لحظه ی مرگ

نام را باید حک کرد روی سنگ فرش. همچون برگی که می افتد. باید فکر رفتن بود خس خس سینه آه نفس ها تنگ است. وعصا بردست تکیه گا هم یک دل پر درد است بارنابخشیدنیها می کند سنگینی از آتشی که می افتد برشاعر:شهین عمرانی

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!