برای خواب راحت کودک، چیکار کنیم؟

کودکان پیش‌بستانی، نسبت به کوچک‌ترها، الگوی خواب مشابه‌تری به والدین دارند، با این حال، هنوز نکاتی هست که برای خواب آسوده خود و فرزندتان می‌توانید رعایت کنید. روش‌های زیر قوانینی برای خوابیدن راحت‌ترکودکان چهار تا شش سال و نیمه را به شما معرفی می‌کند.

اگر قرار بود خان‌های رستم هشت مرحله‌ای باشند، احتمالا خان هشتم گرفتن تبلت و لپ تاپ از دست بچه‌ها بود! به هر قیمتی که شده است، یک ساعت قبل از خواب، بچه‌ها را از گوشی، تلویزیون، تبلت و هر چیزی که از خودش نور مصنوعی ساطع می‌کند، دور کنید. این نور ترشح ملاتونین را، هورمونی که باعث احساس خواب‌آلودگی‌ می‌شود، متوقف می‌کند و به مغز بچه‌ها پیغام بیدار باش می‌فرستد.

دراز کشیدن کنار بچه‌ها تا زمانی که چشمشان بسته و خوابشان محکم شود، کاری است که خیلی از والدین انجام می‌دهند. اما بهتر است با ورود بچه‌ها به سنین چهار تا شش سالگی این عادت ترک شود. نکته‌ی مهم این است که یک دفعه‌ای این کار را انجام ندهید. اول کنار تختشان بنشینید تا خوابشان ببرد. بعد از چند شب، یک صندلی را دورتر از تختشان، مثلا گوشه‌ی اتاق بگذارید و روی آن بنشینید تا زمانی که خوابشان ببرد. بعد از چند شب دیگر، صندلی را به کنار در منتقل کنید و در نهایت در اتاقشان را باز و آن‌ها را تنها بگذارید.

خیلی از بچه‌ها شب‌ادراری دارند، چون کنترل مثانه برای بچه‌های مختلف در سنین متفاوتی اتفاق می‌افتد. به خاطر داشته باشید هر بار که این اتفاق افتاد به هیچ‌وجه شلوغ‌کاری نکنید و باعث نشوید فرزندتان بترسد. از او بخواهید زمانی که مشغول عوض کردن ملحفه‌اش هستید، لباس‌هایش را عوض کند. اگر این اتفاق باز هم افتاد از تشکچه‌ای با الیاف ضد آب برای او استفاده کنید.

اصولا تخت‌خواب برای بعضی از بچه‌ها پیغام «لطفا وارد نشوید» را به همراه دارد، به عبارت دیگر شب که می‌شود باید آن‌ها را کشان کشان به سمت تختشان برد! با این دسته از بچه‌ها بحث نکنید، تهدیدشان هم نکنید، در عوض کاری را انجام دهید که چشمشان دنبال آن باشد و به عشق آن بخوابند. مثلا اگر فرزندتان عاشق «بن تن» است، چند دقیقه قبل از خاموش شدن چراغ را به تعریف یک داستان جالب از این شخصیت، که خودتان ساخته‌اید، اختصاص دهید.

همیشه در آستین‌تان چند ترفند برای برگرداندن بچه‌های فراری از اتاق خودشان به تختشان را داشته باشید. اگر فرزند پنج، شش ساله‌تان هر شب رهسپار اتاق شما می‌شود بدون اینکه با قربان صدقه رفتن لوسش کنید یا او را بغل بگیرید خیلی آرام با او به اتاق بروید. تعدادی هم برچسب‌های فانتزی تهیه کنید، مثلا اگر دختر است عکس‌برگردان‌های انیمیشن «فروزن»، را تهیه کنید و قبل از خواب به او بدهید. با او شرط کنید که اگر بی‌دلیل نیمه شب به اتاق شما بیاید، دفعه‌ی اول باید یکی از برچسب‌ها را بدهد و دفعه‌ی دوم دیگری را. اما اگر توی تختش بماند، می‌تواند فردا صبح برچسب تازه هدیه بگیرد. کارهایی شبیه این به بچه‌ها انگیزه‌ی بیشتری می‌دهد.

بعضی روزها بچه‌ها دوست دارند چرت بزنند و بعضی روزها هم نه. نکته‌ی مهم این است که هیچ وقت او را مجبور به چرت زدن نکنید. در عوض زمانی را، مثلا بعد از ناهار، برای استراحت در نظر بگیرید، فضا را آرام و ساکت کنید و فرزندتان را داخل تختش بگذارید. با این کار حتی اگر قرار است او بازی کند این اتفاق داخل تختش می‌افتد. اگر هم خوابش برد که چه بهتر، فقط بعد از یک ساعت بیدارش کنید تا برای شب، بد‌خواب نشود.

پدر و مادرهای زیادی بعد از چهار و پنج سالگی، دیگر زمان مشخصی را برای خواب بچه‌ها تعیین نمی‌کنند چون فکر می‌کنند بچه‌ها به اندازه‌ی کافی بزرگ شده‌اند تکه زمان خوابشان را تنظیم کنند. با وجود اینکه بچه‌ها بزرگ به نظر می‌رسند اما به این معنی نیست که به برنامه‌ی منظم و هدایت شما برای خوابیدن نیاز ندارند.