معضل تنهایی آمریکا را از درون فرو می پاشد

سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما، روزنامه ­نیویورک تایمز در گزارشی نوشت معضل تنهایی، آمریکا را از درون فرو می پاشد.
در این گزارش آمده است: بر اساس نظرسنجی موسسه سیگنا Cigna که اخیرا انجام شده، بیشتر آمریکایی‌ها به شدت احساس انزوا و تنهایی می‌کنند و برای روابط خود اهمیتی قائل نیستند. حدود نیمی از آن‌ها می‌گویند گاهی اوقات یا همیشه احساس تنهایی یا "رها شدن" می‌کنندو سیزده درصد از آمریکایی‌ها می‌گویند هیچ کسی درباره آن‌ها چیزی نمی‌داند. (آن‌ها را نمی‌شناسد.) این نظرسنجی نشان می‌دهد احساس تنهایی در نسل‌های بعدی وخیم‌تر است.
این مشکل در کانون کتاب جدید سناتور بن ساسه جمهوری خواه از نبراسکا به نام "آنها: چرا ما از یکدیگر تنفر داریم؟ "، قرار دارد. آقای ساسه با اشاره به مسائل دیگر از جمله افزایش شدید مرگ و میر‌های ناشی از خودکشی و مصرف بیش از اندازه مواد مخدر، می‌گوید: "تن‌هایی دارد ما را می‌کشد. " امسال، چهل و پنج هزار آمریکایی خود را خواهند کشت و بیش از هفتاد هزار نفر نیز به سبب مصرف بیش از اندازه مواد مخدر جان خود را از دست خواهند داد.
سخنان آقای ساسه در این باره که تنهایی در حال کشتن ماست به دنبال کمپین ارسال نامه‌های آلوده علیه منتقدان رئیس جمهور آمریکا و حمله به کنسیه‌ای در پیتزبورگ -رویداد‌هایی که هر دوی آن‌ها از سوی افراد افراطی و به شدت تنها انجام شد- اهمیت ویژه‌ای می‌یابد. کتاب آقای ساسه قبل از وقوع این رویداد‌ها منتشر شد، اما او به صورت دقیق این موضوع را به تصویر کشیده است که افراد تنها در حال پر کردن حفره متعلق به زندگی شان هستند.
در دنیای انزوا در حالی که ما با شبکه‌های تلویزیونی، ادعا‌های ایدئولوژیکی، سیاستمداران روشنفکر و رسانه‌های اجتماعی مواجه هستیم، افراد احساس می‌کنند در قبایل قطبی شده زندگی می‌کنند که به چپ و راست در آمریکا تبدیل می‌شوند.
چرا ما در حال تبدیل شدن به افراد به شدت تنها هستیم؟ یکی از دلایل این موضوع تغییر ماهیت کار کردن است. کار یکی از منابع کلیدی دوستی و تعامل است. به روابط خودمان فکر کنیم: مطمئنا شمار زیادی از نزدیک‌ترین دوستی‌های شما -یا حتی آشنایی با همسرتان- در محل کار شما آغاز شده است. اما حقیقت مرتبط با محیط کار با سرعت در حال تضعیف شدن است و مردم از این شاخه به آن شاخه می‌پرند، از این شهر به آن شهر می‌روند و پیدا کردن یک شغل ثابت به کاری دشوار تبدیل شده است اما آقای ساسه به صورتی فزاینده در ارتباط با احیای بی خانمانی نگران است: شمار زیادی از آمریکایی‌ها جایی به عنوان خانه ندارند.
من اخیرا سوالات خود را از آقای ساسه مطرح کردم. او به من گفت: این درست نیست که به رفتن به باشگاه در روز جمعه فکر کنیم بلکه باید یاد بگیریم چگونه با عمد بر روی مکان‌هایی سرمایه گذاری کنیم که در واقع در آن‌ها زندگی می‌کنیم. به عبارت دیگر، عضو یک جامعه بودن در این باره است که من چه احساسی در ارتباط با مکان زندگی خود دارم نه ترس از انزوا در یک شهر جدید. موضوع همسایه‌ای است که من انتخاب می‌کنم؛ و چالش‌هایی برای هر یک از ما در کشوری وجود دارد که از انزوا رنج می‌برد و به واسطه فرصت طلبان سیاسی چند دسته شده است که به دنبال بهره برداری از این انزوا هستند. هر یک از ما می‌توانیم خوشحال‌تر باشیم و آمریکا روند التیام بخشیدن را آغاز خواهد کرد و زمانی که ما به همسایگانی مهربان و دوستانی سخاوتمند تبدیل شویم، این اتفاق رخ خواهد داد.