتها
شواهد و یافتههای اخیر نشان دادهاند، نورونهای اکسی توسین موجود در هیپوتالاموس ممکن است، تحت شرایط معمول، در سرکوب اشتها نقش کلیدی ایفا کنند؛ در حالی که سایر نورونهای موجود در هیپوتالاموس میتوانند از طریق مهار نورونهای اکسی توسین باعث تحریک آدمها به خوردن شوند.
تراکم نورونهای اکسی توسین در بدن افراد مبتلا به سندرم پرادر ویلی، نوعی اختلال ژنتیکی که به عدم کنترل اشتها و چاقی مفرط منجر میشود، پایین است.
وضعیتها و بیماریهای ناشی از پایین بودن سطح اکسی توسین
الف. اوتیسم
ب. اسکیزوفرنی
پ. اختلال شخصیت مرزی
اصلاح سطوح اکسی توسین در بدن
آدمها با هم متفاوت هستند و بدنمان بسیار پیچیده است. با اینکه محصولات و مکملهای مختلف دارویی با هدف افزایش سطح اکسی توسین در بدن تولید میشوند، ولی بهترین راه و بیخطرترین روش برای رسیدن به سطح مطلوبی از اکسی توسین و لذت بردن از زندگی استفاده از راههای طبیعی است. در ادامهی این بخش به برخی راههای طبیعی برای افزایش هورمون عشق اشاره میکنیم.
نحوهی افزایش طبیعی اکسی توسین در بدنالف. از راه جنسی
۱. داشتن رابطهی جنسی، تحریک جنسی
۲. رسیدن به ارگاسم باعث فوران هورمون عشق در بدن میشود. شدت ارگاسم ذهنی به شکل قابل ملاحظهای با افزایش سطوح اکسی توسین (فقط) در “زنان دارای ارگاسم چندگانه” در ارتباط است.
۳. نوک پستان
۴. لمس / نوازش کردن
۵. درگیر شدن در رابطهی عشقی
ب. انجام برخی کارها
۶. تحریک عصب واگ
۷. گوش دادن به آهنگهای آرام
۸. برخوردهای اجتماعی مثبت
۹. خوردن
۱۰. دوش آب گرم / هوای گرم
۱۱. انجام تمرینات یوگا
۱۲. ماساژ
۱۳. انجام فعالیتهای بدنی
۱۴. مراقبهی عشق و مهربانی
پ. مصرف برخی مواد غذایی
ت. استشمام برخی رایحهها
۱۷. بوی گل یاس
۱۸. بوی اسطوخودوس باعث ایجاد اعتماد و افزایش اکسی توسین میشود.
۱۹. صمغ کندر (احتمالا)
ث. تنظیم برخی هورمونها
۲۰. ویتامین D به تولید هورمون عشق کمک میکند.
۲۱. ملاتونین بدنتان را در برابر اکسی توسین حساستر میکند.
۲۲. کاهش کورتیزول
۲۳. استروژن (وجود شواهد متناقض)
۲۴. هورمون آزادکننده تیروتروپین (دارای اثرات ترکیبی)
ج. مصرف برخی مواد
۲۵. منیزیوم (حضور این ماده برای کارکرد هورمون عشق در بدن ضروری است.)
۲۶. کلسترول (حضور این ماده برای کارکرد هورمون عشق در بدن ضروری است.)
۲۷. دوز بالایی از ویتامین C
۲۸. لاکتوباسیلوس روتری
۲۹. کافئین
۳۰. اکستازی (مصرف این ماده به دلیل عوارض خطرناکاش توصیه نمیشود.)
چ. مادر شدن
۳۱. پرستاری کردن
ح. مراقبت از موجودات زیبا و دوستداشتنی
۳۲. سگهای زیبا و دوستداشتنی
۳۳. نوزاد انسان یا بچه گربه
خ. گیرندهها و پیامرسانهای عصبی
۳۴. فعال کردن گیرندههای 5HT1A، گیرندههای 5HT2A، و گیرندههای 5HT2C.
۳۵. دوپامین (دوپامینی که در ناحیهای از لوب پیشانی مغز به نام Nucleus accumbens ترشح میشود، میتواند نورونهای اکسی توسین را فعال کند و باعث نعوظ شود.)
۳۶. اسید گاما آمینوبوتیریک
نمونههایی از محصولات دارویی اکسی توسین: اسپری و زیر زبانی
دو نمونه از محصولات دارویی که حاوی هورمون عشق هستند، عبارتاند از
الف. قرصطبق برخی شواهد و تجربیات، مصرف دوز بالایی از قرص اکسی توسین (مگا دوز) اثر منفی به همراه ندارد. این قرصها میتوانند به هیپوتالاموس و ساقهی مغز برسند؛ این نواحی توسط سد خونی مغز محافظت نمیشوند. با وجود این، این ماده نمیتواند وارد مغز شود، زیرا هورمون عشق نمیتواند از سد مغزی عبور کند. مصرف این قرصهای زیر زبانی ممکن است عوارض ناچیزی داشته باشد، ولی هیچ عارضهی قابل توجهی در اثر مصرف قرص اکسی توسین مشاهده نشده است.
ب. اسپریبر خلاف قرص، اسپری میتواند از سد مغزی عبور کند، و قطعا دارای اثر ”آرامش بخشی شناختی” است. اسپری اکسی توسین در مطالعات علمی مورد استفاده قرار گرفته است. مصرف این اسپری ممکن است باعث عاطفیتر شدن فرد شود.
خطر افزایش اکسی توسین در بدن
خطر عمدهی افزایش میزان اکسی توسین در بدن شامل حبس مقدار زیادی آب در بدن و بروز هیپوناترمی (کم شدن سدیم خون) است؛ ولی به نظر نمیرسد مصرف مگا دوز اکسی توسین نیز اثر جانبی خطرناکی داشته باشد. البته طی یک آزمایش، مصرف زیاد هورمون عشق باعث احتباس آب در بدن شرکت کنندگان شد.
آیا باید اکسی توسین را در بدن افزایش داد؟
اگر در بدنتان دارای ژنهای خاصی (rs53576 GG) هستید، پس در واقع، حتی بسیار بیشتر از دیگران از مزایای هورمون عشق بهرهمند خواهید بود؛ این مسئله احتمالا به دلیل وجود گیرندههای بیشتر یا حساستر بودن این گیرندهها است.
برای نمونه، علاقه به دیدن چهرهی نوزاد در اثر اکسی توسین، فقط در افرادی افزایش مییابد که دارای ژن گیرندهی اکسی توسین rs53576 GG هستند؛ در حالی که این اثر در افرادی که از ژنوتیپهای حامل A برخوردارند، کاهش مییابد.
این مسئله نشان میدهد اصلاح سطوح اکسی توسین با برخی روشها از اهمیت بالایی برخوردار است.
ژنهای مربوط به اکسی توسین کداماند؟
آگاهی از تمام ژنهای مربوط به اکسی توسین، از یک طرف، و آگاهی از نوع ژنهای مربوط به هورمون عشق موجود در بدن هر فرد و ارتباط آن با میزان مهربان و همدردی آن فرد، میتواند بسیار جذاب باشد. از این رو، در ادامهی این مقاله قصد داریم به ژنهای مربوط به اکسی توسین در بدن انسان اشاره کنیم.
مهمترین ژن گیرندهی اکسی توسین: rs53576
یک نوع از ژنهای گیرندهی اکسی توسین نسبت به بقیه برجستهتر و از اهمیت خاصی برخوردار است. ولی تعداد دیگری از این ژنها نیز وجود دارند که از این نظر در بدن انسان دارای اهمیت هستند. در این مقاله، دربارهی مهمترین ژن گیرندهی هورمون عشق با جزییات بیشتری صحبت خواهیم کرد، زیرا بیشترین پژوهشها در مورد همین ژن صورت گرفته است.
این ژن اساسا حساسیت انسان را نسبت به اکسی توسین افزایش میدهد.
ژنوتیپ GG نسخهای اجتماعی است که حدود ۳۷ درصد از جمعیت جهان از این ژنوتیپ برخوردارند. وجود این ژنوتیپ در بدن، انسان را خوشبین و مهربانتر میکند و اجازه میدهد به شکل بهتری بتوانید استرس را کنترل کنید.
نسخهی GG تاثیرگذاری کارکرد سیستم هورمون عشق را در بدن تقویت میکند و همچنین، اثربخشی مکملهای اکسی توسین را نیز بهبود میبخشد.
بسامد این ژن در نژادهای مختلف متغیر است: حدود ۶۱ درصد از آفریقاییها دارای این ژنوتیپ هستند، در حالی که ۴۱ درصد از اروپاییها (حدود ۳۱ درصد از فنلاندیها) و تقریبا ۱۰ درصد از آسیاییها از این ژنوتیپ برخوردارند.
فواید برخورداری از rs53576همانطور که پیشتر گفته شد، از آن جا که rs53576 مهمترین ژن گیرندهی اکسی توسین است، در این مقاله تمرکز بیشتری را روی آن قرار دادهایم.
الف. افراد دارای ژنوتیپ GG در مقایسه با افراد حامل ژنوتیپ AA و AG دارای شخصیت یا تاثیرگذاری مثبتتری هستند؛ در حالی که AA و AG در مقایسه با GG کمتر طرفدار اجتماع هستند و نشانههای غیرکلامی کمتری – نظیر تکان دادن سر و لبخند – از خود نشان میدهند. مطالعات نشان دادهاند، این میزان از وابستگی و طرفداری از اجتماع برای مردان قویتر است، ولی برای زنان نیز صدق میکند.
ب. فرد دارای ژنوتیپ GG خوشبینتر است.
پ. GG مهربانتر است.
ت. GG استرس را بهتر کنترل میکند.
ث. GG در مقایسه با AA و AG با دقت بیشتری میتواند هیجانهای افراد را با مشاهدهی صورتشان درک کند.
ج. GG هنگام قرار گرفتن در معرض صدای مهیب و بلند، کمتر دچار وحشتزدگی و استرس میشود.
چ. GG آرامتر و دلپذیرتر، و در مقایسه با AA یا AG با دیگران سازگارتر است.
ح. GG از هوش کلامی بالاتری برخوردار است.
خ. GG کمتر احساس تنهایی میکند.
د. GG کمتر از همتایاناش طلب کمک و پشتیبانی میکند.
ذ. GG از فنون تربیتی حساستری برای فرزنداناش استفاده میکند.
ر. آمار ابتلا به اوتیسم در میان افراد دارای ژنوتیپ GG کمتر است.
ز. GG برای شنیدن و درک کردن مطالب در محیطهای پر سر و صدا با دشواری کمتری رو به رو است.
ژ. طبق یافتههای مطالعهای بر روی پاسخهای افراد در یک مصاحبه، واکنش کورتیزول GG یا AG در برابر استرس، در صورت بهرهمندی از پشتیبانی اجتماعی، به اندازهی قابل توجهی کمتر بود. هیچ تفاوتی در سطوح کورتیزول شرکت کنندگان دارای ژنوتیپ حامل A وجود نداشت؛ فارغ از اینکه آیا افراد حامل ژنوتیپ A پشتیبانی اجتماعی دریافت کرده بودند یا خیر. بدن افراد حامل ژنوتیپ A در مقایسه با افراد حامل ژنوتیپ G در سرتاسر جلسهی مصاحبه سطوح بالاتری از کورتیزول ترشح کرد (در ابتدای این مطالعه، هیچ تفاوتی میان ژنوتیپها مشاهده نشده بود).
س. حجم مادهی خاکستری موجود در هیپوتالاموس GG بیشتر از سایر ژنوتیپها است؛ همچنین، حجم هیپوتالاموس و فعالیت موجود در آمیگدال این ژنوتیپ نیز بیشتر است.
ش. GG کمتر در معرض افسردگی شدید قرار میگیرد.
افراد دارای ژنوتیپ GG در مقایسه با سایرین در برابر عدم پذیرش اجتماعی در وضعیت وخیمتری قرار میگیرند. در این شرایط، سطوح کورتیزول و فشار خون آنها بالاتر خواهد بود؛ چنین اثری در میان افراد حامل ژنوتیپ A مشهود نبود.
همدردی GG در برابر درد و رنج آدمهای “برونگروهی” (از لحاظ نژادی) در مقایسه با اعضای “درونگروهی” (از لحاظ نژادی) کمتر است (مثلا آسیاییها در مقابل سفید پوستان). با وجود این، AA از مشاهدهی درد و رنج آدمهای “برونگروهی” (از لحاظ نژادی) لذت بیشتری میبرد.
بنابراین، GG نسبت به سایر نژادها یا هر فردی که به عنوان “دیگری” تلقی میشود (مانند شرکت در یک رقابت) بیتفاوتتر است، ولی شادی رذیلانه (ایجاد حس شادی در اثر مشاهدهی مصائب دیگران) در برابر رنج و درد افراد برونگروهی در میان AA بیشتر است.
سایر ژنهای گیرندهی اکسی توسین
rs1042778افراد حامل الل G نسبت به افراد حامل T (۰.۳۷=T) از اکسی توسین بالاتری برخوردارند.
GG و GT جزء نسخههای اجتماعی هستند. طی یک بازی که میزان سخاوتمندی آدمها را آزمایش میکرد، افراد حامل TT به طور متوسط ۱۸.۳ دلار به “دیگران” داد؛ در حالی که GG یا GT به طور متوسط ۲۵ دلار به “دیگران” بخشیدند. بدن حدود ۱۴ درصد از جمعیت جهان از TT تشکیل شده است.
نسخهی TT در روابط عاشقانهی خود احساس همدردی کمتری نسبت به ناراحتیهای طرف مقابل دارد؛ و در تعاملات حمایتی، رفتار متقابل اجتماعی کمتری از وی مشاهده میشود؛ و همچنین تمایل کمتری برای برقراری ارتباط با طرف مقابل و حفظ تمرکز بر اقدامات حمایتی از وی دارد.
rs237887G یک الل اجتماعی است، ولی همانطور که خواهید دید، دارای اثراتی ترکیبی است.
AG و AA (هر دو با کسب امتیاز ۱۸.۱) دارای بالاترین سطح همدردی در “درک دیگران” (تمایل برای قرار خود در وضعیت دیگران و درک شرایط آنها) بودند؛ در حالی که GG فقط ۱۶ امتیاز کسب کرده بود.
GG (۱۶.۸) در مقایسه با AA (۱۵.۳) و AG (۱۴.۴) دارای بالاترین سطح همدردی با ناراحتیهای شخصی (احساسی درونی متاثر از مشاهدهی غم و دردی که دیگران تحمل میکنند) بود.
GG (۱۸.۵) در مقایسه با AA (۱۵.۱) و AG (۱۵.۱) دارای بالاترین سطح از همدردی “فانتزی” (حداکثر میزانی که آدمها میتوانند خودشان را در وضعیت مربوط به احساسات و رفتارهای شخصیتهای داستانی رها کنند) بودند. همدردی فانتزی میتواند از جمله عواملی باشد که میزان علاقهتان را به رمان مشخص میکنند.
حدود ۶۶ درصد از جمعیت جهانی حامل GG یا AG هستند، و حدود ۳۴ درصد از جمعیت جهانی نیز دارای نسخهی AA (کمتر اجتماعی) هستند.
rs13316193CC یا CT دارای حس همدردی بیشتری بودهاند، در حالی که میزان بیان گیرندههای اکسی توسین در مغز افراد حامل TT (نسخهی پر خطر) کاهش یافته است، و این افراد در معرض افسردگی و خطر بالاتری برای ابتلا به اوتیسم هستند.
حدود ۴۸ درصد از جمعیت جهان حامل CT، و حدود ۳۶ درصد TT و ۱۶ درصد نیز CC (۰.۴۰ = CC) هستند.
نسخهی TT در روابط عاشقانهی خود احساس همدردی کمتری نسبت به ناراحتیهای طرف مقابل دارد؛ و در تعاملات حمایتی، رفتار متقابل اجتماعی کمتری از وی مشاهده میشود؛ و همچنین تمایل کمتری برای برقراری ارتباط با طرف مقابل و حفظ تمرکز بر اقدامات حمایتی از وی دارد. این اطلاعات بر مبنای مشاهدهی رفتاری به دست آمدهاند، نه بر اساس گزارشهای شخصی. این مطالعه به طور کلی بر روی گروهی از ژنها انجام شده است، بنابراین، نباید بیش از اندازه روی دقت و صحت نتایج آن حساب کرد.
ولی بر اساس نتایج یک مطالعهی دیگر، همدردی به طور کلی در بیشتر شرایط میان گروهها واقعا تفاوت چندانی ندارد. با وجود این، CT دارای بیشترین حد همدردی با زنان است.
rs2268491CT دارای بالاترین حد از همدردی بود (۶۸.۷ = IRI)، و پس از آن، TT (۶۵.۸) و سپس CC (۶۰.۷) قرار داشتند.
همین وضعیت برای “همدردی شناختی” نیز صادق بود؛ همدردی شناختی عبارت است آگاهی ساده از نحوهی احساس افراد دیگر و نحوه تفکرشان. ۵۹ درصد از جمعیت جهان CT، ۳۲ درصد TT، و ۹ درصد نیز حامل CC هستند.
rs2254298AG همدرد و مهربانترین نسخه است (۷۰.۸ = IRI)، در حالی که GG و AA به طور کلی در مورد همدردی در یک سطح قرار دارند (تقریبا ۶۵.۴). از لحاظ همدردی شناختی (قرار دادن خود در وضعیت فردی دیگر)، AG (۳۵.۹) در بالاترین سطح قرار داشت و پس از آن، GG (۳۴.۲) و AA (۳۲.۸) قرار داشتند.
الل A در جمعیت سفید پوست و همچنین آسیاییها با کاهش خطر ابتلا به اوتیسم، افسردگی، اضطراب جدایی، و همچنین افزایش حجم آمیگدال در ارتباط است.
نسخهی GG در روابط عاشقانهی خود احساس همدردی کمتری نسبت به ناراحتیهای طرف مقابل دارد؛ و در تعاملات حمایتی، رفتار متقابل اجتماعی کمتری از وی مشاهده میشود؛ و همچنین تمایلی کمتری برای برقراری رابطه با طرف مقابل و حفظ تمرکز بر اقدامات حمایتی از وی دارد. این اطلاعات بر مبنای مشاهدهی رفتاری به دست آمدهاند، نه بر اساس گزارشهای شخصی. این مطالعه به طور کلی بر روی گروهی از ژنها انجام شده است، بنابراین، نباید بیش از اندازه روی دقت و صحت نتایج آن حساب کرد.
حدود ۶۴ درصد از جمعیت جهان حامل GG (نسخهای کمتر اجتماعی)، و حدود ۳۶ درصد نیز حامل AA یا AG (۰.۲۰ = A) هستند.
rs4686302CC برای مردان بیشترین میزان از همدردی، به خصوص همدردی هیجانی، و CT کمترین میزان را به همراه دارد. از سویی دیگر، زنان حامل CT و TT دارای بیشترین حس همدردی هستند. ۴۹.۵ درصد از جمعیت حامل CC، ۲۷ درصد حامل CT، و ۲۴ درصد حامل TT هستند.
rs2268494TT نسخهای اجتماعی است. حدود ۸۶ درصد از جمعیت جهان دارای TT هستند. الل A، که آنچنان رایج هم نیست (۰.۰۷ = A)، با افزایش خطر ابتلا به اوتیسم همراه است؛ این مسئله نشان میدهد الل A با کاهش اکسی توسین یا ضعف پردازش آن در ارتباط است.
نسخهی AA در روابط عاشقانهی خود احساس همدردی کمتری نسبت به ناراحتیهای طرف مقابل دارد؛ و در تعاملات حمایتی، رفتار متقابل اجتماعی کمتری از وی مشاهده میشود؛ و همچنین تمایلی کمتری برای برقراری رابطه با طرف مقابل و حفظ تمرکز بر اقدامات حمایتی از وی دارد. این اطلاعات بر مبنای مشاهدهی رفتاری به دست آمدهاند، نه بر اساس گزارشهای شخصی.
rs237897این ژن از نظر همدردی / مهربانی (بر اساس نتایج بازی دیکتاتور و جهت گیری ارزش اجتماعی – ترجیحات شخص دربارهی تقسیم منابع میان خود و فرد دیگر) فقط در بدن جنس نر قابل توجه است.
این مسئله به طور اختصاصی به الل خاصی اشاره ندارد، ولی الل ثانوی A (۰.۳۶) است که غالبا به عنوان الل “خطر” شناخته میشود. بنابراین، AA ممکن است نشاندهندهی همدردی کمتر در جنس نر باشد؛ ولی قطعیتی بر صحت این ادعا وجود ندارد.
اطلاعات مذکور در این مقاله مورد ارزیابی سازمان غذا و داروی ایالات متحده یا هر مرجع قانونی دیگر قرار نگرفتهاند. ما در این مقاله قصد تشخیص، درمان، یا پیشگیری از هیچ گونه بیماری و عارضه را نداریم. اطلاعات این مقاله صرفا جهت مقاصد آموزشی بیان شدهاند. پیش از انجام هر یک از توصیههای مذکور در این مقاله، حتما با پزشک مشورت کنید؛ به خصوص، اگر باردار، شیرده، در حال مصرف دارو، یا مبتلا به هر گونه بیماری باشید.
ترجمه: تحریریه سایت کسب و کار بازده- امیر مصطفایی
منبع:selfhacked